Josua Josua 22
Josua 22
Die stamme wat aan die ooste van die Jordaan gebly het, vertrek
1Toe roep Josua die Rubeniete en die Gadiete en die halwe stam van Manasse,
2en vir hulle gesê: Julle het alles gehou wat Moses, die kneg van die HERE, julle beveel het, en na my stem geluister in alles wat ek julle beveel het.
3Julle het julle broers al baie dae tot vandag toe nie verlaat nie, maar die diens van die gebod van die HERE julle God onderhou.
4En nou het die HERE julle God rus gegee aan julle broers, soos Hy hulle beloof het; daarom gaan julle nou terug en gaan na julle tente en na die land van julle besitting wat Moses, die kneg van die HERE aan die anderkant aan julle gegee het, kant Jordaan.
5Maar let op om die gebod en die wet te doen wat Moses, die kneg van die HERE, jou beveel het, om die HERE jou God lief te hê en in al sy weë te wandel en sy gebooie te onderhou en Hom aan te kleef, en om hom te dien met jou hele hart en met jou hele siel.
6En Josua het hulle geseën en hulle weggestuur, en hulle het na hulle tente gegaan.
7En aan die een helfte van die stam van Manasse het Moses in Basan besit gegee, maar aan die ander helfte daarvan het Josua onder hulle broers aan die weskant van die Jordaan gegee. En toe Josua hulle ook na hulle tente weggestuur het, het hy hulle geseën,
8En hy het met hulle gespreek en gesê: Keer terug met baie rykdom na julle tente en met baie vee, met silwer en goud en met koper en yster en met baie klere; verdeel die buit van julle vyande met jou broers.
9En die kinders van Ruben en die kinders van Gad en die halwe stam van Manasse het teruggekeer en van die kinders van Israel af weggetrek uit Silo wat in die land Kanaän is, om na die land Gílead te gaan, na die land van hulle besitting waarvan hulle in besit geneem is, volgens die woord van die HERE deur die diens van Moses.
10En toe hulle by die grense van die Jordaan kom, wat in die land Kanaän is, het die kinders van Ruben en die kinders van Gad en die halwe stam van Manasse daar 'n altaar gebou by die Jordaan, 'n groot altaar om na te kyk.
11En die kinders van Israel het hoor sê: Kyk, die kinders van Ruben en die kinders van Gad en die halwe stam van Manasse het 'n altaar gebou teenoor die land Kanaän, aan die grens van die Jordaan, op die pad van die kinders van Israel.
12En toe die kinders van Israel dit hoor, het die hele vergadering van die kinders van Israel in Silo bymekaargekom om teen hulle op te trek.
13En die kinders van Israel het na die kinders van Ruben en na die kinders van Gad en na die halwe stam van Manasse, na die land Gílead, Pinehas, die seun van die priester Eleásar, gestuur;
14En saam met hom tien vorste, van elke hoofhuis 'n vors onder al die stamme van Israel; en elkeen was 'n hoof van die huis van hulle vaders onder die duisende van Israel.
15En hulle het by die kinders van Ruben en by die kinders van Gad en by die halwe stam van Manasse, in die land Gílead gekom, en hulle het met hulle gespreek en gesê:
16So sê die hele vergadering van die HERE: Watter oortreding is dit wat julle teen die God van Israel begaan het, om vandag van die HERE af te wyk deurdat julle vir julle 'n altaar gebou het, sodat julle vandag in opstand kan kom teen die HERE?
17Is die ongeregtigheid van Peor vir ons te min, waarvan ons tot vandag toe nie gereinig is nie, al was daar 'n plaag in die vergadering van die HERE?
18Maar dat julle vandag moet afwyk om die HERE te volg? en terwyl julle vandag teen die HERE in opstand kom, sal Hy môre toornig word op die hele vergadering van Israel.
19Maar as die land van julle besitting onrein is, trek dan oor na die land van die besitting van die HERE waarin die tabernakel van die HERE woon, en neem onder ons besit; maar wees nie opstandig teen die HERE en kom nie teen ons in opstand nie bou vir jou 'n altaar langs die altaar van die HERE onse God.
20Het Akan, die seun van Serag, nie 'n oortreding begaan deur die bangoed nie, en toorn het oor die hele vergadering van Israel geval? en daardie man het nie alleen in sy ongeregtigheid omgekom nie.
21Toe het die kinders van Ruben en die kinders van Gad en die halwe stam van Manasse geantwoord en aan die hoofde van die duisende van Israel gesê:
22Die HERE, die God van die gode, die HERE, die God van die gode, ken Hy, en Hy sal Israel ken; as dit in opstand is of in oortreding teen die HERE is (verlos ons nie vandag nie)
23dat ons vir ons 'n altaar gebou het om van die HERE af te wyk, of om daarop 'n brandoffer of spysoffer te bring, of om daarop dankoffers te bring, laat die HERE dit self eis;
24En as ons dit nie eerder gedoen het uit vrees vir hierdie saak nie, deur te sê: Mettertyd sal julle kinders met ons kinders kan spreek en sê: Wat het julle met die HERE, die God van Israel, te doen?
25Want die HERE het die Jordaan 'n grens gemaak tussen ons en julle, kinders van Ruben en kinders van Gad! julle het geen deel aan die HERE nie; so sal julle kinders ons kinders laat ophou om die HERE te vrees.
26Daarom het ons gesê: Laat ons nou gereed maak om vir ons 'n altaar te bou, nie vir brandoffer of slagoffer nie.
27Maar dat dit 'n getuie kan wees tussen ons en julle en ons geslagte ná ons, dat ons die diens van die HERE voor sy aangesig kan verrig met ons brandoffers en met ons slagoffers en met ons dankoffers; sodat julle kinders nie mettertyd vir ons kinders mag sê: Julle het geen deel aan die HERE nie.
28Daarom het ons gesê dat dit sal gebeur as hulle so aan ons of aan ons geslagte in die toekoms sê, dat ons weer kan sê: Kyk na die voorbeeld van die altaar van die HERE wat ons vaders gemaak het, nie vir brandoffers nie, ook nie vir offers nie; maar dit is 'n getuie tussen ons en jou.
29Mag God verhoed dat ons teen die HERE in opstand kom en ons vandag van die HERE afwyk, om 'n altaar te bou vir brandoffers, spysoffers of slagoffers, by die altaar van die HERE onse God wat voor sy tabernakel is.
30En toe Pinehas, die priester, en die owerstes van die vergadering en die hoofde van die duisende van Israel wat by hom was, die woorde hoor wat die kinders van Ruben en die kinders van Gad en die kinders van Manasse gespreek het, het dit hulle behaag.
31En Pinehas, die seun van Eleásar, die priester, het aan die kinders van Ruben en die kinders van Gad en die kinders van Manasse gesê: Vandag sien ons dat die HERE onder ons is, omdat julle nie hierdie oortreding teen die HERE begaan het nie: nou het julle die kinders van Israel verlos uit die hand van die HERE.
32En Pinehas, die seun van Eleásar, die priester, en die vorste, het teruggekeer van die kinders van Ruben en van die kinders van Gad, uit die land Gílead, na die land Kanaän, na die kinders van Israel, en hulle laat weet weer.
33En die saak het die kinders van Israel behaag; en die kinders van Israel het God geprys en nie van plan om teen hulle op te trek in die oorlog om die land te verwoes waarin die kinders van Ruben en Gad gewoon het nie.
34En die kinders van Ruben en die kinders van Gad het die altaar Ed genoem, want dit sal 'n getuie tussen ons wees dat die HERE God is.
Currently Selected:
Josua Josua 22: CAB23
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Bible in Contemporary Afrikaans
Copyright © 2023, by City Bible Foundation ®
Used by permission of City Bible Foundation ® All rights reserved worldwide.