Jana 5
5
Uzdrowienie w szabat
1Potem było żydowskie święto#5:1 Może chodzić o Pięćdziesiątnicę, jedno ze świąt pielgrzymich. Wyjaśniałoby to, dlaczego Jezus odwołuje się do Mojżesza w J 5:45-46. i Jezus udał się do Jerozolimy. 2A jest w Jerozolimie przy [Bramie] Owczej#Ne 3:1; 12:39 sadzawka zwana po hebrajsku Betezda,#5:2 Betezda: Βηθεσδά, aram. בֵּית־חַסְדָּא (bet-chasda’), czyli: dom miłosierdzia, A (V); 3Q15; Bethzatha, Βηθζαθά, א (IV); Bedsaida, Βηδσαιδα, 𝔓66c (200); Bet Esda l. lm Bet Esdata, aram. בֵּית־אֵַסְדָּא l. בֵּית־אֵַסְדָּתָא, dom strumieni l. dom źródeł. Sadzawka mogła składać się z dwóch trapezoidalnych basenów o wym.: krótszy bok: 49,5 m, dłuższy: 66 m, dł.: 94,5 m. Sadzawki oddzielone były przegrodą. Wokół, z czterech stron, znajdowały się krużganki układające się w pięć krytych ścieżek; kwwd; J 5:2L. mająca pięć krużganków. 3Leżało w nich mnóstwo niedomagających, niewidomych, kulejących, bezwładnych#5:3 bezwładnych, ξηρῶν, l.: uschłych. [i] sparaliżowanych, którzy czekali na poruszenie wody.#5:3 sparaliżowanych, którzy czekali na poruszenie wody, παραλυτικων εκδεχομενων την του υδατος κινησιν, Ac (V); słów brak: 𝔓66c (200) 𝔓75 א; kwwd; J 5:3L. 4Czasem bowiem anioł Pana zstępował do sadzawki i poruszał wodę. Kto więc po poruszeniu wody pierwszy do niej wstąpił, odzyskiwał zdrowie, niezależnie od tego, jaką chorobą był złożony.#5:4 J 5:4 występuje: A (V); brak go: 𝔓66c (200) 𝔓75 א; kwwld: zob. w. 7; frg. bardzo zróżnicowany w mss, oznaczany w nich jako wątpliwy, różniący się słownictwem i składnią od innych części J; J 5:4L. 5Był tam też pewien człowiek, od trzydziestu ośmiu lat złożony swą niemocą.#5:5 Tj. trzydzieści osiem lat mający w swej niemocy. 6Gdy Jezus zobaczył go leżącego – a poznał, że już ma [za sobą] długi czas – zapytał go: Czy chcesz stać się zdrowy? 7Chory odpowiedział Mu: Panie, nie mam człowieka, który – gdy poruszona zostanie woda#5:7 Przypisanie poruszenia wody aniołowi mogło być ówczesnym popularnym tłumaczeniem zjawisk niejasnych, por. J 12:29; Dz 23:9; J 5:7L. – wrzuciłby mnie do sadzawki, a zanim ja sam dojdę, inny wchodzi przede mną. 8Wówczas Jezus powiedział do niego: Wstań, weź#5:8 Przykład aor. nagłości, J 5:8L. swe posłanie#5:8 Posłanie stanowiło zwykle słomianą matę, łatwą do zwinięcia i zabrania. i chodź.#Mt 9:6; Mk 2:11; Łk 9:14#5:8 Lub: zacznij chodzić: praes. inchoaktywny, J 5:8L. 9I człowiek ten natychmiast stał się zdrowy, wziął swoje posłanie i zaczął chodzić.
Tego właśnie dnia był szabat.#Mt 12:1-14; Łk 13:14; J 9:14 10Żydzi#5:10 Tj. przywódcy religijni, zob. J 1:19. nagabywali więc uzdrowionego: Jest szabat#Mk 2:27 i nie wolno ci nosić posłania.#Ne 13:19; Jr 17:21; Łk 6:2; J 9:16 11On zaś odpowiedział im: Ten, który uczynił mnie zdrowym, powiedział: Weź swe posłanie i chodź. 12Zapytali go: Kim jest ten człowiek, który ci polecił wziąć je i zacząć chodzić? 13Lecz uzdrowiony nie wiedział, kim On jest, gdyż Jezus wymknął się z tłumu będącego w tym miejscu.
14Potem Jezus spotkał go w świątyni i powiedział do niego: Oto stałeś się zdrowy; nie grzesz więcej,#Mk 2:5; J 8:11; 2P 2:21 aby nie stało ci się coś gorszego. 15Człowiek ten odszedł i powiadomił Żydów, że to Jezus jest tym, który uczynił go zdrowym.
16Właśnie dlatego Żydzi prześladowali Jezusa, że czynił to#5:16 Zob. J 20:30 i ewangelie synoptyczne. w szabat.#J 5:18; 7:1 17Jezus zaś odpowiedział im:#5:17 Str. medialna cz ἀποκρίνομαι w odróżnieniu od str. biernej ozn. uroczyste stwierdzenie bądź odpowiedź na zarzuty, J 5:17L. Mój Ojciec#Łk 2:49 aż dotąd działa – i Ja działam.#J 9:4; 14:10#5:17 Wśród Żydów też uważano, że Bóg wciąż działa; J 5:17L. 18Stąd też Żydzi tym bardziej starali się Go zabić,#Mt 12:14; J 16:2 bo nie tylko rozwiązywał szabat, ale także Boga nazywał własnym Ojcem, czyniąc#J 1:1; 10:30, 33; 19:7; 20:28; Rz 9:5; 1J 5:20#5:18 Ptc. skutku, J 5:18L. siebie [w ten sposób] równym Bogu.
Dzieła Ojca w dziełach Syna
19W odpowiedzi [na te zarzuty] Jezus oświadczył: Ręczę i zapewniam was, Syn sam od siebie nie może nic uczynić, poza tym, co widzi, że Ojciec czyni; cokolwiek bowiem On czyni, to Syn czyni podobnie.#J 5:30; 8:28; 14:24#5:19 Tj. darzy życiem (J 5:21) i sądzi (J 5:22-23). 20Bo Ojciec kocha Syna#J 3:35; 10:17; 15:9; 17:23-24 i ukazuje Mu wszystko, co sam czyni, i ukaże Mu dzieła większe#J 14:12 niż te, abyście się dziwili. 21Gdyż jak Ojciec wzbudza umarłych i ożywia, tak i Syn ożywia#J 11:25; Rz 4:17; 8:11; 2Kor 1:9; Hbr 11:19 tych, których chce. 22Ojciec nawet nie sądzi nikogo, lecz wszelki sąd#J 3:17; 12:47 oddał Synowi,#Rdz 18:25; Sdz 11:27; J 5:27; 9:39; Dz 10:42; 17:31; Rz 2:16; 2Tm 4:1 23aby wszyscy czcili Syna#Flp 2:10-11 tak, jak czczą Ojca. Kto nie czci Syna, ten nie czci Ojca, który Go posłał.#Łk 10:16; 1J 2:23
Życie wieczne: owoc ufania Słowu Boga
24Ręczę i zapewniam was, kto słucha mojego Słowa#J 8:51 i wierzy Temu, który Mnie posłał,#Mt 10:40; J 12:44 ma życie wieczne i nie zdąża na sąd,#J 5:22 ale przeszedł ze śmierci do życia.#Mt 25:46; J 3:15-18; 1J 3:14 25Ręczę i zapewniam was, że nadchodzi godzina, a [nawet] już jest, gdy umarli usłyszą głos Syna Bożego i ci, którzy usłyszą, ożyją.#Ef 2:1, 5; Kol 2:13 26Gdyż jak Ojciec ma życie sam w sobie,#Pwt 30:20; Jb 33:4; Ps 36:10; J 1:4 tak też sprawił, by Syn miał życie sam w sobie. 27I powierzył Mu władzę sprawowania sądu,#Dn 7:13-14; J 5:22; 9:39; Dz 10:42; 17:31 ponieważ jest [On] Synem Człowieczym. 28Nie dziwcie się temu; nadchodzi bowiem godzina, kiedy wszyscy w grobach usłyszą Jego głos;#1Kor 15:52 29i wyjdą ci, którzy czynili to, co dobre, ku zmartwychwstaniu [do] życia,#Dz 24:15; 1Kor 15:22, 23, 52; 1Ts 4:16; Obj 20:4, 6 a ci, którzy czynili to, co złe, ku zmartwychwstaniu [na] sąd.#Dn 12:2; Mt 25:46; 2Kor 5:10; Obj 20:5, 11-15
30Ja sam od siebie nie mogę nic czynić; jak słyszę, tak sądzę, a mój sąd jest sprawiedliwy,#J 8:16#5:30 Lub: właściwy, słuszny. gdyż nie szukam swojej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.#Łk 22:42; J 4:34; 6:38
31Jeśli Ja świadczę#5:31 Ja świadczę, wyr. wskazujące na stan rzeczy, J 5:31L. o sobie,#J 8:14 moje świadectwo nie jest prawdziwe; 32jest Inny, który świadczy#J 5:37; 8:18; 1J 5:9 o Mnie, i wiem, że świadectwo, które składa o Mnie, jest prawdziwe. 33Wy posłaliście do Jana i on złożył świadectwo#J 1:7, 19-34 prawdzie. 34Ja zaś przyjmuję świadectwo nie od człowieka, ale mówię to, abyście wy byli zbawieni. 35On był tą Lampą, która płonie i świeci,#Dn 12:3; 2P 1:19#5:35 Eliasz przyrównywany jest do ognia, a o jego słowie mówi się, że płonęło jak pochodnia (Syr 48:1). wy zaś do pewnego czasu cieszyliście się jego światłem. 36Ja jednak mam świadectwo większe#1J 5:9 niż Jana; gdyż dzieła, które Ojciec powierzył mi do wykonania,#J 10:25, 38; 14:11; 15:24 te dzieła, których dokonuję, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. 37Ojciec też, który Mnie posłał,#J 3:17; 8:18 złożył o Mnie świadectwo; Jego głosu nigdy nie usłyszeliście, Jego postaci nie oglądaliście#Wj 33:20; Pwt 4:12; 1Tm 6:16 38ani nie macie Jego Słowa#J 1:10-11 mieszkającego w was, stąd#5:38 Lub: ponieważ. wy nie wierzycie Temu, którego On posłał.#J 10:26 39Zgłębiacie Pisma,#Iz 34:16; Rz 2:17-18; Dz 17:11#5:39 Pisma, γραφάς, כִּתְבֵי הַקֹּדֶשׁ (kitwe haqqodesz), odnosi się tu również do Pięcioksięgu, cieszącego się u Żydów najwyższym poważaniem. ponieważ wy sądzicie, że macie w nich życie wieczne,#5:39 Słowa te nabierają jeszcze większego znaczenia w świetle wypowiedzi Pirqe Awot (Sentencje Ojców) 2:8: „Ten, kto przyswoił sobie słowa Prawa, przyswoił sobie życie nadchodzącego świata”; 6:7: „Wielkie jest Prawo, gdyż tym, którzy je wypełniają, daje życie tego świata i świata przyszłego”. a tymczasem one składają świadectwo o Mnie;#Łk 24:27, 44; 2Tm 3:15 40do Mnie jednak nie chcecie przyjść,#J 6:37, 44; Rz 10:21 aby mieć życie.
41Nie przyjmuję chwały od ludzi,#J 5:44 42ale przekonałem się, że wy nie macie w sobie miłości Bożej.#1J 3:17 43Ja przyszedłem w imieniu mojego Ojca i nie przyjmujecie Mnie;#J 10:25 jeśli kto inny przyjdzie we własnym imieniu, tego przyjmiecie. 44Jak możecie uwierzyć wy, którzy od siebie nawzajem przyjmujecie chwałę, a nie szukacie chwały pochodzącej od samego Boga?#Mt 23:5-7; J 12:43; Rz 2:29; 1Ts 2:6
45Przestańcie sądzić,#5:45 Lub: Nie sądźcie. że to Ja będę was oskarżał przed Ojcem; waszym oskarżycielem będzie Mojżesz,#Pwt 31:24-27; J 9:28; Rz 2:17 w którym wy pokładacie nadzieję. 46Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, wierzylibyście i Mnie, ponieważ on napisał o Mnie.#Pwt 18:15, 18-19; Łk 24:27, 44; Dz 26:22 47Jeśli jednak jego pismom nie wierzycie,#Łk 16:29, 31; J 7:19 jak uwierzycie moim słowom?
Currently Selected:
Jana 5: SNPD4
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
