Forhandlings 3
3
Dit 3. Kapitel.
1Mar Petrus en Johannes ging me arküder âp ön di Tempel, om en Klok nigen, wan em plei tö bödigin.
2En diär wiär en Man, lam van Moderslif, hi let sik drai; en ja sǟt höm dågligs voar di Tempels Dür, welk hjit di dailk, dat hi bedert om en Almosen (Gåw) van danen, welk inging ön di Tempel.
3Diär hi nü Petrus en Johannes såg, dat jat ingung wild ön di Tempel, boad hi jam om en Gåw.
4En Petrus lukket höm skarp ön me Johannes, en said: Lukke unk ön!
5En hi lukket jam ön, en tēwt, dat hi wat van jam fing.
6En Petrus said: Sölwer en Gold ha ik ek; mar wat ik hå, dit iiw ik di: Ön di Nōm Jesus Christus van Nazareth stun âp en gung!
7En grēp höm bi di rogt Hund en rogt höm ap. Alstunds stönd sin Lunken en Knokler fast.
8Sprōng âp, küd gung en stun, en ging me jam ön di Tempel, wandelt, Sprōng, en lowet Gott.
9En al dit Volk såg höm wandelin (kairin), en Gott lowin.
10Ja küd höm uk, dat et höm wiär, diär om en Gåw seten hed tö bederin voar di dailk Dür van di Tempel, en ja wåd vol van Forwundering en Forfirels aur al dit, wat jam wederfåren (passiäret) wiär.
11Mar üs di Lam, diär nü sünd måket wiär, sik (höm) tö Petrus en Johannes höld, löp al dit Volk in üp Hof (ön di Kalfaster), welk Salomons Ingang nǟmt ud, en wundert sik.
12En diär Petrus dit såg, swåret hi dit Volk: I Karming van Israel! wat wundere I ju diäraur? Of wat lukke I üp unk, alliküs dat wat höm tö gungen fingen hed dör unk ein Kraft en Gottesfürgtigheid?
13Abrahams, en Isaaks en Jakobs Gott, üs Våders Gott, hēd sin Sēn Jesus forklåret, welk I aurlöwert en forlögnet hå voar Pilatus, üs hi ordilt höm loas tö letten.
14Mar I benånet di Hellig en Rogtfardig, en boad, dat em ju di Man, welk en Murdiger wiär, skǟnk måt.
15Mar di Lewentsförst ha I doad måket. Di hēd Gott âpwäkt van Doaden; diärtö sen wü al Tjüg.
16En dör di Glōw ön sin Nōm hēd hi ön dös, welk I se en kǟn, et voar vol bestädigt ön sin Nōm, en di Glow, dat dör höm, hēd höm di Sündheid iwen voar ju ein Ogen.
17Nü, lew Brödhem, ik wēt, dat I dit üt Ünwisheid dön hå, allik üs ju Oppersten.
18Mar Gott hēdt vol måket, wat hi dör di Müd van al sin Profeten tövoaren forkindigt hēd, hurdelling Christus lid skuld.
19Bekir#3.19 Dö Bot. ju nü da, en ud beter Sens, omdat ju Send slogtet ud.
20Omdat I ön dös Tid en Kwikking fo mai voar Gottes Ansegt, wan hi di stjür wel, diär ju nü tövoaren prötjet ud, Jesus Christus,
21Welk di Hemmel innem mut bet üp di Tid, wan Alles weder apregt ud skel, wat Gott spreken hēd dör alle hellig Profeten jar Müd, van Ewigheid of ön.
22For Moses hēd said tö di Väders: En Profet wel ju Herr Gott ju apwäk üt ju Brödhem, alliküs mi, di skel I hir ön al dit, wat hi tö ju si wel.
23En hat skel ske, hokkens Seel disalw Profet ek hir wel, di skel ütrottet ud üt dit Volk.
24En alle Profeten, van Samuel of ön en diäreter fölligt sen, sa Vulen üs-er van jam spreken hå, ja hå di Dag/en/ forkindigt.
25I sen Biärner van di Profeten en di Pagt, welk Gott me ju Väders måket hēd, üs hi tö Abraham sprok: Dör din Sit (Ofkomst) skel alle Geslagten üp di Örd segent ud.
26Gott hēd sin Sēn Jesus jest tö ju stjürt, en hēd höm âpwǟkt, om ju tö segnin, om dat Ark omkirt van sin Bosheid.
Currently Selected:
Forhandlings 3: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
