Iivan 20

Magdalan Marija da opastujat kalmal

(Matf. 28:1-8; Mark. 16:1-8; Luk. 24:1-12)

1N՚edälin enzimäzenny päivänny#20:1 N՚edälin enzimäine päivy jevreilöil oli meijän pyhäpäivy., huondeksel, konzu oli vie pimei, Magdalan Marija tuli kalmale i nägi: kivi kalmukolon suus oli vieretetty iäre. 2Juoksujalgua häi lähti Simon-Pedrin luo da sen opastujan luo, kudai oli Iisusale armas, da sanoi heile: «Ižändy on viedy kalmaspäi, myö emmo tiijä, kunne Händy pandih.» 3Pedri da se toine opastui kerras lähtiettih kalmale.

4Miehet juostih yhtes, no se toine opastui juoksi Pedrii raviembah i tuli kalmale enzimäzenny. 5Häi kumardui kalman ukses kaččomah sen sydämeh#20:5 Jevreilöil oli i moizii kalmoi, kudamat oli louhittu kallivoloih ku pertit, sinne sai mennä sydämeh. i nägi – kiärindypaltinat ollah sie, no häi ei mennyh kalman sydämeh. 6Simon-Pedri tuli hänele jälles, astui kalmukoloh i nägi kiärindypaltinat, kudamat sie oldih. 7Häi dogadii: paikku, kudamal oli katettu Iisusan rožat, ei olluh kiärindypaltinoinke, a oli toizes kohtas, erikseh kiäritynny. 8Sit i toine opastui, kudai enzimäzenny tuli kalmale, meni sydämeh, nägi sen i uskoi. 9Enne hyö, näit, ei ellendetty Pyhii Kirjutuksii, kudamien mugah Iisusal pidi nosta kuollieloispäi.

10Opastujat lähtiettih kalmalpäi omien luo.

Iisus ozuttahes Magdalan Marijale

(Matf. 28:9-10; Mark. 16:9-11)

11Marija seizoi kalmukolon suus da itki. Itkusilmis häi kačahtih kalmah 12i nägi kaksi valgieloih sobih šuorivunnuttu anhelii istumas sil kohtal, kus enne virui Iisusan rungu. Yksi heis istui piäpuoles, toine jalgupuoles. 13Anhelit kyzyttih hänel: «Midäbo, naine, itket?» Häi sanoi vastah: «Minun Ižändy on viedy iäre, da en tiijä, kunne Händy on pandu.» 14Tämän sanottuu häi kiändyi i nägi Iisusan, kudai seizoi hänen tagan, no ei tunnustannuh Händy Iisusakse. 15Iisus sanoi hänele: «Midäbo itket, naine? Kedäbo sinä ečit?» Marija smietii, se on savunkaččoi da sanoi: «Hyvä ristikanzu, ku sinä liennet viennyh Händy tiäpäi, ga sano, kunne olet pannuh. Minä menen da otan Händy iäre.» 16Sit Iisus sanoi hänele: «Marija.» Marija kiändyi i sanoi jevrein kielel: «Ravvuni!» – meikse se on ‘Minun opastai!’. 17Iisus sanoi: «Älä koske minuu; minä, näit, en vie nossuh Tuatan luo. Mene suata sana minun vellile i sano heile: minä nouzen oman Tuatan luo i teijän Tuatan luo, oman Jumalan luo i teijän Jumalan luo.»

18Magdalan Marija meni opastujien luo da sanoi: «Minä näin Ižändiä!» Sit häi saneli, midä Ižändy hänele oli sanonuh.

Iisus ozuttahes opastujile

(Matf. 28:16-20; Mark. 16:14-18; Luk. 24:36-49)

19Senny samazennu päivänny, n՚edälin enzimäzenny, opastujat kaikin oldih illal yhtes lukkuh panduloin uksien tagan, ku varattih jevreilöin vahnimii. Iisus tuli da seizoi heijän keskes i sanoi: «Rauhuttu teile!» 20Tämän sanottuu Häi ozutti heile omat käit da bokan. Opastujat oldih ihastuksis, ku nähtih Ižändiä. 21Iisus sanoi uvvessah: «Rauhuttu teile! Kui Tuatto työndi minuu, mugai minä työnnän teidy.» 22Tämän sanottuu Häi puhaldi heih da sanoi: «Ottuat Pyhä Hengi. 23Kelle ku sanonetto: ‘Sinun riähkät prostitah’, hänele net ollah prostitut. Kelle työ etto prosti, sille net jiähäh.»

24Yksi kahtestostu opastujas, Homa, kudamua vie kučuttih Didimoksekse, ei olluh toizien joukos, konzu Iisus ozuttihes. 25Toizet opastujat sanottih hänele: «Myö näimmö Ižändiä.» No Homa sanoi: «Kuni iče en nähne nuagloin jälgii Hänen käzis da en panne sormii niilöih, da kuni en panne kätty Hänen bokkah, sini en usko.»

26Kaheksan päivän mendyy Iisusan opastujat oldih tuaste yhtes, i Homa oli heijänke. Ukset oldih lukus, no Iisus tuli da seizoi heijän keskes i sanoi: «Rauhuttu teile!» 27Sit Häi sanoi Homale: «Oijenda sormi: täs ollah minun käit. Oijenda käzi da sydiä se minun bokkah. Älä ole uskomatoi, a usko!» 28Sit Homa sanoi: «Minun Ižändy da minun Jumal!» 29Iisus sanoi hänele: «Sinä sendäh uskot, ku sait nähtä minuu. Ozakkahat ollah net, ket uskotah nägemättähgi.»

30Äijän muudugi tunnusruaduo luadii Iisus opastujien silmis, no niilöih näh ei ole kirjutettu täs kniigas. 31Tämä on kirjutettu, gu työ uskozitto – Iisus on Messii, Jumalan Poigu, i ku uskotto, teil olis elaigu Hänen nimes.

Currently Selected:

Iivan 20: LIVVI

Highlight

Copy