Eksodus Eksodus 9
Eksodus 9
Vyfde Plaag: Pes onder die vee
1Toe sê die HERE vir Moses: Gaan in na Farao en sê vir hom: So spreek die HERE, die God van die Hebreërs: Laat my volk trek, dat hulle My kan dien.
2Want as jy weier om hulle te laat gaan en hulle stilhou,
3Kyk, die hand van die HERE is oor jou beeste wat in die veld is, teen die perde, teen die esels, teen die kamele, teen die beeste en teen die skape; daar sal 'n baie swaar pes wees.
4En die HERE sal tussen die vee van Israel en die vee van Egipte skei, en niks sal vrek van alles wat aan die kinders van Israel behoort nie.
5En die HERE het 'n vasgestelde tyd vasgestel en gesê: Môre sal die HERE hierdie ding in die land doen.
6En die HERE het daardie ding die volgende dag gedoen, en al die vee van Egipte het gevrek; maar van die vee van die kinders van Israel het nie een gesterf nie.
7En Farao het gestuur, en kyk, daar was nie een van die vee van die Israeliete dood nie. En die hart van Farao was verhard, en hy het die volk nie laat trek nie.
Sesde Plaag: Uitbreek van swere
8En die HERE het vir Moses en Aäron gesê: Neem vir julle handevol as uit die oond, en laat Moses dit na die hemel uitgooi voor die oë van Farao.
9En dit sal klein stof word in die hele Egipteland, en dit sal 'n swer wees wat uitbreek met lekke op mense en teen diere in die hele Egipteland.
10En hulle het die as van die oond geneem en voor Farao gaan staan; en Moses het dit na die hemel gesprinkel; en dit het 'n swere geword wat uitbreek met lekke op mense en diere.
11En die towenaars kon vanweë die swere nie voor Moses staan nie; want die swere was op die towenaars en oor al die Egiptenaars.
Sewende Plaag: Swaar Hael
12En die HERE het die hart van Farao verhard, sodat hy nie na hulle geluister het nie; soos die HERE met Moses gespreek het.
13Toe sê die HERE vir Moses: Staan die môre vroeg op en staan voor Farao en sê vir hom: So spreek die HERE, die God van die Hebreërs: Laat my volk trek, dat hulle My kan dien.
14Want Ek sal in hierdie tyd al my plae op jou hart en op jou dienaars en op jou volk stuur; sodat jy kan weet dat daar niemand soos ek op die hele aarde is nie.
15Want nou sal Ek my hand uitsteek om jou en jou volk met pes te tref; en jy sal van die aarde uitgeroei word.
16En juis daarom het Ek jou opgewek, om in jou my krag te toon; en dat my Naam oor die hele aarde verkondig kan word.
17Verhef U Uself nog teen my volk, dat U hulle nie sal laat trek nie?
18Kyk, Ek sal môre omtrent hierdie tyd dit 'n baie swaar hael laat reën, soos daar van die grondlegging daarvan af tot nou toe nog nie in Egipte was nie.
19Stuur dan nou en maak jou vee bymekaar en alles wat jy in die veld het; want op elke mens en dier wat in die veld gevind word en nie tuisgebring word nie, sal die hael op hulle neerdaal, en hulle sal sterwe.
20Hy wat die woord van die HERE gevrees het onder die dienaars van Farao, het sy dienaars en sy vee na die huise laat vlug.
21En hy wat nie ag geslaan het op die woord van die HERE nie, het sy dienaars en sy vee in die veld gelos.
22Toe sê die HERE vir Moses: Steek jou hand uit na die hemel, dat daar hael kan wees in die hele Egipteland, oor mense en diere en oor al die plante van die veld in die hele Egipteland.
23En Moses het sy staf na die hemel uitgesteek, en die HERE het donderweer en hael gestuur, en die vuur het op die aarde geloop; en die HERE het hael oor Egipteland laat reën.
24En daar was hael en vuur gemeng met die hael, baie swaar, soos daar nie so iemand in die hele Egipteland was vandat dit 'n nasie geword het nie.
25En die hael het in die hele Egipteland getref alles wat in die veld was, mense sowel as diere; en die hael het al die plante van die veld getref en al die bome van die veld verbreek.
26Net in die land Gosen, waar die kinders van Israel was, was daar geen hael nie.
27Toe het Farao gestuur en Moses en Aäron laat roep en vir hulle gesê: Ek het hierdie keer gesondig; die HERE is regverdig, en ek en my volk is goddeloos.
28Bid tot die HERE (want dit is genoeg) dat daar geen geweldige donderslae en hael meer sal wees nie; en Ek sal julle laat gaan, en julle sal nie meer bly nie.
29Toe sê Moses vir hom: Sodra ek uit die stad uitgaan, sal ek my hande na die HERE uitbrei; en die donder sal ophou, en daar sal geen hael meer wees nie; sodat jy kan weet dat die aarde aan die HERE behoort.
30Maar wat jou en jou dienaars betref, ek weet dat julle die HERE God nog nie sal vrees nie.
31En die vlas en die gars is geslaan, want die gars was in die aar, en die vlas was bol.
32Maar die koring en die rie is nie geslaan nie, want hulle was nie groot nie.
33Toe het Moses van Farao uit die stad uitgegaan en sy hande na die HERE uitgebrei, en die donderslae en die hael het opgehou, en die reën het nie op die aarde uitgegooi nie.
34En toe Farao sien dat die reën en die hael en die donderslae opgehou het, het hy nog meer gesondig en sy hart verhard, hy en sy dienaars.
35En die hart van Farao was verhard, en hy het die kinders van Israel nie laat trek nie; soos die HERE deur Moses gespreek het.
Currently Selected:
Eksodus Eksodus 9: CAB23
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.
