မဿဲ 8
8
ယေသျှုက လူတစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
(မာကု ၁.၄၀–၄၅; လုကာ ၅.၁၂–၁၆)
1ယေသျှုသည် တောင်ထက်မှ ဆင်းလာသောအခါ လူအုပ်ကြီးသည် ကိုယ်တော်နောက်သို့ လိုက်လာကြ၏။ 2ထိုအခါ နူနာရောဂါ ခံစားနိန်ရသော လူတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ထံပါးသို့ ရောက်လာပြီး ကိုယ်တော်ရှိ့မှာ ဒူးထောက်၍ “ဆရာ၊ အလိုတော်ဟိလျှင် အကျွန့်ကို သန့်ယှင်းစီတော်မူပါ”#၈.၂ သန့်ယှင်းစီတော်မူပါ၊ ဤရောဂါကို လူတစ်ယောက်အား ဘာသာထုံးလမ်းဓလေ့အရ မသန့်ယှင်း ဟူ၍ ယုံမှတ်ထားကြသည်။ ဟု လျှောက်ထားလေ၏။
3ယေသျှုသည် လက်တော်ကိုဆန့်၍ ထိုသူကို တို့တော်မူပြီးလျှင် “ငါ အလိုဟိသည်ဖြစ်၍ သန့်ယှင်းခြင်းသို့ ရောက်စီ” ဟု မိန့်တော်မူသောအခါ ထိုသူသည် ချက်ချင်း နူနာရောဂါ ပျောက်ကင်းလား၏။ 4ထို့နောက် ယေသျှုက “နားထောင်၊ သင်သည် ဤအကြောင်းကို တစ်ယောက်ကိုလေ့ မပြောလီကေ့၊ ယဇ်ပုရောဟိတ်ပါးသို့ လား၍ သင့်ကိုယ်ကို ပြလော့။ ထို့နောက် သင့်ရောဂါကို ပျောက်ကင်းစီသည့်အကြောင်း လူတိုင်းရှိ့မှာ သက်သီဖြစ်ခြင်းငှာ မောသျှေမိန့်မှာထားခသည့်အတိုင်း ပူဇော်သကာကို ဘုရားသျှင်အား ဆက်ကပ်လော့” ဟု ထိုသူအား မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုသည် ရောမစစ်ဗိုလ်၏ အခိုင်းအစီတစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
(လုကာ ၇.၁–၁၀)
5ယေသျှုသည် ကပေရနောင်မြို့သို့ ရောက်လာသောအခါ ရောမစစ်ဗိုလ်တစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာပြီးလျှင် ကူညီရန် တောင်းပန်သည်မှာ၊ 6“ဆရာ၊ အကျွန့်တပည့်တစ်ယောက်သည် အဖျားရောဂါကို ပြင်းထန်စွာ ခံစားနိန်ရ၍ အိမ်၌ အိပ်ရာထက်မှာ တုံးလုံးလှဲနိန်ပါ၏” ဟု ဆိုလေ၏။
7ယေသျှုကလည်း “ငါလား၍ သူ့ကို ကျန်းမာစီမည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
8ရောမစစ်ဗိုလ်က “ဤသို့မဟုတ်ရပါ ဆရာ၊ ကိုယ်တော်တိုင် အကျွန့်အိမ်သို့ ကြွလာခြင်းငှာ အကျွန်နှင့် မထိုက်တန်ပါ။ အမိန့်ပီးလိုက်ရုံမျှဖြင့် အကျွန်၏တပည့်သည် နီကောင်းလားပါလိမ့်မည်။ 9အကြောင်းမူကား အကျွန်သည် အထက်အရာဟိတိ အမိန့်အာဏာအောက်၌ နီရသောသူတစ်ယောက် ဖြစ်ပါ၏။ အကျွန်မှာလည်း စစ်သားတိ အများကြီး ဟိပါ၏။ စစ်သားတစ်ယောက်ကို အကျွန်က ‘လား’ ဟု အမိန့်ပီးလိုက်လျှင် သူသည် လားရပါ၏၊ ‘လာ’ ဟု အမိန့်ပီးလိုက်လျှင် လာရပါ၏။ အကျွန့် အစီအပါအား ‘ဤအရာကို လုပ်ပါ’ ဟု အကျွန်က ဆိုလျှင် သူသည် လုပ်ရပါ၏” ဟု သူက လျှောက်လေ၏။
10ယေသျှုသည် ထိုစကားကို ကြားသောအခါ လွန်စွာအံ့သြတော်မူ၍ ကိုယ်တော်၏နောက်သို့ လိုက်လာကြသောလူများကို ဤသို့ မိန့်တော်မူ၏။ “ငါဆိုသည်ကား၊ ဤသို့သောယုံကြည်ခြင်းကို ဣသရေလလူမျိုးထဲ၌ပင်လျှင် ငါ မတွိ့ဖူးသိမ့်။ 11#လု ၁၃.၂၉သင်ရို့ကို ငါအမှန်ဆိုသည်ကား၊ လူရို့သည် အရှိ့ရပ်၊ အနောက်ရပ်က ရောက်လာကြပြီးလျှင် ကောင်းကင်နိုင်ငံ၏ပွဲတော်၌ အာဗြဟံ၊ ဣဇာက်၊ ယာကုပ်ရို့နှင့်အတူ ထိုင်ကြလိမ့်မည်။ 12#မ ၂၂.၁၃; ၂၅.၃၀; လု ၁၃.၂၈သို့သော်လည်း နိုင်ငံတော်သား ဖြစ်ထိုက်သောသူများသည် ငိုကြွေးမြည်တမ်း၍ အံသွားကြိတ်နိန်ရမည့် မှောင်မိုက်ထဲသို့ ပစ်ချခြင်းကို ခံရကြလိမ့်မည်။” 13ထို့နောက် ယေသျှုသည် ရောမစစ်ဗိုလ်အား၊ “သင့်အိမ်သို့ ပြန်လော့၊ သင်ယုံကြည်သည့်အတိုင်း ဖြစ်လိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ထိုသို့ မိန့်တော်မူပြီးသည်နှင့် ရောမစစ်ဗိုလ်၏တပည့်သည် အဖျားရောဂါ ပျောက်ကင်းလေ၏။
ယေသျှုက လူတိအား ကျန်းမာစီခြင်း
(မာကု ၁.၂၉–၃၄; လုကာ ၄.၃၈–၄၁)
14ယေသျှုသည် ပေတရုအိမ်သို့ ရောက်သောအခါ ဖျား၍ အိပ်ရာထက်မှာ လှဲနိန်သော ပေတရု၏ယောက္ခမကို တွိ့၏။ 15ကိုယ်တော်က ထိုမိန်းမ၏ လက်ကို တို့လိုက်သည်နှင့် ထိုမိန်းမသည် အဖျားရောဂါပျောက်၍ အိပ်ရာမှ ထပြီးလျှင် ကိုယ်တော်အား အာဂန္တုဝတ်ကို ပြုလေ၏။
16ညအချိန်ရောက်သောခါ၌ နတ်ဆိုးပူးနိန်သောသူတိကို ယေသျှုပါးသို့ ခေါ်ယူလာကြ၏။ ယေသျှုသည် နတ်ဆိုးတိကို စကားတစ်ခွန်းတည်းဖြင့် အမိန့်ပီး မောင်းထုတ်လိုက်သည်နှင့် ထိုသူအားလုံး ကျန်းမာကြလေ၏။ 17“အကျွန်ရို့၌ ဟိသော ဖျားနာခြင်းတိကို သူကိုယ်တိုင် နုတ်ယူ၍ အကျွန်ရို့၏ ရောဂါတိကိုလည်း ဖယ်ယှားပစ်လိမ့်မည်” ဟု ပရောဖက်ဟေသျှာယ ဟောထားခသော ကျမ်းစကားသည် ပြည့်စုံလာခြင်းသို့ ရောက်လေ၏။
ယေသျှု၏တပည့်နောက်လိုက်များ
(လုကာ ၉.၅၇–၆၂)
18ယေသျှုသည် မိမိကို ဝိုင်းရံထားသော လူအစုအဝေးကို မြင်သောအခါ သူ၏တပည့်တိအား အိုင်တစ်ဖက်ကမ်းသို့ ကူးရန် မိန့်တော်မူ၏။ 19ကျမ်းတတ်ဆရာတစ်ယောက်သည် ကိုယ်တော်ပါးသို့ ရောက်လာပြီးလျှင်၊ “ဆရာ၊ ကိုယ်တော်လားရာနောက်သို့ ကိုယ်တော်နှင့်အတူ အကျွန်လည်း လိုက်ပါမည်” ဟု ခွင့်တောင်း၏။
20ယေသျှုက “မြီခွီးတိမှာ တွင်းဟိ၏၊ ငှက်တိမှာလည်း အသိုက်ဟိ၏၊ သို့သော် လူသားမှာ လဲလျှောင်းအနားယူဖို့ရန်ပင် နီရာမဟိ” ဟူ၍ မိန့်တော်မူ၏။
21အခြားသော တပည့်တော်တစ်ယောက်က “ဆရာ၊ အကျွန်၏အဖကို ရှီးဦးစွာ သင်္ဂြိုဟ်ခြင်းငှာ ပြန်လားခွင့်ပီးပါ” ဟု လျှောက်သော်၊
22ယေသျှုက “ငါ့နောက်သို့ လိုက်လော့၊ လူသီတိက မိမိရို့၏လူသီတိကို သင်္ဂြိုလ်ကြလိမ့်မည်” ဟု မိန့်တော်မူ၏။
ယေသျှုက မုန်တိုင်းကို ငြိမ်စီခြင်း
(မာကု ၄.၃၅–၄၁; လုကာ ၈.၂၂–၂၅)
23ယေသျှုသည် လောင်းတစ်စင်းထဲသို့ တက်တော်မူလျှင် သူ၏တပည့်တော်တိလည်း ကိုယ်တော်နှင့်အတူ လိုက်ပါကြ၏။ 24ထိုအခါ အိုင်ထဲတွင် လီပြင်းမုန်တိုင်းတစ်ခုသည် ရုတ်တရက် ထလာသောကြောင့် လောင်းသည် မြုပ်လုမြုပ်ချင် ဖြစ်နိန်၏။ သို့သော်လည်း ယေသျှုသည် အိပ်ပျော်နိန်၏။ 25တပည့်တော်ရို့သည်လည်း ကိုယ်တော်ပါးသို့ လာ၍ ကိုယ်တော့်ကို နှိုးကြ၏။ “အသျှင်ဘုရား၊ အကျွန်ရို့ သီဖို့ယာ၊ အကျွန်ရို့ကို ကယ်တော်မူပါ” ဟု လျှောက်ကြ၏။
26ယေသျှုကလည်း “သင်ရို့သည် ဇာဖြစ်လို့ အကြောက်လွန်နိန်ကတ်လဲ၊ အလွန် ယုံကြည်ခြင်း နည်းကတ်တေကား” ဟု ဆိုပြီးနောက် အိပ်ရာမှ ထ၍ မုန်တိုင်းနှင့် ရီလှိုင်းကို ရပ်တန့်ရန် အမိန့်ပီးလိုက်သဖြင့် လီပြင်းမုန်တိုင်သည် ငြိမ်သက်လားလေ၏။
27လူတိသည် အလွန်အံ့ဩကြသည်ဖြစ်၍ “ဤသူကား ဇာပိုင်လူလဲ၊ လီနှင့် လှိုင်းတိတောင် သူ့အမိန့်ကို နာခံကတ်တေကား” ဟု ပြောကြ၏။
နတ်ဆိုးပူးသောလူနှစ်ယောက်ကို ကျန်းမာစီခြင်း
(မာကု ၅.၁–၂၀; လုကာ ၈.၂၆–၃၉)
28ယေသျှုသည် အိုင်တစ်ဖက်ကမ်း၊ ဂါဒရနယ်စပ်ကို ရောက်သောအခါ နတ်ဆိုးဝင်ပူးနိန်သော သူနှစ်ယောက်သည် သင်္ချိုင်းဂူများကြားက ထွက်လာပြီး ကိုယ်တော်အား လာ၍ တွိ့ကြ၏။ လူများသည် ထိုနတ်ဆိုးပူးသော လူနှစ်ယောက်ကို အလွန်ကြောက်လန့်ကြသဖြင့် ထိုလမ်းမှ မလားဝံ့ကြ။ 29ချက်ချင်းပင်လျှင် ထိုသူနှစ်ယောက်က “ဘုရားသခင်၏သားတော် ယေသျှု၊ အကျွန်ရို့ကို ဇာလုပ်ပါဖို့လဲ၊ အချိန်မရောက်ခင် အကျွန်ရို့ကို အပြစ်ပီးဖို့ လာယာလား” ဟု အော်ဟစ်ကြ၏။
30ထိုအရပ်နှင့် မနီးမဝီးတွင် ဝက်အုပ်ကြီးတစ်အုပ် အစာစားနိန်ကြ၏။ 31“အကျွန်ရို့ကို နှင်ထုတ်မည် ဆိုလျှင် ထိုဝက်အုပ်ထဲသို့ ဝင်ခွင့်ပီးပါ” ဟု နတ်ဆိုးတိက ယေသျှုအား တောင်းပန်ကြ၏။
32ထိုသို့ဆိုလျှင် “ဝင်ကတ်လီ” ဟု ယေသျှုက မိန့်တော်မူလိုက်သောကြောင့် နတ်ဆိုးများသည် ထိုသူရို့ထဲမှ ထွက်၍ ဝက်များထဲသို့ ဝင်ကြ၏။ ထိုဝက်အားလုံးသည် အိုင်ကမ်းထောင်းစောက်မှ ရီအိုင်ထဲသို့ တစ်ဟုန်ထိုး ဗြီးဆင်းကြပြီးလျှင် ရီထဲ၌ သီကြလေ၏။
33ဝက်ကျောင်းသားများသည်လည်း မြို့ထဲသို့ ဗြီး၍ ဝင်ကြပြီးလျှင် နတ်ဆိုးပူးနိန်သောသူတိ၌ ဖြစ်ခသည့်အကြောင်းစုံကို ပြောပြကြ၏။ 34ထိုမြို့တွင် ဟိသမျှသော လူတိသည် ယေသျှုအား တွိ့ရန် ထွက်လာကြ၏။ ထို့နောက် သူရို့သည် ကိုယ်တော်အား တွိ့ကြသောအခါ သူရို့နယ်မှ ထွက်လားရန် တောင်းပန်ပြောဆိုကြလေ၏။
Currently Selected:
မဿဲ 8: NTRKB24
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The New Testament in Rakhine Language © The Word for the World International and the Rakhine Bible Translation Committee, 2024.
