Esegiël Esegiël 33
Esegiël 33
Die blaas van die basuin
1Weer het die woord van die HERE tot my gekom en gesê:
2Mensekind, spreek met die kinders van jou volk en sê vir hulle: As Ek die swaard oor 'n land bring, as die volk van die land 'n man van hul grondgebied neem en hom as hul wag aanstel;
3As hy die swaard oor die land sien kom, hy op die basuin blaas en die volk waarsku;
4Elkeen dan wat die geluid van die basuin hoor en nie waarsku nie; as die swaard kom en hom wegneem, sal sy bloed op sy hoof wees.
5Hy het die geluid van die basuin gehoor en nie gewaarsku nie; sy bloed sal op hom wees. Maar hy wat hom waarsku, sal sy siel red.
6Maar as die wag die swaard sien kom en nie op die basuin blaas nie, en die volk nie gewaarsku word nie; as die swaard kom en iemand onder hulle wegneem, word hy in sy ongeregtigheid weggeneem; maar sy bloed sal Ek van die hand van die wag eis.
7So het jy, o mensekind, Ek het vir jou 'n wag vir die huis van Israel aangestel; daarom moet jy die woord uit my mond hoor en hulle van my af waarsku.
8As Ek vir die goddelose sê: O goddelose, jy sal sekerlik sterwe; as jy nie spreek om die goddelose van sy weg te waarsku nie, sal daardie goddelose in sy ongeregtigheid sterwe; maar sy bloed sal Ek van jou hand eis.
9Maar as jy die goddelose waarsku vir sy weg om daarvan af te draai; as hy hom nie van sy weg bekeer nie, sal hy deur sy ongeregtigheid sterwe; maar jy het jou siel gered.
10Daarom, o mensekind, spreek met die huis van Israel; So spreek julle en sê: As ons oortredinge en ons sondes op ons is en ons daardeur wegkwyn, hoe moet ons dan lewe?
11Sê vir hulle: So waar as Ek leef, spreek die HERE HERE, Ek het geen behae in die dood van die goddelose nie; maar dat die goddelose hom bekeer van sy weg en lewe. Want waarom sal julle sterwe, o huis van Israel?
12Daarom, mensekind, sê vir die kinders van jou volk: Die geregtigheid van die regverdige sal hom nie red op die dag van sy oortreding nie; van sy boosheid; en die regverdige sal vir sy geregtigheid nie kan lewe op die dag as hy sondig nie.
13As Ek aan die regverdige sê dat hy sekerlik sal lewe; as hy op sy eie geregtigheid vertrou en onreg doen, sal aan al sy geregtigheid nie gedink word nie; maar oor sy ongeregtigheid wat hy gedoen het, sal hy daarvoor sterwe.
14Weer as Ek aan die goddelose sê: Jy sal sekerlik sterwe; as hy hom bekeer van sy sonde en doen wat reg en reg is;
15As die goddelose die pand teruggee, gee weer wat hy beroof het, wandel in die insettinge van die lewe sonder om onreg te doen; hy sal sekerlik lewe, hy sal nie sterwe nie.
16Geen van sy sondes wat hy gedoen het, sal hom genoem word nie: hy het gedoen wat geoorloof en reg is; hy sal sekerlik lewe.
17Maar die kinders van jou volk sê: Die weg van die HERE is nie gelyk nie, maar hulle weg is nie gelyk nie.
18Wanneer die regverdige hom bekeer van sy geregtigheid en onreg doen, sal hy ook daardeur sterwe.
19Maar as die goddelose hom bekeer van sy boosheid en doen wat reg en reg is, sal hy daardeur lewe.
20Maar julle sê: Die weg van die HERE is nie gelyk nie. O huis van Israel, Ek sal julle oordeel, elkeen volgens sy weë.
21En in die twaalfde jaar van ons ballingskap, in die tiende maand, op die vyfde dag van die maand, het een wat uit Jerusalem ontsnap het, na my gekom en gesê: Die stad is verslaan.
22En die hand van die HERE was oor my in die aand, voordat die vrygeraakte gekom het; en hy het my mond oopgemaak totdat hy in die môre na my gekom het; en my mond het oopgegaan, en ek was nie meer stom nie.
23Toe het die woord van die HERE tot my gekom en gesê:
24Mensekind, die wat in daardie puinhope van die land van Israel woon, spreek en sê: Abraham was een, en hy het die land geërf; maar ons is baie; die land word ons as erfdeel gegee.
25Daarom, sê vir hulle: So spreek die HERE HERE; Julle eet met die bloed en slaan julle oë op na julle drekgode en vergiet bloed; en sal julle die land in besit neem?
26Julle staan op julle swaard, julle doen gruwels, en julle verontreinig elkeen sy naaste se vrou; en sal julle die land in besit neem?
27Sê so vir hulle: So spreek die HERE HERE; So waar as Ek leef, sekerlik sal die wat in die puinhope is, deur die swaard val, en hom wat in die oop veld is, sal Ek aan die diere gee om opgeëet te word, en die wat in die forte en in die spelonke is, sal deur die pes.
28Want Ek sal die land 'n woesteny maak, en die praal van sy sterkte sal ophou; en die berge van Israel sal 'n wildernis word, sodat niemand deurtrek nie.
29Dan sal hulle weet dat Ek die HERE is, as Ek die land 'n woesteny gelê het vanweë al hulle gruwels wat hulle gedoen het.
30Ook, jy mensekind, die kinders van jou volk praat nog steeds teen jou by die mure en in die deure van die huise, en spreek mekaar, elkeen met sy broer, en sê: Kom tog en luister wat is die woord wat van die HERE uitgaan.
31En hulle kom na jou toe soos die volk kom, en hulle sit voor jou as my volk, en hulle hoor jou woorde, maar hulle sal dit nie doen nie; want met hul mond bewys hulle baie liefde, maar hul hart loop agter hul hebsug aan.
32En kyk, jy is vir hulle soos 'n baie lieflike lied van een wat 'n aangename stem het en goed kan speel op 'n instrument; want hulle hoor jou woorde, maar hulle doen dit nie.
33En as dit gebeur, kyk, dit sal kom, dan sal hulle weet dat 'n profeet onder hulle was.
Currently Selected:
Esegiël Esegiël 33: CAB23
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.
Esegiël Esegiël 33
Esegiël 33
Die blaas van die basuin
1Weer het die woord van die HERE tot my gekom en gesê:
2Mensekind, spreek met die kinders van jou volk en sê vir hulle: As Ek die swaard oor 'n land bring, as die volk van die land 'n man van hul grondgebied neem en hom as hul wag aanstel;
3As hy die swaard oor die land sien kom, hy op die basuin blaas en die volk waarsku;
4Elkeen dan wat die geluid van die basuin hoor en nie waarsku nie; as die swaard kom en hom wegneem, sal sy bloed op sy hoof wees.
5Hy het die geluid van die basuin gehoor en nie gewaarsku nie; sy bloed sal op hom wees. Maar hy wat hom waarsku, sal sy siel red.
6Maar as die wag die swaard sien kom en nie op die basuin blaas nie, en die volk nie gewaarsku word nie; as die swaard kom en iemand onder hulle wegneem, word hy in sy ongeregtigheid weggeneem; maar sy bloed sal Ek van die hand van die wag eis.
7So het jy, o mensekind, Ek het vir jou 'n wag vir die huis van Israel aangestel; daarom moet jy die woord uit my mond hoor en hulle van my af waarsku.
8As Ek vir die goddelose sê: O goddelose, jy sal sekerlik sterwe; as jy nie spreek om die goddelose van sy weg te waarsku nie, sal daardie goddelose in sy ongeregtigheid sterwe; maar sy bloed sal Ek van jou hand eis.
9Maar as jy die goddelose waarsku vir sy weg om daarvan af te draai; as hy hom nie van sy weg bekeer nie, sal hy deur sy ongeregtigheid sterwe; maar jy het jou siel gered.
10Daarom, o mensekind, spreek met die huis van Israel; So spreek julle en sê: As ons oortredinge en ons sondes op ons is en ons daardeur wegkwyn, hoe moet ons dan lewe?
11Sê vir hulle: So waar as Ek leef, spreek die HERE HERE, Ek het geen behae in die dood van die goddelose nie; maar dat die goddelose hom bekeer van sy weg en lewe. Want waarom sal julle sterwe, o huis van Israel?
12Daarom, mensekind, sê vir die kinders van jou volk: Die geregtigheid van die regverdige sal hom nie red op die dag van sy oortreding nie; van sy boosheid; en die regverdige sal vir sy geregtigheid nie kan lewe op die dag as hy sondig nie.
13As Ek aan die regverdige sê dat hy sekerlik sal lewe; as hy op sy eie geregtigheid vertrou en onreg doen, sal aan al sy geregtigheid nie gedink word nie; maar oor sy ongeregtigheid wat hy gedoen het, sal hy daarvoor sterwe.
14Weer as Ek aan die goddelose sê: Jy sal sekerlik sterwe; as hy hom bekeer van sy sonde en doen wat reg en reg is;
15As die goddelose die pand teruggee, gee weer wat hy beroof het, wandel in die insettinge van die lewe sonder om onreg te doen; hy sal sekerlik lewe, hy sal nie sterwe nie.
16Geen van sy sondes wat hy gedoen het, sal hom genoem word nie: hy het gedoen wat geoorloof en reg is; hy sal sekerlik lewe.
17Maar die kinders van jou volk sê: Die weg van die HERE is nie gelyk nie, maar hulle weg is nie gelyk nie.
18Wanneer die regverdige hom bekeer van sy geregtigheid en onreg doen, sal hy ook daardeur sterwe.
19Maar as die goddelose hom bekeer van sy boosheid en doen wat reg en reg is, sal hy daardeur lewe.
20Maar julle sê: Die weg van die HERE is nie gelyk nie. O huis van Israel, Ek sal julle oordeel, elkeen volgens sy weë.
21En in die twaalfde jaar van ons ballingskap, in die tiende maand, op die vyfde dag van die maand, het een wat uit Jerusalem ontsnap het, na my gekom en gesê: Die stad is verslaan.
22En die hand van die HERE was oor my in die aand, voordat die vrygeraakte gekom het; en hy het my mond oopgemaak totdat hy in die môre na my gekom het; en my mond het oopgegaan, en ek was nie meer stom nie.
23Toe het die woord van die HERE tot my gekom en gesê:
24Mensekind, die wat in daardie puinhope van die land van Israel woon, spreek en sê: Abraham was een, en hy het die land geërf; maar ons is baie; die land word ons as erfdeel gegee.
25Daarom, sê vir hulle: So spreek die HERE HERE; Julle eet met die bloed en slaan julle oë op na julle drekgode en vergiet bloed; en sal julle die land in besit neem?
26Julle staan op julle swaard, julle doen gruwels, en julle verontreinig elkeen sy naaste se vrou; en sal julle die land in besit neem?
27Sê so vir hulle: So spreek die HERE HERE; So waar as Ek leef, sekerlik sal die wat in die puinhope is, deur die swaard val, en hom wat in die oop veld is, sal Ek aan die diere gee om opgeëet te word, en die wat in die forte en in die spelonke is, sal deur die pes.
28Want Ek sal die land 'n woesteny maak, en die praal van sy sterkte sal ophou; en die berge van Israel sal 'n wildernis word, sodat niemand deurtrek nie.
29Dan sal hulle weet dat Ek die HERE is, as Ek die land 'n woesteny gelê het vanweë al hulle gruwels wat hulle gedoen het.
30Ook, jy mensekind, die kinders van jou volk praat nog steeds teen jou by die mure en in die deure van die huise, en spreek mekaar, elkeen met sy broer, en sê: Kom tog en luister wat is die woord wat van die HERE uitgaan.
31En hulle kom na jou toe soos die volk kom, en hulle sit voor jou as my volk, en hulle hoor jou woorde, maar hulle sal dit nie doen nie; want met hul mond bewys hulle baie liefde, maar hul hart loop agter hul hebsug aan.
32En kyk, jy is vir hulle soos 'n baie lieflike lied van een wat 'n aangename stem het en goed kan speel op 'n instrument; want hulle hoor jou woorde, maar hulle doen dit nie.
33En as dit gebeur, kyk, dit sal kom, dan sal hulle weet dat 'n profeet onder hulle was.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.