لُوقا 21

ہِک بیوہ دا نذرانہ

1وَل یسُوع نِگاہ چا تے دولت منداں کُوں ڈِٹھا جیہڑے ہیکل دے خزانے ءچ آپنڑے نذرانے سٹیندے پئے ہَن۔ 2تے ہِک غریب بیوہ کُوں وی اُوندے ءچ تانبے دے ڈُو چھوٹے سِکے سٹیندے#21‏:2 متن ءچ ڈُو دمڑیاں لِکھیا ہے۔ ایہ سبھ کنُوں چھوٹے تے گھٹ قیمت آلے سِکے ہَن۔ ڈِٹھا۔ 3اِیں تُوں اُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو اِیں بیوہ اُنہاں سبھ کنُوں زیادہ سٹیا۔ 4کیوں جو اُنہاں ساریاں تاں آپنڑی بہُوں دولت ءچوں کُجھ نذرانہ ڈِتا پر اِیں بیوہ آپنڑی غریبی ءچ وی جیہڑا کُجھ اُوندے کولھ گُزارے کیتے ہا، سارا سَٹ ڈِتا۔“

یسُوع ہیکل دی بربادی دی پیشن گوئی کریندے

5جِیں ویلے کُجھ شاگرد ہیکل دے بارے ءچ آدھے پئے ہَن جو او نفِیس پتھراں تے نذر تھیّاں چیزاں نال سجی پئی ہے تاں یسُوع آکھیا، 6”او ڈینہہ آسن جو اِنہاں چیزاں ءچوں جیہڑیاں تُساں ڈیدھے ہیوے، اِتھاں کوئی پتھر اُتے پتھر باقی نہ راہسی بلکہ سبھ کُجھ ڈھا ڈِتا ویسی۔“

مُصیبتاں تے تکلیفاں

7اُنہاں اُوں کنُوں پُچھیا جو ”اُستاد! ایہ گالھیں کڈݨ تھیسن؟ تے جِیں ویلے او تھیوݨ آلیاں ہووݨ، اُوں ویلے دا نشان کیا ہوسی؟“

8اُوں آکھیا، ”خبردار، کوئی تُہاکُوں گُمراہ نہ کر ڈیوے کیوں جو بہُوں سارے میڈے ناں نال آسن تے اکھیسن، ’مَیں المسیح ہاں‘ تے ایہ وی جو ’ویلا نیڑے آ گِیا ہے۔‘ تُساں اُنہاں دے پِچُھوں نہ ٹُر پوائے۔ 9تے جِیں ویلے جنگاں تے فساداں دیاں افواہاں سُنڑو تاں گھبرا نہ وَنجائے کیوں جو پہلے اُنہاں دا تھیوݨ لازم ہے پر اُوں ویلے فوراً خاتمہ نہ تھیسی۔“

10وَل اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”قوم اُتے قوم تے سلطنت اُتے سلطنت چڑھائی کریسی۔ 11تے وڈے وڈے زلزلے آسن تے جاہ جاہ کال پوسن تے وباواں کِھنڈویسن تے اسمان اُتے وڈے وڈے دہشت ناک گالھیں تے نشانیاں ظاہر تھیسن۔ 12پر ایہ سبھ کُچھ تھیوݨ کنُوں پہلے او تُہاکُوں میڈے ناں دی وجہ کنُوں گرفتار کریسن تے ڈُکھ ڈیسن، تے عبادت خانیاں دیاں عدالتاں ءچ پیش کریسن، تے قید خانیاں ءچ سَٹویسن، تے بادشاہاں تے حاکماں دے سامنڑے پیش کریسن۔ 13ایہ تُہاڈے کیتے گواہی ڈیوݨ دا موقع ہوسی۔ 14بس آپنڑے دل ءچ پکّا اِرادہ کر گِھنو جو پہلے کنُوں فِکر نہ کریسو جو کیا جواب ڈیؤں۔ 15کیوں جو مَیں تُہاکُوں ایجھی زبان تے حِکمت عطا کریساں جو تُہاڈا کوئی وی مخالف نہ تاں تُہاڈا سامنڑا کر سگسی تے نہ تُہاڈے گالھیں کُوں غلط ثابت کر سگسی۔ 16تُہاکُوں ماء پِیُو تے بِھرا تے رشتہ دار تے دوست وی پکڑویسن بلکہ تُہاڈے ءچوں کُجھ کُوں مروا ڈیسن، 17تے میڈے ناں دے سببّوں سبھ لوک تُہاڈے نال دُشمنڑی رکھیسن۔ 18پر تُہاڈے سر دا ہِک وال وی نہ ڈھاسی۔ 19آپنڑے صبر نال تُساں آپنڑیاں جاناں کُوں محفوظ رکھیسو۔

یسُوع یروشلیم دی بربادی دی پیشن گوئی کریندے

20وَل جِیں ویلے تُساں یروشلیم کُوں فوجاں دے گھیرے ءچ ڈیکھو تاں سمجھ گِھنائے جو اُوندے برباد تھیوݨ دا ڈینہہ نیڑے ہے۔ 21اُوں ویلے جیہڑے یہُودیہ ءچ ہووݨ او پہاڑاں اُتے بھج ونجنڑ، تے جیہڑے یروشلیم دے اندر ہووݨ باہر نِکل ونجنڑ، تے جیہڑے دیہات ءچ ہووݨ شہر ءچ داخل نہ تھیوݨ۔ 22کیوں جو ایہ خُدا دے غضب دے ڈینہہ ہوسن جِنہاں ءچ او سبھ کُجھ جیہڑا پہلے کنُوں لِکھیا گِیا ہے پُورا تھیسی۔ 23اُنہاں اُتے افسوس جیہڑیاں اُنہاں ڈینہاں ءچ حاملہ ہوسن تے جیہڑیاں کھیر پِلیندیاں ہوسن۔ کیوں جو زمین اُتے بہُوں مُصیبت تے اِیں قوم اُتے وڈا عذاب ہوسی۔ 24او تلوار نال قتل تھیسن تے قیدی تھی تے ساریاں قوماں ءچ پُچائے ویسن۔ تے جئیں تئیں غیر قوماں دا وقت پُورا نہ تھیوے، یروشلیم غیر قوماں دے پیراں تلے لتاڑیا ویسی۔

اِبنِ ِ آدم دی آمد

25سورج، چَن تے تاریاں ءچ نشان ظاہر تھیسن تے زمین اُتے قوماں کُوں تکلیف تھیسی کیوں جو او سمندر تے اُوندیاں چھلاں دے شور کنُوں گھبرا ویسن۔ 26تے اِیں ڈر کنُوں جو زمین اُتے کیا کیا مُصیبتاں آوݨ آلیاں ہِن، لوکاں دے ہوش و حواس باقی نہ راہسن، اِیں واسطے جو اسمان دیاں طاقتاں ہلائیاں ویسن۔ 27اُوں ویلے لوک اِبنِ آدم کُوں قُدرت تے وڈے جلال نال بدل اُتے آندا ڈیکھسن#دانی ایل 7‏:13۔۔ 28جِیں ویلے ایہ گالھیں تھیوݨ لگنڑ تاں سِدھے کھڑے تھی تے آپنڑی نِگاہ اُتے کرائے کیوں جو تُہاڈی رہائی نیڑے ہے۔“

ہنجیر دے درخت کنُوں سبق

29وَل یسُوع اُنہاں کُوں ہِک مثال سُنڑائی جو ”ہنجیر دے درخت تے باقی ساریاں درختاں کُوں ڈیکھو۔ 30جِینویں ای اُنہاں ءچ کونپلاں نِکلدیاں ہِن، تُساں ڈیکھ تے جاݨ گِھندے ہیوے جو ہُنڑ گرمی آوݨ آلی ہے۔ 31اِینویں ای جِیں ویلے تُساں اِنہاں سبھ گالھیں کُوں تھیندا ڈیکھو تاں سمجھ گِھنائے جو خُدا دی بادشاہی نیڑے ہے۔

32مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو جئیں تئیں ایہ سبھ گالھیں پُوریاں نہ تھی ونجنڑ، اِیں نسل دا خاتمہ نہ تھیسی۔ 33اسمان تے زمین ٹَل ویسن پر میڈے گالھیں کڈھائیں نہ ٹَلسن۔

ہُشیار راہوݨ دی ضرورت

34بس خبردار راہو، اِینویں نہ تھیوے جو تُہاڈے دل عیاشی تے شراب پِیوݨ تے اِیں زندگی دیاں فِکراں ءچ سُست تھی ونجنڑ تے او ڈینہہ تُہاڈے اُتے پھندے وانگُوں اچانک آ ونجے۔ 35کیوں جو ساری زمین اُتے جِتّی لوک موجود ہوسن اُنہاں ساریاں اُتے اِینویں ای آ پوسی۔ 36بس ہر ویلے جاگدے تے دُعا کریندے راہو تاں جو تُہاکُوں اِنہاں سارے گالھیں کنُوں جیہڑیاں تھیوݨ آلیاں ہِن، بچنڑ تے اِبنِ آدم دے حضُور ءچ کھڑے تھیوݨ دی قُدرت ہووے۔“

37یسُوع ہر روز ہیکل ءچ تعلیم ڈیندا ہا، تے رات کُوں باہر وَنج تے اُوں پہاڑ اُتے راہندا ہا جیہڑا زیتون دا اکھویندے، 38تے سویل تھیندے ای سارے لوک اُوندے گالھیں سُنڑݨ کیتے ہیکل ءچ اُوندے کولھ آندے ہَن۔

Currently Selected:

لُوقا 21: SKRV

Highlight

Copy