Eksodus Eksodus 33
Eksodus 33
1Toe sê die HERE vir Moses: Gaan weg en trek daarvandaan op, jy en die volk wat jy uit Egipteland laat optrek het, na die land wat Ek aan Abraham, Isak en Jakob met 'n eed beloof het deur te sê: Aan jou saad sal Ek dit gee:
2En Ek sal 'n engel voor jou uit stuur; en Ek sal die Kanaäniete, die Amoriete en Hetiete en Feresiete, Hewiete en Jebusiete verdryf.
3Na 'n land wat oorloop van melk en heuning, want Ek sal nie in jou midde optrek nie; want jy is 'n hardnekkige volk, dat Ek jou nie op die pad verteer nie.
4En toe die volk hierdie slegte tyding hoor, het hulle getreur, en niemand het sy versierings op hom gesit nie.
5Want die HERE het vir Moses gesê: Sê aan die kinders van Israel: Julle is 'n hardnekkige volk: Ek sal in 'n oomblik in jou midde opkom en jou verteer; weet wat om aan jou te doen.
6En die kinders van Israel het hulle versierings by die berg Horeb uitgetrek.
7En Moses het die tabernakel geneem en dit buitekant die laer opgeslaan, ver van die laer af, en dit die tent van samekoms genoem. En elkeen wat die HERE gesoek het, het uitgegaan na die tent van samekoms wat buitekant die laer was.
8En toe Moses uitgaan na die tabernakel, het die hele volk opgestaan en elkeen by sy tentdeur gaan staan en Moses opgepas totdat hy in die tabernakel ingegaan het.
9En terwyl Moses in die tabernakel ingaan, het die wolkkolom neergedaal en by die ingang van die tabernakel gaan staan, en die HERE het met Moses gespreek.
10En die hele volk het die wolkkolom by die ingang van die tabernakel sien staan, en die hele volk het opgestaan en aanbid, elkeen in sy tentdeur.
11En die HERE het van aangesig tot aangesig met Moses gespreek soos 'n man met sy vriend spreek. En hy het weer na die laer gedraai, maar sy dienaar Josua, die seun van Nun, 'n jongman, het nie uit die tabernakel weggegaan nie.
12Toe sê Moses vir die HERE: Kyk, U sê vir my: Laat hierdie volk optrek, en U het my nie laat weet wie U saam met my sal stuur nie. Maar jy het gesê: Ek ken jou by die naam, en jy het ook genade in my oë gevind.
13As ek dan nou genade in U oë gevind het, wys my nou U weg, dat ek U kan ken, dat ek genade in U oë kan vind; en let op dat hierdie nasie U volk is.
14En hy sê: My aangesig sal saam met jou gaan, en Ek sal jou rus gee.
15En hy sê vir hom: As U teenwoordigheid nie saam met my gaan nie, dra ons nie hiervandaan nie.
16Want waarin sal dit hier bekend word dat ek en U volk genade in U oë gevind het? is dit nie daarin dat jy saam met ons gaan nie? so sal ons geskei word, ek en U volk, van al die volke wat op die aarde is.
17En die HERE het vir Moses gesê: Ek sal ook hierdie ding doen wat jy gespreek het, want jy het genade in my oë gevind en Ek ken jou by die naam.
18En hy sê: Ek bid U, laat my U heerlikheid sien.
19En hy sê: Ek sal al my goedheid voor jou laat verbygaan en die Naam van die HERE voor jou uitroep; en sal genadig wees aan wie Ek genadig wil wees, en Ek sal barmhartig wees oor wie Ek My wil ontferm.
20En hy sê: Jy kan my aangesig nie sien nie, want niemand sal My sien en lewe nie.
21Toe sê die HERE: Kyk, daar is 'n plek by My, en jy sal op 'n rots staan.
22En terwyl my heerlikheid verbygaan, sal Ek jou in 'n rotshang sit en jou met my hand bedek terwyl Ek verbygaan.
23En Ek sal my hand wegneem, en jy sal my rugdele sien, maar my aangesig sal nie gesien word nie.
Currently Selected:
Eksodus Eksodus 33: CAB23
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.
