Eoin 12

1Agus sé lá roiṁ an gcáisc, ṫáinig Íosa go Bétánia, mar a raiḃ Lasarus, do ḃí tógṫa ag Íosa ó’n mbás. 2Agus do‐rinneadar séire annsin: agus do ḃí Marta ag frioṫáileaṁ; aċt do ḃí Lasarus mar aon leo‐san do ḃí ’n‐a suiḋe ċum biḋ leis. 3Agus do ṫóg Máire púnt d’uinnimint náird ġlain, an‐luaċṁair, agus d’ong sí cosa Íosa, agus do ṫriomuiġ sí a ċosa le n‐a gruaig; agus do líonaḋ an teaċ de ċuṁraċt na h‐uinniminte. 4Aċt aduḃairt duine d’á ḋeisceablaiḃ, Iúdás Iscariót, an té do ḃí le n‐a ḃraiṫ, 5Cad ċuige nár díolaḋ an uinnimint seo ar ṫrí ċéad pinginn, agus a ṫaḃairt do na boċtaiḃ? 6Ní h‐é go raiḃ spéis aige ins na boċtaiḃ go nduḃairt sé sin; aċt gur ġadaiḋe é, agus gurḃ é do ḃí i mbun bosca an airgid, agus go mbíoḋ sé ag goid a gcuirtiḋe ann. 7Uime sin aduḃairt Íosa, Leigiḋ ḋí: go gcoiṁéadaiḋ sí fá ċóṁair lae m’aḋlaicṫe é. 8Óir bíonn na boiċt ’n‐ḃúr ḃfoċair i gcóṁnaiḋe; aċt ní ḃím‐se ’n‐ḃúr ḃfoċair i gcóṁnaiḋe.

9Agus do ḃí a ḟios ag coitċeanntaċt na nIúdaċ go raiḃ sé annsin: agus ṫángadar, ní h‐aṁáin mar ġeall ar Íosa, aċt ċum go ḃfeicfidís Lasarus do ḃí tógṫa aige ó na marḃaiḃ. 10Aċt do ċeap uaċtaráin na sagart de ċóṁairle Lasarus do ċur ċum báis, ċóṁ maiṫ; 11de ċionn go raiḃ mórán de na h‐Iúdaiġ ag imṫeaċt, agus ag creideaṁain i hÍosa.

12Lá ar n‐a ḃáraċ, do ḃí sluaġ mór díoḃ‐san ṫáinig ċum na féile, agus nuair do‐ċualadar go raiḃ Íosa ag teaċt go h‐Iarúsalem, 13do ṫógadar géaga de na pailmiḃ, agus do ġluaiseadar amaċ ’n‐a airċis, agus do ġlaoḋadar amaċ, Hósanna: is beannuiġṫe an té atá ag teaċt i n‐ainm an Tiġearna, Rí Israel. 14Agus fuair Íosa asal óg agus do ṡuiḋ sé air; 15mar tá scríoḃṫa, Ná bíoḋ eagla ort, a inġean Ṡíoin: féaċ, atá do Rí ag teaċt, ’n‐a ṡuiḋe ar ṡearraċ asail. 16Níor ṫuig a ḋeisceabail na neiṫe sin ar dtús: aċt nuair do ḃí Íosa glóiriġṫe, annsin do ċuiṁniġeadar ar a raiḃ scríoḃṫa ’n‐a ṫaoḃ, agus go ndearnadar na neiṫe sin dó. 17Uime sin, an sluaġ daoine do ḃí ’n‐a ḟoċair nuair do ġlaoḋ sé Lasarus as an tuama, agus do ṫóg sé ó na marḃaiḃ é, ṫugadar fiaḋnaise uaṫa. 18Uime sin, fós, do ċuaiḋ an sluaġ ’n‐a airċis, óir do‐ċualadar go ndearna sé an ṁíorḃail sin. 19Aduḃairt na Fairisíniġ, d’á ḃriġ sin, eadorṫa féin, Do‐ċí siḃ naċ ḃfuil ag éirġe liḃ ar ċor ar biṫ: féaċ, atá an saoġal go léir imṫiġṫe ’n‐a ḋiaiḋ.

20Agus do ḃí Gréagaiġ áiriṫe i measc na ndaoine do ċuaiḋ suas ċum aḋraḋ do ḋéanaṁ sa ḃféile: 21ṫáiniġ siad‐san ċum Ṗilib, fear as Bésáida na Galilé, agus do ċeistiġeadar é, g‐á ráḋ, A ḋuine uasail, ba ṁaiṫ linn Íosa d’ḟeicsin. 22Ṫáinig Pilib agus d’innis sé d’Aindrias é: ṫáinig Aindrias agus Pilib, agus d’inniseadar d’Íosa é. 23Agus d’ḟreagair Íosa iad, g‐á ráḋ, Atá an uair tagṫa ċum glóir do ṫaḃairt do Ṁac an Duine. 24Go fírinneaċ adeirim liḃ, Muna dtuitiḋ gráinne cruiṫneaċtan sa talaṁ agus go n‐éagann sé, fanann sé ’n‐a aonar: aċt má éagann sé, do‐ḃeir sé toraḋ mór uaiḋ. 25An té gur mór aige a anam cailleann sé é; agus an té gur beag air a anam sa tsaoġal so, coiṁéadfaiḋ sé ċum na beaṫaḋ síorraiḋé é. 26Má ġníonn aoinneaċ seirḃís daṁ‐sa, leanaḋ sé mé; agus an áit ’n‐a ṁbím‐se, béiḋ mo ṡeirḃíseaċ ann, ċóṁ maiṫ: má ġníonn duine ar biṫ seirḃís daṁ‐sa, do‐ḃéarfaiḋ m’Aṫair onóir ḋó. 27Anois atá buaiḋirt anma orm; agus créad adéarfad? A Aṫair, fuascail mé ó’n uair seo. Aċt ċuige seo is eaḋ ṫáinig mé ċum na h‐uaire seo. 28A Aṫair, glóiriġ t’ainm. Annsin ṫáinig guṫ ó neaṁ, Do ġlóiriġeas ċeana é, agus glóireoċad arís é. 29Agus an sluaġ do ḃí ’n‐a seasaṁ annsin, nuair do‐ċualadar é, aduḃradar gur tóirneaċ do ḃí ann: aduḃairt cuid eile, Aingeal do laḃair leis. 30D’ḟreagair Íosa agus aduḃairt, Ní ar mo ṡon‐sa ṫáinig an guṫ sin, aċt ar ḃúr son‐sa. 31Anois atá breiṫeaṁnas an tsaoġail seo ann; anois atá prionnsa an tsaoġail seo le ruagaḋ. 32Agus mise, má árduiġṫear mé ó’n talaṁ, tarraingeoċad ċugam na daoine uile. 33Aċt aduḃairt sé sin g‐á ċur i dtuigsint dóiḃ cia an saġas báis do‐ġeoḃaḋ sé. 34D’ḟreagair an sluaġ é, Do ṫuigeamar ó’n dliġe go ḃfanann an Críost de ṡíor: agus adeir tusa go gcaiṫfear Mac an Duine d’árdú? cia h‐é Mac so an Duine? 35Annsin aduḃairt Íosa leo, Tamall beag eile fós, béiḋ an solas ’n‐ḃúr measc. Siuḃlaiḋ an ḟaid atá an solas agaiḃ, i dtreo naċ mbéarfaḋ an dorċact oraiḃ: agus an té ṡiuḃlas sa dorċact, ní ḃíonn a ḟios aige cá mbíonn sé ag dul. 36An ḟaid atá an solas agaiḃ, creidiḋ sa tsolas, ċum go mbéiḋ siḃ ’n‐ḃúr gclainn do’n tsolas.

Do laḃair Íosa an méid sin, agus d’imṫiġ sé agus do ċeil sé é féin orṫa. 37Aċt giḋ go ndearna sé an oiread sin míorḃal ’n‐a ḃfiaḋnaise, níor ċreideadar ann: 38ionnas go gcóiṁlíonfaiḋe briaṫar Ésáias fáiḋ, aduḃairt,

A Ṫiġearna, cia ċreid ar ḟógramar?

Agus cia ḋó gur noċtaḋ láṁ an Tiġearna?

39Ba é fáṫ nár ḟéadadar creideaṁain, go nduḃairt Ésáias i n‐áit eile.

40Do ḋall sé a súile, agus ċruaḋuiġ sé a gcroiḋe;

Ionnas naċ ḃfeicfidís le n‐a súiliḃ, ná naċ dtuigfidís le n‐a gcroiḋe,

Agus naċ gcasfaidís,

Agus naċ leiġeasfainn iad.

41Aduḃairt Ésáias é sin, toisc go ḃfaca sé a ġlóir; agus do laḃair sé ’n‐a ṫaoḃ. 42Do ḃí mórán de na h‐uaċtaránaiḃ féin, áṁ, do ċreid ann; aċt, mar ġeall ar na Fairisíneaċaiḃ níor adṁuiġeadar é, ar eagla go gcuirfiḋe amaċ as an tsionagóig iad: 43óir ba ṁó aca an ġlóir ḋaonna ’ná glóir d’ḟáġáil ó Ḋia. 44Agus do ġlaoḋ Íosa de ġuṫ árd agus aduḃairt, An té ċreideas ionnam‐sa ní h‐ionnam‐sa ċreideas sé, aċt san té do ċuir uaiḋ mé. 45Agus an té do‐ċí mise, do‐ċí sé an té do ċuir uaiḋ mé. 46Ṫáinig mé mar ṡolas ar an saoġal, ionnas cibé ċreideas ionnam, naċ ḃfanfaḋ sé sa dorċaċt. 47Agus má éisteann aoinneaċ lem’ ḃriaṫraiḃ, agus naċ dtugann aire ḋóiḃ, ní ṫugaim‐se breiṫ air: óir ní ċum breiṫ do ṫaḃairt ar an saoġal ṫánag, aċt ċum an tsaoġail do ṡlánú. 48An té ḋiúltas dom, agus naċ nglacann lem’ ḃriaṫraiḃ, atá aige an té do‐ḃeir breiṫ air: an briaṫar aduḃart‐sa, do‐ḃéarfaiḋ an briaṫar sin breiṫ air an lá déiḋeannaċ. 49Óir ní h‐uaim féin do laḃras‐sa; aċt an t‐Aṫair do ċuir uaiḋ mé, ṫug sé órdú ḋom, céard adéarfainn, agus céard do laḃarfainn. 50Agus atá a ḟios agam gur beaṫa ṡíorraiḋe a órdú: uime sin, gaċ a laḃraim‐se, mar duḃairt an t‐Aṫair liom é, laḃraim.

Currently Selected:

Eoin 12: JOYNTG

Highlight

Copy