متّی 3

یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دی منادی

1اُنہاں ڈینہاں ءچ یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلا آیا تے یہُودیہ دے بیابان ءچ ایہ منادی کرݨ لگا جو 2”توبہ کرو کیوں جو اسمان دی بادشاہی نیڑے آ گئی ہے۔“ 3ایہ اُوہو ہے جِیندا ذِکر یسعیاہ نبی دی معرفت اِینویں تھیّا ہا جو

”بیابان ءچ ہکل ڈیوݨ آلے دی اواز آندی ہے جو

رب دی راہ تیار کرو،

تے اُوندے رستے سِدھے بنڑاؤ#یسعیاہ 40‏:3۔۔“

4ایہ یُوحنّا اُٹھ دے والاں دے کپڑے پَیندا ہا تے آپنڑی چیل تے چمڑے دا پٹکا بدھی راہندا ہا تے اُوندی خوراک ٹِڈیاں تے جنگلی ماکھی ہئی۔ 5اُوں ویلے یروشلیم تے سارے یہُودیہ تے یردن دے سارے علاقیاں تُوں لوک یُوحنّا دے کولھ گئے۔ 6تے آپنڑے گُناہاں دا اِقرار کر تے یردن دریا ءچ اُوں کنُوں بپتسمہ گِھدا۔

7پر جِیں ویلے اُوں بہُوں سارے فریسیاں تے صدوقیاں کُوں بپتسمہ کیتے آپنڑے کولھ آندے ڈِٹھا تاں اُنہاں کُوں آکھیا جو ”نانگ دے بالو! تُہاکُوں کئیں چتا ڈِتے جو آوݨ آلے قہر کنُوں بھجو؟ 8بس ایجھے کم کرو جو نظر آوے جو تُساں توبہ کیتی ہے۔ 9تے آپنڑی اِیں بُھل ءچ نہ رہ ونجو جو ’ابرہام ساڈا پِیُو ہے،‘ کیوں جو مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو خُدا اِنہاں پتھراں تُوں ابرہام کیتے اولاد پیدا کر سگدے۔ 10تے ہُنڑ درختاں دی جڑھ اُتے کُہاڑا رکھ ڈِتا گئے۔ بس جیہڑا درخت چنگا پھل نئیں ڈیندا او کپیا تے بھاہ ءچ سٹیا ویندے۔ 11مَیں تاں تُہاکُوں توبہ کیتے پانڑی نال بپتسمہ ڈیندا ہاں پر جیہڑا میڈے بعد آندے او مَیں تُوں زیادہ زور آور ہے۔ مَیں تاں اُوندیاں جُتیاں چاوݨ دے وی لائق نئیں۔ او تُہاکُوں رُوح القُدس تے بھاہ نال بپتسمہ ڈیسی۔ 12اُوندا چھج اُوندے ہتھ ءچ ہے تے او آپنڑے دانڑیاں کُوں بُھوں تُوں اَنج کریسی۔ وَل او دانڑیاں کُوں تاں آپنڑے پَلیاں ءچ کٹھا کریسی پر بُھوں کُوں اُوں بھاہ ءچ سَٹ ڈیسی جیہڑی وِسمنڑ آلی نئیں۔“

یسُوع دا بپتسمہ

13اُوں ویلے یسُوع گلیل تُوں یردن دے کنارے یُوحنّا کنُوں بپتسمہ گِھننڑ آیا۔ 14یُوحنّا ایہ آکھ تے اُونکُوں ہٹکنڑ لگا جو ”مَیں تاں خود تُہاڈے کنُوں بپتسمہ گِھننڑ دا مُتھاج ہاں تے تُساں میڈے کولھ آئے ہیوے؟“

15یسُوع جواب ڈِتا، ”ہُنڑ، اِینویں ای تھیوݨ ڈے، کیوں جو مناسب ہے جو اساں خُدا دی مرضی کُوں اِیں طرحاں ای پُورا کرُوں۔“ وَل اُوں تھیوݨ ڈِتا۔

16یسُوع بپتسمہ گِھن تے فوراً پانڑی تُوں باہر آیا۔ تے ڈیکھو اُوندے کیتے اسمان کُھل گِیا تے اُوں خُدا دے رُوح#3‏:16 یعنی رُوح القُدس۔ کُوں کبوتر وانگُوں آپنڑے اُتے لہندے ڈِٹھا۔ 17تے اسمان تُوں ایہ اواز آئی جو ”ایہ میڈا پیارا پوتر ہے جیندے کنُوں مَیں بہُوں خوش ہاں۔“

Currently Selected:

متّی 3: SKRV

Highlight

Copy