مرقس 14

یسُوع دے خلاف سازش

1ڈُو ڈینہہ بعد فسح تے بے خمیری روٹی دی عید آوݨ آلی ہئی تے سردار کاہِن تے شریعت دے عالم موقع دی تاڑ ءچ ہَن جو یسُوع کُوں کِینویں دوکھے نال پکڑ تے قتل کرݨ۔ 2پر او آدھے ہَن جو ”عید ءچ نئیں۔ اِینویں نہ تھیوے جو لوکاں ءچ ہنگامہ تھی ونجے۔“

بیت عنیاہ ءچ یسُوع اُتے عِطر وِیٹیا ویندے

3جِیں ویلے یسُوع بیت عنیاہ ءچ شمعون کوڑھی دے گھر ءچ کھانڑا کھاوݨ بیٹھا تاں ہِک عورت جٹاماسی دا بہُوں مہانگا تے خالص عِطر، سنگِ مرمر دے عِطردان ءچ گِھن آئی، تے عِطردان کُوں تروڑ تے سارا عِطر اُوندے سر اُتے وِیٹ ڈِتا۔ 4پر کُجھ لوک آپنڑے دل ءچ ناراض تھی تے آکھنڑ لگے جو ”ایہ عِطر کیوں ضائع کیتا گِیا؟ 5ایہ عِطر ترے سو دینار کنُوں زیادہ ءچ وِک تے غریباں کُوں ڈِتا وَنج سگدا ہا۔“ تے او اُونکُوں جِھڑکنڑ لگے۔

6یسُوع آکھیا، ”اُونکُوں چھوڑ ڈیؤ۔ اُونکُوں کیوں پریشان کریندے ہیوے؟ اُوں تاں میڈے نال بھلائی کیتی ہے۔ 7کیوں جو غریب تاں ہمیشاں تُہاڈے نال راہسن۔ جِیں ویلے چاہو اُنہاں نال نیکی کر سگدے ہیوے پر مَیں تُہاڈے نال ہمیشاں نہ راہساں۔ 8اُوں کنُوں جیہڑا کُجھ تھی سگدا ہا اُوں کیتا۔ اُوں میڈے دفن تھیوݨ کیتے وقت تُوں پہلاں ای میڈے بدن اُتے عِطر وِیٹیا ہے۔ 9مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو ساری دُنیا ءچ جِتھاں وی اِنجیل دی تبلیغ کیتی ویسی اُتھاں اِیندی یادگاری ءچ اُوندے اِیں کم دا ذِکر وی کیتا ویسی۔“

یہُوداہ یسُوع کُوں دوکھے نال پکڑواوݨ تے راضی تھی ویندے

10وَل یہُوداہ اِسکریُوتی جیہڑا اُنہاں بارہاں ءچوں ہا، سردار کاہِناں دے کولھ چلیا گِیا تاں جو یسُوع کُوں اُنہاں دے حوالے کر ڈیوے۔ 11او ایہ سُنڑ تے خوش تھئے تے اُونکُوں پیسے ڈیوݨ دا وعدہ کیتا۔ تے او موقع گولھنڑ لگا جو کہیں طرحاں قابو پا تے اُونکُوں پکڑوا ڈیوے۔

یسُوع آپنڑے شاگرداں نال فسح دا کھانڑا کھاندے

12بے خمیری روٹی دی عید دے پہلے ڈینہہ جیندے ءچ فسح دے لیلے کُوں ذبح کیتا ویندا ہا، یسُوع دے شاگرداں اُوں کنُوں پُچھیا، ”تُساں کِتھاں چاہندے ہیوے جو اساں تُہاڈے کیتے فسح کھاوݨ دی تیاری کرُوں؟“

13اُوں آپنڑے شاگرداں ءچوں ڈُو کُوں بھیجیا تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”شہر ءچ ونجو۔ اُتھاں تُہاکُوں ہِک بندہ مِلسی جیہڑا پانڑی دا گھڑا چا تے ویندا پِیا ہوسی۔ اُوندے پِچُھوں لگے وَنجائے۔ 14جیہڑے گھر ءچ او داخل تھیوے، اُوندے مالک کُوں اکھائے، ’اُستاد آدھے جو میڈے کیتے مہمان خانہ کِتھاں ہے جِتھاں مَیں آپنڑے شاگرداں نال فسح کھاواں؟‘ 15او خود تُہاکُوں اُتلی منزل تے گِھن ویسی تے تیار کیتا ہویا ہِک وڈا چوبارہ ڈکھیسی، اُتھائیں ساڈے کیتے تیاری کرائے۔“

16بس شاگرد روانہ تھی گئے تے شہر ءچ آ تے سبھ کُجھ اُونویں ای ڈِٹھا جِینویں یسُوع اُنہاں کُوں ڈسایا ہا تے فسح دا کھانڑا تیار کیتا۔

17جِیں ویلے شام تھئی تاں یسُوع اُنہاں بارہاں شاگرداں نال آیا۔ 18تے جِیں ویلے او بیٹھے کھاندے پئے ہَن تاں اُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو تُہاڈے ءچوں ہِک جیہڑا میڈے نال کھانڑا کھاندے، میکُوں پکڑ ویسی۔“

19اُنہاں کُوں بہُوں ڈُکھ تھیّا تے واری واری اُونکُوں پُچھنڑ لگے، ”کیا مَیں تاں نئیں ؟“

20اُوں اُنہاں کُوں آکھیا جو ”او تُساں بارہاں ءچوں ہِک ہے جیہڑا میڈے نال مُنگر ءچ ہتھ پیندے۔ 21کیوں جو اِبنِ آدم تاں جِینویں اُوندے حق ءچ لِکھیا ہے ویندا ای ہے۔ پر اُوں بندے اُتے افسوس جیندے ذریعے اِبنِ آدم پکڑوایا ویندے! اُوندے کیتے چنگا ہا جو او پیدا ای نہ تھیندا۔“

عشائے ربانی

22کھانڑا کھاندے ویلے یسُوع روٹی گِھدی تے شُکر کر تے تروڑی تے اُنہاں کُوں ڈِتی تے آکھیا، ”گِھنو، ایہ میڈا بدن#14‏:22 تروڑی ہوئی روٹی یسُوع دے بدن دو اِشارہ ہے جیہڑا قُربان تھیوݨ آلا ہئی۔ ہے۔“

23وَل اُوں پیالہ گِھدا تے شُکر کر تے اُنہاں کُوں ڈِتا تے اُنہاں ساریاں اُوندے ءچوں پِیتا۔ 24اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”ایہ خُدا دے عہد کُوں قائم کرݨ آلا میڈا خون#14‏:24 جِینویں جانور دی قُربانی دے خون نال پُرانڑا عہد قائم کیتا گِیا، ڈیکھو خرُوج 24:8، ہُنڑ نواں عہد یسُوع دے خون (یعنی اُوندی صلیبی موت) نال قائم کیتا ویندے۔ ہے جیہڑا بہُوں ساریاں کیتے وہایا ویندے۔ 25مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو انگُور دا رَس اُوں ڈینہہ تئیں ولا کڈھائیں نہ پِیساں، جئیں تئیں خُدا دی بادشاہی ءچ نواں نہ پِیواں۔“

26وَل او حمد کر تے باہر زیتون دے پہاڑ اُتے گئے۔

یسُوع پیشنگوئی کریندے جو پطرس میڈا اِنکار کریسی

27وَل یسُوع شاگرداں کُوں آکھیا، ”تُساں سبھ تُھڈ کھاسو کیوں جو کلام ءچ لِکھیا ہے جو

’مَیں آجڑی کُوں مریساں

تے بھیڈاں کِھنڈ ویسن#زکریاہ 13‏:7۔۔‘

28پر مَیں زندہ تھیوݨ تُوں بعد تُہاڈے کنُوں پہلے گلیل کُوں ویساں۔“

29پطرس اُونکُوں آکھیا، ”بھانویں سبھ تُھڈ کھا تے تُہاکُوں چھوڑ ڈیوݨ پر مَیں نہ چُھڑیساں۔“

30یسُوع آکھیا، ”مَیں تیکُوں سچ آدھا ہاں جو اَج اِیں رات کُکڑ دے ڈُو پھیری بانگ ڈیوݨ کنُوں پہلے تُوں ترے پھیری میڈا اِنکار کریسیں۔“

31پر اُوں بہُوں جوش ءچ آ تے آکھیا، ”جے تُہاڈے نال میکُوں مرنڑا وی پووے، وَل وی تُہاڈا اِنکار نہ کریساں۔“

باقی ساریاں وی اِیہو آکھیا۔

یسُوع گتسمنی باغ ءچ دُعا منگدے

32وَل او ہِک باغ ءچ آئے جِیندا ناں گتسمنی ہا تے یسُوع آپنڑے شاگرداں کُوں آکھیا، ”جِیں ویلے تئیں مَیں دُعا کریندا ہاں، تُساں اِتھائیں بَہو۔“ 33او پطرس، یعقُوب تے یُوحنّا کُوں آپنڑے نال گِھن تے بہُوں پریشان تے بے چین تھیوݨ لگا۔ 34تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”غم دی شِدت کنُوں مَیں مرݨ آلا ہاں۔ تُساں اِتھائیں راہو تے میڈے نال جاگدے راہو۔“

35او ذرا اگُوں وَنج تے زمین اُتے مُنہ دے بھار ڈھے تے دُعا کرݨ لگا جو ”جے ممکن ہووے تاں آوݨ آلا عذاب مَیں کنُوں ٹَل ونجے۔“ 36تے آکھیا، ”ابّا! باپ! تیڈے کیتے سبھ کُجھ ممکن ہے۔ ڈُکھ دے اِیں پیالے کُوں مَیں کنُوں ہٹا گِھن۔ وَل وی جیہڑا مَیں چاہندا ہاں او نئیں بلکہ جیہڑا تُوں چاہندیں، اُوہو تھیوے۔“

37وَل او آیا تے اُنہاں کُوں سُتا ڈیکھ تے پطرس کُوں آکھیا، ”شمعون! تُوں سُتا پئیں؟ کیا تُوں ہِک گھڑی وی جاگ نہ سگیا؟ 38جاگدے تے دُعا کریندے راہو تاں جو ازمائش ءچ نہ پوو۔ رُوح تاں تیار ہے پر جِسم کمزور ہے۔“

39او وَل چلیا گِیا تے اُوہو گالھ آکھ تے دُعا کیتی۔ 40وَل آ تے اُنہاں کُوں سُتے ڈِٹھا کیوں جو اُنہاں دے اکھیں نیندر کنُوں بھریاں پئیاں ہَن۔ تے او نہ جانڑدے ہَن جو اُونکُوں کیا جواب ڈیوݨ۔

41وَل تریجھی پھیری آ تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”ہُنڑ سُتے راہو تے آرام کرو۔ بس او ویلا آ گئے۔ ڈیکھو اِبنِ آدم گُنہگاراں دے حوالے کیتا ویندے۔ 42اُٹھو جُلوں۔ ڈیکھو میکُوں پکڑواوݨ آلا نیڑے آ پُجے۔“

یسُوع دی گرفتاری

43او ایہ گالھیں کریندا ای پِیا ہا جو یہُوداہ جیہڑا بارہاں ءچوں ہا، اُتھاں آ گِیا۔ اُوندے نال ہِک بِھیڑ، تلواراں تے سوٹے چا تے آ پُجی جِینکُوں سردار کاہِناں تے شریعت دے عالماں تے بزُرگاں بھیجیا ہا۔ 44اُوندے پکڑواوݨ آلے اُنہاں کُوں ایہ نشانی ڈِتی ہئی جو ”جِیندا مَیں بوسہ گِھناں اُوہو یسُوع ہے۔ اُونکُوں پکڑ تے دھیان نال گِھن وَنجائے۔“

45او آ تے فوراً یسُوع دے کولھ گِیا تے آکھیا، ”ربّی!“ تے اُوندے بوسے گِھدے۔ 46وَل لوکاں یسُوع کُوں پکڑ تے گرفتار کر گِھدا۔ 47جیہڑے کولھ کھڑے ہَن اُنہاں ءچوں ہِک آپنڑی تلوار چھیک تے کاہِن ِ اعظم دے نوکر اُتے وار کیتا تے اُوندا کَن اُڈا ڈِتا۔

48یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”کیا مَیں کوئی ڈاکو ہاں جو تُساں میکُوں تلواراں تے سوٹیاں چا تے پکڑن آئے ہیوے؟ 49مَیں ہر روز ہیکل ءچ تُہاڈے کولھ تعلیم ڈیندا ہم تے تُساں میکُوں گرفتار نہ کیتا۔ پر ایہ اِیں واسطے تھیّا جو خُدا دا کلام پُورا تھیوے۔“

50وَل سارے شاگرد اُونکُوں چھوڑ تے بھج گئے۔

51پر ہِک نوجوان آپنڑے ننگے جِسم اُتے لینن دی چادر گِھدے ہوئے اُوندے پِچُھوں تھی پِیا۔ اُونکُوں لوکاں پکڑ گِھدا۔ 52پر او چادر چھوڑ تے ننگا بھج گِیا۔

یسُوع دی صدر ِ عدالت دے سامنڑے پیشی

53وَل او یسُوع کُوں کاہِن ِ اعظم دے کولھ گِھن گئے تے سبھ سردار کاہِن، بزُرگ تے شریعت دے عالم اُوندے کولھ جمع تھی گئے۔ 54پطرس وی پرے کنُوں اُوندے پِچُھوں پِچُھوں کاہِن ِ اعظم دی حویلی دے اندر تئیں گِیا تے پہرے آلیاں نال بہہ تے بھاہ سیکنڑ لگا۔ 55سردار کاہِن تے سبھ صدر عدالت آلے یسُوع کُوں قتل کرݨ کیتے اُوندے خلاف گواہیاں گولھنڑ لگے پر نہ پائی۔ 56کیوں جو بہُوں ساریاں اُوندے اُتے کُوڑیاں گواہیاں تاں ڈِتیاں، پر اُنہاں دے بیان نہ مِلدے ہَن۔

57وَل کُجھ لوکاں کھڑے تھی تے اُوندے خلاف ایہ کُوڑی گواہی ڈِتی جو 58”اساں اُونکُوں ایہ آدھے سُنڑیا ہے جو ’مَیں اِیں ہیکل کُوں جیہڑی ہتھ دی بنڑی ہے، ڈھا ڈیساں تے ترے ڈینہہ ءچ ڈُوجھی کھڑی کر ڈیساں جیہڑی ہتھ دی نہ بنڑی ہوسی‘۔“ 59پر اِیں پھیری وی اُنہاں دی گواہی آپس ءچ نہ مِلدی ہئی۔

60اِیں اُتے کاہِن ِ اعظم اَدھ ءچ کھڑا تھی تے یسُوع کنُوں پُچھیا جو ”تُوں جواب کیوں نئیں ڈیندا؟ ایہ تیڈے خلاف کیا گواہی ڈیندے ہِن؟“

61پر او چُپ ای ریہا تے کوئی جواب نہ ڈِتا۔ کاہِن ِ اعظم اُونکُوں ولا پُچھیا، ”کیا تُوں خُدائے محمُود دا پوتر المسیح ہیں؟“

62یسُوع جواب ڈِتا، ”ہاں مَیں ہاں، تے تُساں اِبنِ آدم کُوں قادر ِ مُطلق دے سجے پاسُوں بیٹھا تے اسمان دے بدلاں اُتے آندا ڈیکھسو۔“

63کاہِن ِ اعظم آپنڑے کپڑے پھاڑ تے آکھیا، ”ہُنڑ ساکُوں گواہاں دی کیا لوڑ ہے؟ 64تُساں ایہ کُفر سُنڑیا ہے۔ تُہاڈا کیا خیال ہے؟“

اُنہاں سبھ اُوندے خلاف فیصلہ ڈِتا جو ”او موت دے لائق ہے۔“

65کُجھ اُوندے اُتے تُھکیا تے کُجھ اُوندے اکھیں اُتے پٹی بَدھ تے اُونکُوں مُکے مارݨ تے اُونکُوں آکھنڑ لگے، ”نبُوّت کر جو کئیں مارے!“ سپاہیاں وی اُونکُوں چماٹاں مار تے آپنڑے قبضہ ءچ گِھن گِھدا۔

پطرس یسُوع دا اِنکار کریندے

66جِیں ویلے پطرس تلے صحن ءچ ہا تاں کاہِن ِ اعظم دیاں کنیزاں ءچوں ہِک اُتھاں آئی۔ 67اُوں پطرس کُوں بھاہ سکیندے ڈیکھ تے اُوندے اُتے نِگاہ کیتی تے آکھنڑ لگی، ”تُوں وی اُوں یسُوع ناصری دے نال ہَویں!“

68اُوں اِنکار کیتا تے آکھیا، ”مَیں نہ کُجھ جانڑدا ہاں تے نہ ای سمجھدا ہاں جو تُوں کیا آدھی ہیں۔“ وَل او باہر ڈیوڑھی ءچ چلیا گِیا تے کُکڑ بانگ ڈِتی۔

69او کنیز اُونکُوں ڈیکھ تے آپنڑے کولھ کھڑے ہوئے لوکاں کُوں ہِک واری ولا آکھنڑ لگی، ”ایہ اُنہاں ءچوں ہے۔“ 70پر اُوں ولا اِنکار کیتا۔

تھوڑی دیر بعد اُتھاں کھڑے ہوئے لوکاں پطرس کُوں ولا آکھیا، ”بےشک تُوں اُنہاں ءچوں ہیں کیوں جو تُوں گلیل دے علاقے دا ہیں۔“

71پر او قَسم کھاوݨ لگا جو ”کُوڑ بولنڑ آلے اُتے لعنت۔ مَیں اِیں بندے کُوں جِیندا تُساں ذِکر کریندے ہیوے، نئیں جانڑدا۔“

72تے فوراً کُکڑ ڈُوجھی پھیری بانگ ڈِتی۔ پطرس کُوں او گالھ جیہڑی یسُوع اُونکُوں آکھی ہئی یاد آئی جو ”کُکڑ دے ڈُو پھیری بانگ ڈیوݨ کنُوں پہلے تُوں ترے پھیری میڈا اِنکار کریسیں۔“ تے اِیں اُتے غور کر تے او رو پِیا۔

Currently Selected:

مرقس 14: SKRV

Highlight

Copy