1 Kronieke 1 Kronieke 21
1 Kronieke 21
Israel word getel van Berséba af tot by Dan
1En die Satan het teen Israel opgestaan en Dawid geterg om Israel te tel.
2Dawid het aan Joab en die owerstes van die volk gesê: Gaan tel Israel van Berséba af tot by Dan; en bring hulle getal na my toe, dat ek dit kan weet.
3En Joab antwoord: Mag die HERE sy volk honderd maal meer maak as wat hulle is; maar, my heer die koning, is hulle nie almal die dienaars van my heer nie? waarom eis my heer dan hierdie ding? waarom sal hy 'n oortreding van Israel wees?
4Maar die woord van die koning het die oorhand gekry teen Joab. Daarom het Joab weggetrek en deur die hele Israel getrek en in Jerusalem aangekom.
5En Joab het die som van die getal van die volk aan Dawid gegee. En al hulle uit Israel was duisend duisend honderd duisend man wat die swaard uittrek, en Juda was vier honderd en sestig duisend man wat die swaard uittrek.
6Maar Levi en Benjamin het hy nie onder hulle gereken nie, want die woord van die koning was vir Joab 'n gruwel.
7En God was ontevrede in hierdie saak; daarom het hy Israel verslaan.
8Toe sê Dawid vir God: Ek het baie gesondig, omdat ek hierdie ding gedoen het; maar doen tog nou die ongeregtigheid van u kneg weg; want ek het baie dwaas gedoen.
9En die HERE het met Gad, die siener van Dawid, gespreek en gesê:
10Gaan vertel Dawid en sê: So spreek die HERE: Ek bied jou drie dinge: kies vir jou een daarvan, dat Ek dit aan jou kan doen.
11Toe kom Gad na Dawid en sê vir hom: So spreek die HERE: Kies jou.
12Of drie jaar hongersnood; of drie maande om voor jou teëstanders verdelg te word, terwyl die swaard van jou vyande jou inhaal; of anders drie dae die swaard van die HERE, die pes, in die land, en die Engel van die HERE wat deur al die grondgebiede van Israel vernietig. Vertel jou dan nou watter woord ek aan Hom wat My gestuur het, sal terugbring.
13Toe sê Dawid vir Gad: Ek is in 'n groot benoudheid; laat my tog in die hand van die HERE val; want sy barmhartighede is baie groot, maar laat my nie in die hand van mense val nie.
14Toe het die HERE pes oor Israel gestuur, en daar het van Israel sewentig duisend man geval.
15En God het 'n engel na Jerusalem gestuur om dit te verwoes; en terwyl hy besig was om te verwoes, het die HERE dit gesien, en Hy het hom berou oor die onheil en aan die engel wat verwoes het, gesê: Dit is genoeg, hou tog jou hand vas. En die Engel van die HERE het by die dorsvloer van Ornan, die Jebusiet, gestaan.
16Toe slaan Dawid sy oë op en sien die Engel van die HERE tussen die aarde en die hemel staan met 'n ontblote swaard in sy hand wat oor Jerusalem uitgestrek is. Toe val Dawid en die oudstes van Israel, wat met rouklere bekleed was, op hulle aangesig.
17Toe sê Dawid vir God: Is dit nie ek wat beveel het dat die volk getel moet word nie? selfs ek is dit wat gesondig het en waarlik kwaad gedoen het; maar wat hierdie skape betref, wat het hulle gedoen? laat tog u hand, HERE my God, oor my en oor die huis van my vader wees; maar nie op u volk nie, dat hulle geplaag sou word.
18Toe het die Engel van die HERE vir Gad bevel gegee om aan Dawid te sê dat Dawid moet optrek en vir die HERE 'n altaar oprig op die dorsvloer van Ornan, die Jebusiet.
19En Dawid het opgetrek volgens die woord van Gad wat hy in die Naam van die HERE gespreek het.
20En Ornan het omgedraai en die engel gesien; en sy vier seuns saam met hom het hulle weggekruip. Nou was Ornan besig om koring te dors.
21En toe Dawid by Ornan aankom, het Ornan gekyk en Dawid gesien, en hy het van die dorsvloer af uitgegaan en hom voor Dawid gebuig met sy aangesig na die aarde.
22Dawid sê toe vir Ornan: Gee my die plek van hierdie dorsvloer, dat ek vir die HERE 'n altaar daarop kan bou; jy moet dit vir my gee vir die volle prys, sodat die plaag van die volk teruggehou kan word.
23Toe sê Ornan vir Dawid: Neem dit vir jou, en laat my heer die koning doen wat goed is in sy oë; kyk, ek gee jou ook die beeste as brandoffers en die dorswerktuie vir hout en die koring vir die vleisoffer; Ek gee dit alles.
24Toe sê koning Dawid vir Ornan: Nee! maar ek sal dit waarlik vir die volle prys koop, want ek sal dit wat joue is, vir die HERE nie neem nie en ook nie sonder koste brandoffers bring nie.
25Dawid het toe aan Ornan vir die plek ses honderd sikkels goud in gewig gegee.
26En Dawid het daar 'n altaar vir die HERE gebou en brandoffers en dankoffers gebring en die HERE aangeroep; en hy het hom uit die hemel met vuur op die brandofferaltaar geantwoord.
27En die HERE het die engel beveel; en hy het sy swaard weer in sy skede gesteek.
28In dié tyd toe Dawid sien dat die HERE hom geantwoord het op die dorsvloer van Ornan, die Jebusiet, het hy daar geoffer.
29Want die tabernakel van die HERE wat Moses in die woestyn gemaak het, en die brandofferaltaar, was in dié tyd op die hoogte van Gíbeon.
30Maar Dawid kon nie voor hom uitgaan om God te raadpleeg nie, want hy was bang vir die swaard van die engel van die HERE.
Currently Selected:
1 Kronieke 1 Kronieke 21: CAB23
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.