لُوقا 19
19
یسُوع تے زکّائی
1یسُوع یرِیحُو ءچوں داخل تھی تے ویندا پِیا ہا، 2تے اُتھاں زکّائی ناں دا ہِک بندہ ہا جیہڑا محصُول گِھننڑ آلیاں دا سردار تے دولت مند ہا۔ 3او یسُوع کُوں ڈیکھنڑ دی کوشش کریندا ہا جو کیہڑا ہے پر بِھیڑ دے سببّوں ڈیکھ نہ سگدا ہا، اِیں واسطے جو اُوندا قد چھوٹا ہا۔ 4بس اُونکُوں ڈیکھنڑ کیتے دِرک تے اگُوں چلیا گِیا تے ہِک جنگلی ہنجیر دے درخت اُتے چڑھ گِیا کیوں جو او اُوں جاہ کنُوں لنگھنڑ آلا ہا۔ 5جِیں ویلے یسُوع اُوں جاہ تے پُجیا تاں اُتے نظر کر تے اُونکُوں آکھیا، ”زکّائی! جلدی نال تلے لہہ آ، کیوں جو اَج میکُوں تیڈے گھر راہنڑ ضرور ہے۔“
6زکّائی فوراً تلے لہہ آیا تے اُونکُوں خوشی نال آپنڑے گھر گِھن گِیا۔ 7جِیں ویلے لوکاں ایہ ڈِٹھا تاں سبھ بُڑبُڑ کرݨ لگے جو ”ایہ ہِک گُنہگار دا مہمان بنڑ گِیا ہے۔“
8پر زکّائی کھڑا تھی تے خُداوند کُوں آکھیا، ”مالک! مَیں آپنڑا ادھا مال غریباں کُوں ڈیندا ہاں تے جے مَیں کہیں دا کُجھ ناحق گِھدے تاں اُونکُوں چار گُنا واپس کریندا ہاں#19:8 شریعت دے قوانین کیتے ڈیکھو احبار 1:6-5 تے خرُوج 1:22-9۔ ۔“
9یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”اَج اِیں گھر ءچ نجات آئی ہے، اِیں واسطے جو ایہ وی ابرہام دا پوتر ہے۔ 10کیوں جو اِبنِ آدم گُم تھئے ہوئیاں کُوں گولھنڑ تے نجات ڈیوݨ آیا ہے۔“
اشرفیاں دی مثال
11جِیں ویلے لوک اِنہاں گالھیں کُوں سُنڑدے پئے ہَن تاں یسُوع ہِک مثال وی آکھی، اِیں واسطے جو او یروشلیم دے نیڑے ہا تے لوکاں دا خیال ہا جو خُدا دی بادشاہی فوراً ای ظاہر تھی ویسی۔ 12بس اُوں آکھیا:
”ہِک امیر بندہ دُور دراز مُلک کُوں روانہ تھیّا تاں جو آپنڑے لوکاں دا بادشاہ مقرر تھیوے تے وَل آوے۔ 13اُوں آپنڑے نوکراں ءچوں ڈاہ کُوں سڈ تے اُنہاں ءچ ڈاہ اشرفیاں وَنڈ ڈِتیاں تے اُنہاں کُوں آکھیا جو ’میڈے ولنڑ تئیں کاروبار کرائے۔‘
14پر اُوں شہر دے لوک اُوں کنُوں نفرت کریندے ہَن تے اُوندے پِچُھوں قاصداں دی زبانی پیغام روانہ کیتا جو ’اساں نئیں چاہندے جو ایہ ساڈے اُتے بادشاہی کرے۔‘
15جِیں ویلے او بادشاہی حاصل کر تے ولیا تاں اُنہاں نوکراں کُوں سڈوایا جِنہاں کُوں اشرفیاں ڈِتیاں ہَن، تاں جو معلوم کرے جو اُنہاں لین دین نال کیا کمائے۔ 16پہلا نوکر آیا تے اُوں آکھیا، ’مالک! مَیں ہِک اشرفی نال ڈاہ اشرفیاں بِیا کَما گِھدیاں ہِن۔‘
17اُوں اُونکُوں آکھیا، ’شاباش، میڈے چنگے نوکر! تَیں تھوڑی رقم کُوں اِیمانداری نال اِستعمال کیتے، اِیں کیتے ہُنڑ تُوں ڈاہ شہراں اُتے اِختیار رکھ۔‘
18ڈُوجھے آ تے آکھیا، ’مالک! مَیں تُہاڈی ہِک اشرفی کنُوں پنج بِیا کَما گِھدیاں ہِن۔‘
19اُوں اُونکُوں آکھیا جو ’تُوں وی پنج شہراں دا مُختار تھی۔‘
20تریجھے آ تے آکھیا، ’مالک! ڈیکھو تُہاڈی اشرفی ایہ ہے۔ مَیں اِینکُوں رومال ءچ بَدھ تے رکھ ڈِتا ہا، 21کیوں جو مَیں تُہاڈے کنُوں ڈردا ہم، اِیں واسطے جو تُساں سخت بندے ہیوے۔ تُساں اُوں چیز کُوں وی چا گِھندے ہیوے جِینکُوں تُساں نئیں رکھیا ہوندا تے او فصل کپ گِھندے ہیوے جِینکُوں تُساں نئیں رہایا۔‘
22اُوں اُونکُوں آکھیا، ’شریر نوکر! مَیں تیکُوں تیڈے ای گالھیں نال مُلزم کھڑیندا ہاں۔ تُوں میکُوں جانڑدا ہَویں جو سخت بندہ ہاں تے جیہڑی چیز کُوں مَیں نئیں رکھیا، اُونکُوں چا گِھندا ہاں تے جیہڑا نئیں رہایا اُونکُوں کپ گِھندا ہاں۔ 23وَل تُوں میڈا پیسہ کہیں بینک ءچ کیوں نہ رکھیا تاں جو مَیں وَل آ تے اُونکُوں منافع سمیت گِھن گِھندا؟‘
24وَل اُوں جیہڑے اُتھاں کھڑے ہَن اُنہاں کُوں آکھیا جو ’اِیں کنُوں او اشرفی گِھن گِھنو تے ڈاہ اشرفیاں آلے کُوں ڈے ڈیؤ۔‘
25اُنہاں اُونکُوں آکھیا، ’مالک! اُوندے کولھ تاں پہلے ای ڈاہ اشرفیاں ہِن۔‘
26بادشاہ آکھیا، ’مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیندے کولھ ہے، اُونکُوں بِیا وی ڈِتا ویسی، تے جیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں او وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گِھدا ویسی۔ 27پر میڈے اِنہاں دُشمنڑاں کُوں جیہڑے نہ چاہندے ہَن جو مَیں اِنہاں اُتے بادشاہی کراں، اُنہاں کُوں اِتھاں گِھن آؤ تے میڈے سامنڑے قتل کر ڈیؤ‘۔“
یروشلیم ءچ شاہانہ داخلہ
28ایہ گالھیں آکھ تے یسُوع یروشلیم آلے پاسے اُنہاں دے اگُوں اگُوں ٹُریا۔ 29جِیں ویلے او اُوں پہاڑ اُتے جیہڑا زیتون دا اکھویندے، بیت فگے تے بیت عنیاہ دے نیڑے پُجیا تاں اُوں شاگرداں ءچوں ڈُو کُوں ایہ آکھ تے بھیجیا 30جو ”سامنڑے آلی وستی ءچ ونجو۔ اُتھاں داخل تھیندے ای ہِک جوان گڈھاں بدھیا ہویا مِلسی جئیں اُتے ہُنڑ تئیں کوئی سوار نئیں تھیّا۔ اُونکُوں کھول تے گِھن آؤ۔ 31جے کوئی تُہاڈے کنُوں پُچھے جو ’اُونکُوں کیوں کھولیندے ہیوے؟‘ تاں اکھائے جو ’مالک کُوں اِیندی ضرورت ہے‘۔“
32بس جِنہاں کُوں بھیجیا گِیا ہا اُنہاں اُتھاں اُونویں ای ڈِٹھا جِینویں یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا ہا۔ 33جِیں ویلے او گڈھاں کُوں کھولیندے پئے ہَن تاں اُوندے مالکاں اُنہاں کنُوں پُچھیا جو ”اِینکُوں کیوں کھولیندے پئے ہیوے؟“
34اُنہاں جواب ڈِتا، ”مالک کُوں اِیندی ضرورت ہے۔“ 35او اُونکُوں یسُوع دے کولھ گِھن آئے تے اُوندے اُتے آپنڑے کپڑے سَٹ ڈِتے تے یسُوع کُوں اُوندے اُتے سوار کر ڈِتا۔ 36جِیں ویلے او ویندا پِیا ہا تاں لوک رستے ءچ آپنڑے کپڑے وچھیندے ویندے ہَن۔
37وَل جِیں ویلے او شہر دے نیڑے زیتون دے پہاڑ دی لہاند اُتے پُجیا تاں شاگرداں دی ساری جماعت اُنہاں ساریاں معجزیاں دے سببّوں جیہڑے اُنہاں ڈِٹھے ہَن، خوش تھی تے اُچی اواز نال خُدا دی حمد کرݨ لگی 38جو ”مُبارک ہے او بادشاہ جیہڑا رب العالمین دے ناں کنُوں آندا ہے۔ اسمان اُتے صُلح تے سبھ تُوں اُچے اسمان اُتے خُدا دا جلال!“
39بِھیڑ ءچوں کُجھ فریسیاں اُونکُوں آکھیا، ”اُستاد! آپنڑے شاگرداں کُوں دَڑک۔“
40اُوں جواب ءچ آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جے ایہ چُپ راہنڑ تاں پتھر بولنڑ پے ویسن۔“
یسُوع یروشلیم اُتے روندے
41جِیں ویلے یسُوع نیڑے آ تے شہر اُتے نِگاہ کیتی تاں اُوندے اُتے رُنّا تے آکھیا، 42”کاش جو تُوں اَج دے ڈینہہ جانڑ گِھندی جو تیڈی سلامتی کیندے ءچ ہے۔ پر ہُنڑ او تیڈے اکھیں کنُوں اوڈھر تھی گئیاں ہِن۔ 43کیوں جو او ڈینہہ تیڈے اُتے آسن جو تیڈے دُشمنڑ تیڈے خلاف مورچے بَدھ تے تیکُوں چودھارُوں گھیر گِھنسن تے ہر پاسے کنُوں تنگ کریسن۔ 44تے تیکُوں تے تیڈے بالاں کُوں جیہڑے تیڈے اندر ہِن زمین اُتے پٹک ڈیسن، تے تیڈے اندر کوئی پتھر اُتے پتھر باقی نہ چھوڑیسن، اِیں واسطے جو تَیں اُوں ویلے کُوں نہ پچھانڑیا جِیں ویلے خُدا تیڈی نجات کیتے تیڈے اُتے نِگاہ کیتی۔“
یسُوع ہیکل ءچ ویندے
45وَل یسُوع ہیکل ءچ داخل تھیّا تے اُنہاں کُوں کڈھنڑ لگا جیہڑے اُتھاں خرید و فروخت کریندے ہَن، 46تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”لِکھیا ہے جو ’میڈا گھر دُعا دا گھر ہوسی#یسعیاہ 56:7۔،‘ پر تُساں اُونکُوں ’ڈاکواں دا ڈیرہ بنڑا ڈِتے#یرمیاہ 7:11۔‘۔“
47او ہر روز ہیکل ءچ تعلیم ڈیندا ہا پر سردار کاہِن تے شریعت دے عالم تے قوم دے گودے اُونکُوں ہلاک کرݨ دی کوشش ءچ ہَن۔ 48پر اُنہاں کُوں اِینویں کرݨ دا موقع نہ مِلدا پِیا ہا جو ایہ کِینویں کرݨ کیوں جو سارے لوک اُوندے گالھیں وڈے شوق نال سُنڑدے ہَن۔
Currently Selected:
لُوقا 19: SKRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group
لُوقا 19
19
یسُوع تے زکّائی
1یسُوع یرِیحُو ءچوں داخل تھی تے ویندا پِیا ہا، 2تے اُتھاں زکّائی ناں دا ہِک بندہ ہا جیہڑا محصُول گِھننڑ آلیاں دا سردار تے دولت مند ہا۔ 3او یسُوع کُوں ڈیکھنڑ دی کوشش کریندا ہا جو کیہڑا ہے پر بِھیڑ دے سببّوں ڈیکھ نہ سگدا ہا، اِیں واسطے جو اُوندا قد چھوٹا ہا۔ 4بس اُونکُوں ڈیکھنڑ کیتے دِرک تے اگُوں چلیا گِیا تے ہِک جنگلی ہنجیر دے درخت اُتے چڑھ گِیا کیوں جو او اُوں جاہ کنُوں لنگھنڑ آلا ہا۔ 5جِیں ویلے یسُوع اُوں جاہ تے پُجیا تاں اُتے نظر کر تے اُونکُوں آکھیا، ”زکّائی! جلدی نال تلے لہہ آ، کیوں جو اَج میکُوں تیڈے گھر راہنڑ ضرور ہے۔“
6زکّائی فوراً تلے لہہ آیا تے اُونکُوں خوشی نال آپنڑے گھر گِھن گِیا۔ 7جِیں ویلے لوکاں ایہ ڈِٹھا تاں سبھ بُڑبُڑ کرݨ لگے جو ”ایہ ہِک گُنہگار دا مہمان بنڑ گِیا ہے۔“
8پر زکّائی کھڑا تھی تے خُداوند کُوں آکھیا، ”مالک! مَیں آپنڑا ادھا مال غریباں کُوں ڈیندا ہاں تے جے مَیں کہیں دا کُجھ ناحق گِھدے تاں اُونکُوں چار گُنا واپس کریندا ہاں#19:8 شریعت دے قوانین کیتے ڈیکھو احبار 1:6-5 تے خرُوج 1:22-9۔ ۔“
9یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”اَج اِیں گھر ءچ نجات آئی ہے، اِیں واسطے جو ایہ وی ابرہام دا پوتر ہے۔ 10کیوں جو اِبنِ آدم گُم تھئے ہوئیاں کُوں گولھنڑ تے نجات ڈیوݨ آیا ہے۔“
اشرفیاں دی مثال
11جِیں ویلے لوک اِنہاں گالھیں کُوں سُنڑدے پئے ہَن تاں یسُوع ہِک مثال وی آکھی، اِیں واسطے جو او یروشلیم دے نیڑے ہا تے لوکاں دا خیال ہا جو خُدا دی بادشاہی فوراً ای ظاہر تھی ویسی۔ 12بس اُوں آکھیا:
”ہِک امیر بندہ دُور دراز مُلک کُوں روانہ تھیّا تاں جو آپنڑے لوکاں دا بادشاہ مقرر تھیوے تے وَل آوے۔ 13اُوں آپنڑے نوکراں ءچوں ڈاہ کُوں سڈ تے اُنہاں ءچ ڈاہ اشرفیاں وَنڈ ڈِتیاں تے اُنہاں کُوں آکھیا جو ’میڈے ولنڑ تئیں کاروبار کرائے۔‘
14پر اُوں شہر دے لوک اُوں کنُوں نفرت کریندے ہَن تے اُوندے پِچُھوں قاصداں دی زبانی پیغام روانہ کیتا جو ’اساں نئیں چاہندے جو ایہ ساڈے اُتے بادشاہی کرے۔‘
15جِیں ویلے او بادشاہی حاصل کر تے ولیا تاں اُنہاں نوکراں کُوں سڈوایا جِنہاں کُوں اشرفیاں ڈِتیاں ہَن، تاں جو معلوم کرے جو اُنہاں لین دین نال کیا کمائے۔ 16پہلا نوکر آیا تے اُوں آکھیا، ’مالک! مَیں ہِک اشرفی نال ڈاہ اشرفیاں بِیا کَما گِھدیاں ہِن۔‘
17اُوں اُونکُوں آکھیا، ’شاباش، میڈے چنگے نوکر! تَیں تھوڑی رقم کُوں اِیمانداری نال اِستعمال کیتے، اِیں کیتے ہُنڑ تُوں ڈاہ شہراں اُتے اِختیار رکھ۔‘
18ڈُوجھے آ تے آکھیا، ’مالک! مَیں تُہاڈی ہِک اشرفی کنُوں پنج بِیا کَما گِھدیاں ہِن۔‘
19اُوں اُونکُوں آکھیا جو ’تُوں وی پنج شہراں دا مُختار تھی۔‘
20تریجھے آ تے آکھیا، ’مالک! ڈیکھو تُہاڈی اشرفی ایہ ہے۔ مَیں اِینکُوں رومال ءچ بَدھ تے رکھ ڈِتا ہا، 21کیوں جو مَیں تُہاڈے کنُوں ڈردا ہم، اِیں واسطے جو تُساں سخت بندے ہیوے۔ تُساں اُوں چیز کُوں وی چا گِھندے ہیوے جِینکُوں تُساں نئیں رکھیا ہوندا تے او فصل کپ گِھندے ہیوے جِینکُوں تُساں نئیں رہایا۔‘
22اُوں اُونکُوں آکھیا، ’شریر نوکر! مَیں تیکُوں تیڈے ای گالھیں نال مُلزم کھڑیندا ہاں۔ تُوں میکُوں جانڑدا ہَویں جو سخت بندہ ہاں تے جیہڑی چیز کُوں مَیں نئیں رکھیا، اُونکُوں چا گِھندا ہاں تے جیہڑا نئیں رہایا اُونکُوں کپ گِھندا ہاں۔ 23وَل تُوں میڈا پیسہ کہیں بینک ءچ کیوں نہ رکھیا تاں جو مَیں وَل آ تے اُونکُوں منافع سمیت گِھن گِھندا؟‘
24وَل اُوں جیہڑے اُتھاں کھڑے ہَن اُنہاں کُوں آکھیا جو ’اِیں کنُوں او اشرفی گِھن گِھنو تے ڈاہ اشرفیاں آلے کُوں ڈے ڈیؤ۔‘
25اُنہاں اُونکُوں آکھیا، ’مالک! اُوندے کولھ تاں پہلے ای ڈاہ اشرفیاں ہِن۔‘
26بادشاہ آکھیا، ’مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیندے کولھ ہے، اُونکُوں بِیا وی ڈِتا ویسی، تے جیندے کولھ کُجھ نئیں، اُوندے کنُوں او وی جیہڑا اُوندے کولھ ہے گِھن گِھدا ویسی۔ 27پر میڈے اِنہاں دُشمنڑاں کُوں جیہڑے نہ چاہندے ہَن جو مَیں اِنہاں اُتے بادشاہی کراں، اُنہاں کُوں اِتھاں گِھن آؤ تے میڈے سامنڑے قتل کر ڈیؤ‘۔“
یروشلیم ءچ شاہانہ داخلہ
28ایہ گالھیں آکھ تے یسُوع یروشلیم آلے پاسے اُنہاں دے اگُوں اگُوں ٹُریا۔ 29جِیں ویلے او اُوں پہاڑ اُتے جیہڑا زیتون دا اکھویندے، بیت فگے تے بیت عنیاہ دے نیڑے پُجیا تاں اُوں شاگرداں ءچوں ڈُو کُوں ایہ آکھ تے بھیجیا 30جو ”سامنڑے آلی وستی ءچ ونجو۔ اُتھاں داخل تھیندے ای ہِک جوان گڈھاں بدھیا ہویا مِلسی جئیں اُتے ہُنڑ تئیں کوئی سوار نئیں تھیّا۔ اُونکُوں کھول تے گِھن آؤ۔ 31جے کوئی تُہاڈے کنُوں پُچھے جو ’اُونکُوں کیوں کھولیندے ہیوے؟‘ تاں اکھائے جو ’مالک کُوں اِیندی ضرورت ہے‘۔“
32بس جِنہاں کُوں بھیجیا گِیا ہا اُنہاں اُتھاں اُونویں ای ڈِٹھا جِینویں یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا ہا۔ 33جِیں ویلے او گڈھاں کُوں کھولیندے پئے ہَن تاں اُوندے مالکاں اُنہاں کنُوں پُچھیا جو ”اِینکُوں کیوں کھولیندے پئے ہیوے؟“
34اُنہاں جواب ڈِتا، ”مالک کُوں اِیندی ضرورت ہے۔“ 35او اُونکُوں یسُوع دے کولھ گِھن آئے تے اُوندے اُتے آپنڑے کپڑے سَٹ ڈِتے تے یسُوع کُوں اُوندے اُتے سوار کر ڈِتا۔ 36جِیں ویلے او ویندا پِیا ہا تاں لوک رستے ءچ آپنڑے کپڑے وچھیندے ویندے ہَن۔
37وَل جِیں ویلے او شہر دے نیڑے زیتون دے پہاڑ دی لہاند اُتے پُجیا تاں شاگرداں دی ساری جماعت اُنہاں ساریاں معجزیاں دے سببّوں جیہڑے اُنہاں ڈِٹھے ہَن، خوش تھی تے اُچی اواز نال خُدا دی حمد کرݨ لگی 38جو ”مُبارک ہے او بادشاہ جیہڑا رب العالمین دے ناں کنُوں آندا ہے۔ اسمان اُتے صُلح تے سبھ تُوں اُچے اسمان اُتے خُدا دا جلال!“
39بِھیڑ ءچوں کُجھ فریسیاں اُونکُوں آکھیا، ”اُستاد! آپنڑے شاگرداں کُوں دَڑک۔“
40اُوں جواب ءچ آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جے ایہ چُپ راہنڑ تاں پتھر بولنڑ پے ویسن۔“
یسُوع یروشلیم اُتے روندے
41جِیں ویلے یسُوع نیڑے آ تے شہر اُتے نِگاہ کیتی تاں اُوندے اُتے رُنّا تے آکھیا، 42”کاش جو تُوں اَج دے ڈینہہ جانڑ گِھندی جو تیڈی سلامتی کیندے ءچ ہے۔ پر ہُنڑ او تیڈے اکھیں کنُوں اوڈھر تھی گئیاں ہِن۔ 43کیوں جو او ڈینہہ تیڈے اُتے آسن جو تیڈے دُشمنڑ تیڈے خلاف مورچے بَدھ تے تیکُوں چودھارُوں گھیر گِھنسن تے ہر پاسے کنُوں تنگ کریسن۔ 44تے تیکُوں تے تیڈے بالاں کُوں جیہڑے تیڈے اندر ہِن زمین اُتے پٹک ڈیسن، تے تیڈے اندر کوئی پتھر اُتے پتھر باقی نہ چھوڑیسن، اِیں واسطے جو تَیں اُوں ویلے کُوں نہ پچھانڑیا جِیں ویلے خُدا تیڈی نجات کیتے تیڈے اُتے نِگاہ کیتی۔“
یسُوع ہیکل ءچ ویندے
45وَل یسُوع ہیکل ءچ داخل تھیّا تے اُنہاں کُوں کڈھنڑ لگا جیہڑے اُتھاں خرید و فروخت کریندے ہَن، 46تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”لِکھیا ہے جو ’میڈا گھر دُعا دا گھر ہوسی#یسعیاہ 56:7۔،‘ پر تُساں اُونکُوں ’ڈاکواں دا ڈیرہ بنڑا ڈِتے#یرمیاہ 7:11۔‘۔“
47او ہر روز ہیکل ءچ تعلیم ڈیندا ہا پر سردار کاہِن تے شریعت دے عالم تے قوم دے گودے اُونکُوں ہلاک کرݨ دی کوشش ءچ ہَن۔ 48پر اُنہاں کُوں اِینویں کرݨ دا موقع نہ مِلدا پِیا ہا جو ایہ کِینویں کرݨ کیوں جو سارے لوک اُوندے گالھیں وڈے شوق نال سُنڑدے ہَن۔
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Modern Central Saraiki Bible © 2024 Strategic Resource Group