Lukas 22
22
Dit 22. Capitel
1En dit Fast me Broad sönđer Süring, diär em Poask näämt, wiär nai bi.
2En di Opperpröster en Skreftliirten tragtet, hurdelling ja höm ombring küd; en ja wiär bang voar dit Volk.
3Mar di Satan wiär iinfären ön Judas, diär Iskariot näämt waad, en jen van di twelf wiär.
4En hi ging hen, en snakket me di Opperpröster, en me di Raadlid, hurdelling hi höm jam aurlewere wilđ.
5En ja waad blid, en löwet höm Jilđ tö dön.
6En hi löwet jam dit, en saagt Kanđs, om höm ön jam tö aurlewerin sönđer Âpröör.
7En nü kâm di Dai me swet /(târf)/ Broad, üp di Dai maast om dit Poasklum åfere.
8En hi stjürt Petrus en Johannes üt, en said: Gung hen, maake üüs dit Poasklum törogt, om dat wü't iit kjen.
9Man ja said tö höm: Hur wedt dü, dat wü dit klaar maake?
10Hi said tö jam: Se, wan I ön di Stad kom, da wel er ju en Mensk öntögen kom, hi drait en Krük Weter, fölge höm iin önt Hüs, hur hi iingeid.
11En si tö di Hüsvåder: Di Meister let di si: Hur es di Herbârig, diär ik dit Poasklum iit mai me min Jüngers?
12En hi wel ju en gurt Pisel wise, diär brögget es. (me Stintjis âpsäät en me Flisen beleid) Diär maake't törogt.
13Ja ging hen en foandt alliksa, üs hi tö jam said hed, en maaket dit Poasklum törogt.
14En diär di Stünđ kâm, säät hi höm diäl en di twelf Aposteler me höm.
15En hi said tö jam: Wat hå ik dag en Forläängst hed, dit Poasklum me ju tö iten, jer dat ik liid.
16For ik si ju, dat ik van nü of ön ek moar diärvan iit wel, tö dat et tö folling komt ön Gotts Könningrik.
17En hi noom di Kelk, danket en said: Nem di, en dilin mung ju.
18For ik si ju: Ik wel ek drink van di Wiinstok sin Frügt, tö dat Gotts Könningrik komt.
19En hi noom dit Broad, danket en brok dit, en jåw jam dit en said: Dit es min Likhäm, diär foar ju heniwen ud. Dö dit tö min Öntäänken.
20Alliksa noom hi uk di Kelk eter di Naagdert en said: Dit es di Kelk, dit ni Testement ön min Blöd, wat foar ju forgöten ud.
21Dag se, min Forräter sin Hund es me mi aur Staal.
22Di Menskenseen geid wel hen, üst beslöten es, dag wee disalw Mensk, diär höm forrat.
23En ja begent arküder tö frägin mung jam salw, hokken dit dag wiis mai mung jam, diär dit dö wilđ.
24En diär öntstönđ uk en Strid mung jam, hokken van jam foar di Gurst hölđen ud skulđ.
25Man hi said tö jam: Di Wârlđs Könninger herske, en danen, diär Magt hå, näämt em gnädige Herren.
26I skel ek sa wiis; mar di Gurtst mung ju skel wiis ĂĽs di Jungst en di Voarnemst ĂĽs en Diner.
27For hokken es di Gurtst: Di diär tö Staal set, of di diär tinet? Est ek di, diär tö Staal set? Man ik sen mung ju üs en Diner.
28I sen dânen, diär stådig bi mi blewwen sen ön min Önfegtinger.
29En ik hå ju Gotts Könningrik tötaagt, üs min Våder dit mi tötaagt heed.
30Dat I iit en drink skel bi min Staal ön min Könningrik, en set üp Stöler, en rogt skel aur Israels twelf Stammer.
31En di Herr said: Simon, Simon! se, di Satan heed ju forlangt, dat hi ju sile maat ĂĽs di Weten.
32Mar ik hå foar di bödigt, dat din Gloow ek âphalt. En wan dü jens di bekiirst, da stark din Brödhem.
33En hi said tö höm: Herr, ik sen bereit (kant en klaar) me di ön Türn tö kommen en me di tö sterwin.
34Man hi said: Petrus, ik si di, di Hoan skel delling ek kräd, jer dat dü trimaal et benånet heest, dat du mi käänst.
35En hi said tö jam: Sa aaft üs ik ju stjürt hå sönder Pöös, sönder Fek, en sönder Skuur, hå I uk en iningst lop Wånt hed? Ja said: Nimmer!
36Da said hi tö jam: Mar nü, diär en Pöös heed, di nem en, alliksa di Fek. Di diär nöndt heed, di forkope sin Kload, en kope en Swärt.
37For ik si ju: Hat mut Alles volbraagt ud ön mi, wat er skrewwen Staant: Hi es mung di Forbrekers rekent. For wat er van mi skrewwen Staant, dit heed en Jenđ.
38En ja said: Herr, hjir sen tau Swärter. En hi said tö jam: Hat es nog!
39En ging üt, üs hi't uun wiär, tö di Ölibârig; en sin Jüngers fölgt höm hen tö ditsalw Steid.
40En üs hi diärhen kâm, said hi tö jam: Bödige, om dat I ek ön Önfegting kom.
41En ging en Stiinssmeet van jam of, en fääl diäl üp Knebiner, en bödigt.
42En said: Våder, want din Wel es, da nem dös Kelk van mi; dag ek min Wel, mar din Wel ske.
43En diär kâm en Engel van Hemmel höm ön Sjün, en stärkt höm.
44En hat kâm sa, dat hi me di Doađ ring maast, en hi bödigt jit kraftiger. En sin Swäät wiär üs Blöddröpen, diär üp Böörd fääl.
45En hi stönđ âp van sin Bödig en kâm tö sin Jüngers, en foanđ jam slipen van Bedrüwwetheid.
46En said tö jam: Wat sliip I? Stuun âp en bödige, om dat I ek ön Önfegting kom.
47En üs hi jit sprok, se diär, di Kär, en jen van di twelf, bi Noom Judas, ging voar jam of, en kâm hjårt tö Jesus, om höm tö taatjin.
48Mar Jesus said tö höm: Judas, forratst dü di Menskenseen me en Taatj?
49Mar diär danen, diär bi höm wiär, saag, wat er üt ud wild, said ja tö höm: Herr, skel wü me dit Swǟrt diär mung slå?
50En jen van jam slog di Opperpröst sin Tiinstknegt, en haut höm sin rogt Oar of.
51Mar Jesus swaaret en said: Let jam sa für jaar Dunde haa! En hi röört sin Oar ön, en hilet et.
52En Jesus said tö di Opperpröster, en Haudlid aur di Tempel, en di Olderlid, diär höm aurfälen hed: I sen ütgingen üs tögen en Muurdiger, me Swärter en me Stokker.
53Ik hå daagligs bi ju ön di Tempel wessen, en I hå niin Hunđ ön mi leid. Man dit es ju Stünđ, en di Magt van di Iunkheid.
54En ja greep höm, en föört höm weg en braagt höm ön di Opperpröst sin Hüs. En Petrus fölgt van firens.
55Da tjendt ja en Jölđ ön medden ön di Palast, en säät jam töhop, en Petrus säät höm mung jam.
56Diär saag höm en Tiinstfaamen bi dit Läägt setten, en lukket iwen hen üp höm, en said tö höm: Dös wiär uk me höm.
57Man hi forlögnet höm, en said: Wüf, ik kään höm ek.
58En litj Sküür diäreter saag höm en Üder, en said: Dü best uk jen van dânen. Mar Petrus said: Mensk, ik sent ek.
59En diärt en litj Sküür, hen bi en Stünd, leden wiär, bekraftigt en Üder dit, en said: Waarlik, döshjirrem wiär uk me höm; for hi es en Galiläer.
60Mar Petrus said: Mensk, ik weet ek, wat dü saist. En metjens, diär hi jit sprok, kräd di Hoan.
61En di Herr kiirt höm om, en lukket Petrus ön. En Petrus taagt om di Herr sin Uurd, üs hi tö höm said hed: Jer dat di Hoan kräd, wedt dü mi trimaal forlögnet hå.
62En Petrus ging ĂĽt, en skroalet betterlik.
63Mar di Måner, diär Jesus hölđ, spottet aur höm, en slog höm.
64Bedakket höm, en slog höm ön Ansegt, en fråget höm, en said: Spoai, hokken est, diär di slog?
65En jit vuul moar Skemp said ja tögen höm.
66En diärt Dai waad, kam di Olderlid vant Volk, di Opperpröster en Skreftliirten töhop, en braagt höm âp voar jaar Raad.
67En said: Best dü Christus? Si't üüs. Mar hi said tö jam. Si ik et ju, da liiw I't ek.
68En frĂĄge ik ju, da swaare I ek, en let mi dag ek loas.
69Diäraur, van nü of ön, skel di Menskenseen set tö di rogt Hunđ van Gotts Kraft.
70En ja said al: Best dü da Gotts Seen? Hi said tö jam: I si dit, for ik sent uk.
71Mar ja said: Wat haa wü jit moar Tjügnis nödig? Wü haa't ja salw hjert üt sin ein Müd!
Currently Selected:
Lukas 22: NFNT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Translated by Peter Michael Clemens (1804-1870)
