Eóin 16
16
CAIBIDIOL XVI.
Críoċnú cainte Ċríost le n-a ḋeisgiobulaiḃ.
1D’innseas na neiṫe seo ḋaoiḃ ionus ná glacfaḋ siḃ sgannal. 2Cuirfid siad amaċ as na sinagógaiḃ siḃ: seaḋ, agus tá an t-am ag teaċt nuair a ṁeasfaiḋ an t-é a ċuirfiḋ ċun ḃais siḃ go mbeiḋ onóir aige ’á ṫaḃairt do Ḋia. 3Agus déanfaid siad na neiṫe sin liḃ-se toisg gan aiṫne ḃeiṫ acu ar an Aṫair, ná orm-sa. 4Aċ táid na neiṫe seo innste agam daoiḃ i dtreó, nuair a ṫiocfaiḋ an t-am dóiḃ, go gcuiṁneóċaiḋ siḃ ar mé ’ġá n-innsint daoiḃ. 5Aċ níor innseas na neiṫe seo ḋaoiḃ ó ṫusaċ, mar ḃíos i nḃúr ḃfoċair. Agus anois táim ag imṫeaċt ag triall ar an t-é a ċuir uaiḋ mé, agus ní’l aoinne agaiḃ ’ġá ḟiafraiġe ḋíom: Cá ḃfuilir ag imṫeaċt?
6Aċ toisg gur laḃras na neiṫe seo liḃ do líon ḃúr gcroiḋe de ḋólás. 7Aċ táim-se ag innsint na fírinne ḋaoiḃ: Isé ḃúr leas mé ḋ’imṫeaċt; óir mura n-imṫiġead ní ṫiocfaiḋ an Sólásaiḋe ċúġaiḃ; aċ má imṫiġim, cuirfead ċúġaiḃ é. 8Agus nuair a ṫiocfaiḋ sé sin déanfaiḋ sé an doṁan do ḋaoraḋ i dtaoḃ an ṗeacṫa, agus i dtaoḃ cirt, agus i dtaoḃ breiṫeaṁantais:#16:8 Ver. 8. i dtaoḃ an ṗeacṫa, nuair a ṫáinig an Spioraid Naoṁ do ṫug sé mílte ċun a ṫuisgint cad é an peaca a ḃí acu ’á ḋéanaṁ tré gan Críost d’adṁáil; ċun cirt Ċríost do ṫuisgint, agus é n-a ṡuíḋe anois ar ḋeasláiṁ a Aṫar; agus ċun a ṫuisgint cad í an daor-ḃreiṫ atá i gcóir na ndaoine atá ag gaḃáil le Sátan, agus Sátan féin fé ḋaor-ḃreiṫ anois. 9I dtaoḃ peacṫa, toisg ná creidid siad ionam-sa; 10I dtaoḃ cirt, óir táim ag dul ċun an Aṫar, agus ní ḟeicfiḋ siḃ mé feasda. 11Agus i dtaoḃ breiṫeaṁantais, óir tá breiṫeaṁantas taḃarṫa ċeana féin ar priúnsa an doṁain seo.
12Tá mórán eile neiṫe agam le ráḋ liḃ, aċ ní féidir daoiḃ iad a ḃreiṫ liḃ anois. 13Aċ nuair a ṫiocfaiḋ an Spioraid úd na fírinne, múinfiḋ sé ḋaoiḃ an uile ḟírinne. Óir ní h-uaiḋ féin a laḃarfaiḋ sé, aċ laḃarfaiḋ sé gaċ a gcloisfiḋ sé; agus neósfiḋ sé ḋaoiḃ-se na neiṫe atá le teaċt.#16:13 Ver. 13. múinfiḋ sé ḋaoiḃ an uile ḟírinne. Feic an nóta ar 14:26. 14Taḃarfaiḋ sé sin glóire ḋóṁ-sa, óir is de m’ ċuid-se a ġlacfaiḋ sé agus a neósfaiḋ sé ḋaoiḃ-se. 15Gaċ uile níḋ atá ag an Aṫair is liom-sa é. Uime sin iseaḋ aduḃart: Is de m’ ċuid-se a ġlacfaiḋ sé agus a neósfaiḋ sé ḋaoiḃ-se.
16Tamall beag, agus ní ḟeicfiḋ siḃ mé; agus ansan tamall beag airís, agus ċífiḋ siḃ mé; mar táim ag dul ag triall ar an Aṫair.
17Ansan duḃairt cuid d’á ḋeisgiobulaiḃ le n-a ċéile: Cad é seo adeir sé linn? Tamall beag, agus ní ḟeicsiḋ siḃ mé; agus tamall beag airís, agus ċífiḋ siḃ mé; agus, Mas táim ag dul ag triall ar an Aṫair? 18Agus duḃradar: Cad é seo adeir sé, Tamall beag? Ní ḟeadramair cad ’deir sé.
19Agus ḃí ḟios ag Íosa gur ṁian leó é ċeistiú; agus duḃairt sé leó: Táṫaoí ag ceistiúċán eadraiḃ féin i dtaoḃ an ḟocail sin aduḃart: Tamall beag, agus ní ḟeicsiḋ siḃ mé; agus, tamall, beag airís, agus ċífiḋ siḃ mé. 20Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, go ndéanfaiḋ siḃ caoi agus gol, agus go mbeiḋ áṫas ar an saoġal; agus go mbeiḋ siḃ-se buarṫa, aċ iompófar ḃúr mbrón ċun áṫais. 21Nuair a ḃíonn an ḃean i mbreóiteaċt clainne, bíonn buaireaṁ uirṫi, toisg a h-am a ḃeiṫ tagaiṫe; aċ nuair a ḃeireann sí an mac, ní ḃíonn cuiṁne aici ar an dtein-neas, mar ġeall ar an áṫas, toisg duine ḃeiṫ tagaiṫe ar an saoġal. 22Sin mar atá buaireaṁ oraiḃ-se anois, aċ ċífead-sa siḃ airís, agus beiḋ áṫas ar ḃúr gcroiḋe; agus ní ḃainfiḋ aoinne ḃúr n-áṫas díḃ. 23Agus ní ḟiafróċaiḋ siḃ aon níḋ ḋíom-sa an lá san. #Mait. 7:7; 21:22; Marc. 11:24; Lúc. 11:9; supra 14:13; Séam. 1:5.Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, má iarrann siḃ aon rud ar an Aṫair am’ ainim taḃarfaiḋ sé ḋaoiḃ é. 24Go dtí so níor iarraḃair aon níḋ am’ ainim: Iarraiḋ, agus ġeoḃaiḋ siḃ, ionus go mbeaḋ ḃúr n-áṫas iomlán.
25Do laḃras na neiṫe seo liḃ i ḃfuirm soluídí. Tá an t-am ag teaċt nuair ná laḃarfad liḃ feasda i soluídiḃ, aċ neósfad daoiḃ go soiléir i dtaoḃ an Aṫar. 26Sa lá san iarrfaiḋ siḃ am’ ainim-se; agus ní deirim liḃ go nguiḋfead an t-Aṫair an ḃúr son; 27Óir tá gráḋ ag an Aṫair féin daoiḃ, toisg gráḋ ḃeiṫ agaiḃ dóṁ-sa agus gur ċreideaḃair gur ó Ḋia do ġluaiseas. 28Do ġluaiseas amaċ ó’n Aṫair, agus do ṫánaġ ar an saoġal; táim ag fágáilt an tsaoġail airís, agus ag dul ag triall ar an Aṫair.
29Duḃairt a ḋeisgiobuil leis: Féaċ, anois taoí ag laḃairt go soiléir, agus ní h-aon tsoluíd atá agat d’á laḃairt. 30Tá ḟios againn anois go ḃfuil fios gaċ uile níḋ agat, agus náċ gáḋ ḋuit aoinne ḃeiṫ ’ġad’ ċeistiú: as so creidimíd gur ó Ḋia a ġluaisís. 31D’ḟreagair Íosa iad: An gcreideann siḃ anois? 32#Mait. 26:31; Marc. 14:27.Féaċ, tá an tráṫ ag teaċt, agus tá sé tagaiṫe ċeana féin, ’n-a sgaipfar siḃ, gaċ duine ċun a ċoda féin, agus ’n-a ḃfágfaid siḃ mise am’ aonar; aċ ní’lim am’ aonar, mar tá an t-Aṫair am’ ḟoċair. 33Do laḃras na neiṫe sin liḃ ionus go mbeaḋ síoṫċain agaiḃ ionam-sa. Beiḋ trioblóid sa tsaoġal agaiḃ; aċ glacaiḋ misneaċ, tá buaiḋte agam-sa ar an saoġal.
Currently Selected:
Eóin 16: ABNPOLG
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
historic text maintained by the Bible Society.
Eóin 16
16
CAIBIDIOL XVI.
Críoċnú cainte Ċríost le n-a ḋeisgiobulaiḃ.
1D’innseas na neiṫe seo ḋaoiḃ ionus ná glacfaḋ siḃ sgannal. 2Cuirfid siad amaċ as na sinagógaiḃ siḃ: seaḋ, agus tá an t-am ag teaċt nuair a ṁeasfaiḋ an t-é a ċuirfiḋ ċun ḃais siḃ go mbeiḋ onóir aige ’á ṫaḃairt do Ḋia. 3Agus déanfaid siad na neiṫe sin liḃ-se toisg gan aiṫne ḃeiṫ acu ar an Aṫair, ná orm-sa. 4Aċ táid na neiṫe seo innste agam daoiḃ i dtreó, nuair a ṫiocfaiḋ an t-am dóiḃ, go gcuiṁneóċaiḋ siḃ ar mé ’ġá n-innsint daoiḃ. 5Aċ níor innseas na neiṫe seo ḋaoiḃ ó ṫusaċ, mar ḃíos i nḃúr ḃfoċair. Agus anois táim ag imṫeaċt ag triall ar an t-é a ċuir uaiḋ mé, agus ní’l aoinne agaiḃ ’ġá ḟiafraiġe ḋíom: Cá ḃfuilir ag imṫeaċt?
6Aċ toisg gur laḃras na neiṫe seo liḃ do líon ḃúr gcroiḋe de ḋólás. 7Aċ táim-se ag innsint na fírinne ḋaoiḃ: Isé ḃúr leas mé ḋ’imṫeaċt; óir mura n-imṫiġead ní ṫiocfaiḋ an Sólásaiḋe ċúġaiḃ; aċ má imṫiġim, cuirfead ċúġaiḃ é. 8Agus nuair a ṫiocfaiḋ sé sin déanfaiḋ sé an doṁan do ḋaoraḋ i dtaoḃ an ṗeacṫa, agus i dtaoḃ cirt, agus i dtaoḃ breiṫeaṁantais:#16:8 Ver. 8. i dtaoḃ an ṗeacṫa, nuair a ṫáinig an Spioraid Naoṁ do ṫug sé mílte ċun a ṫuisgint cad é an peaca a ḃí acu ’á ḋéanaṁ tré gan Críost d’adṁáil; ċun cirt Ċríost do ṫuisgint, agus é n-a ṡuíḋe anois ar ḋeasláiṁ a Aṫar; agus ċun a ṫuisgint cad í an daor-ḃreiṫ atá i gcóir na ndaoine atá ag gaḃáil le Sátan, agus Sátan féin fé ḋaor-ḃreiṫ anois. 9I dtaoḃ peacṫa, toisg ná creidid siad ionam-sa; 10I dtaoḃ cirt, óir táim ag dul ċun an Aṫar, agus ní ḟeicfiḋ siḃ mé feasda. 11Agus i dtaoḃ breiṫeaṁantais, óir tá breiṫeaṁantas taḃarṫa ċeana féin ar priúnsa an doṁain seo.
12Tá mórán eile neiṫe agam le ráḋ liḃ, aċ ní féidir daoiḃ iad a ḃreiṫ liḃ anois. 13Aċ nuair a ṫiocfaiḋ an Spioraid úd na fírinne, múinfiḋ sé ḋaoiḃ an uile ḟírinne. Óir ní h-uaiḋ féin a laḃarfaiḋ sé, aċ laḃarfaiḋ sé gaċ a gcloisfiḋ sé; agus neósfiḋ sé ḋaoiḃ-se na neiṫe atá le teaċt.#16:13 Ver. 13. múinfiḋ sé ḋaoiḃ an uile ḟírinne. Feic an nóta ar 14:26. 14Taḃarfaiḋ sé sin glóire ḋóṁ-sa, óir is de m’ ċuid-se a ġlacfaiḋ sé agus a neósfaiḋ sé ḋaoiḃ-se. 15Gaċ uile níḋ atá ag an Aṫair is liom-sa é. Uime sin iseaḋ aduḃart: Is de m’ ċuid-se a ġlacfaiḋ sé agus a neósfaiḋ sé ḋaoiḃ-se.
16Tamall beag, agus ní ḟeicfiḋ siḃ mé; agus ansan tamall beag airís, agus ċífiḋ siḃ mé; mar táim ag dul ag triall ar an Aṫair.
17Ansan duḃairt cuid d’á ḋeisgiobulaiḃ le n-a ċéile: Cad é seo adeir sé linn? Tamall beag, agus ní ḟeicsiḋ siḃ mé; agus tamall beag airís, agus ċífiḋ siḃ mé; agus, Mas táim ag dul ag triall ar an Aṫair? 18Agus duḃradar: Cad é seo adeir sé, Tamall beag? Ní ḟeadramair cad ’deir sé.
19Agus ḃí ḟios ag Íosa gur ṁian leó é ċeistiú; agus duḃairt sé leó: Táṫaoí ag ceistiúċán eadraiḃ féin i dtaoḃ an ḟocail sin aduḃart: Tamall beag, agus ní ḟeicsiḋ siḃ mé; agus, tamall, beag airís, agus ċífiḋ siḃ mé. 20Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, go ndéanfaiḋ siḃ caoi agus gol, agus go mbeiḋ áṫas ar an saoġal; agus go mbeiḋ siḃ-se buarṫa, aċ iompófar ḃúr mbrón ċun áṫais. 21Nuair a ḃíonn an ḃean i mbreóiteaċt clainne, bíonn buaireaṁ uirṫi, toisg a h-am a ḃeiṫ tagaiṫe; aċ nuair a ḃeireann sí an mac, ní ḃíonn cuiṁne aici ar an dtein-neas, mar ġeall ar an áṫas, toisg duine ḃeiṫ tagaiṫe ar an saoġal. 22Sin mar atá buaireaṁ oraiḃ-se anois, aċ ċífead-sa siḃ airís, agus beiḋ áṫas ar ḃúr gcroiḋe; agus ní ḃainfiḋ aoinne ḃúr n-áṫas díḃ. 23Agus ní ḟiafróċaiḋ siḃ aon níḋ ḋíom-sa an lá san. #Mait. 7:7; 21:22; Marc. 11:24; Lúc. 11:9; supra 14:13; Séam. 1:5.Go deiṁin, deiṁin, adeirim liḃ, má iarrann siḃ aon rud ar an Aṫair am’ ainim taḃarfaiḋ sé ḋaoiḃ é. 24Go dtí so níor iarraḃair aon níḋ am’ ainim: Iarraiḋ, agus ġeoḃaiḋ siḃ, ionus go mbeaḋ ḃúr n-áṫas iomlán.
25Do laḃras na neiṫe seo liḃ i ḃfuirm soluídí. Tá an t-am ag teaċt nuair ná laḃarfad liḃ feasda i soluídiḃ, aċ neósfad daoiḃ go soiléir i dtaoḃ an Aṫar. 26Sa lá san iarrfaiḋ siḃ am’ ainim-se; agus ní deirim liḃ go nguiḋfead an t-Aṫair an ḃúr son; 27Óir tá gráḋ ag an Aṫair féin daoiḃ, toisg gráḋ ḃeiṫ agaiḃ dóṁ-sa agus gur ċreideaḃair gur ó Ḋia do ġluaiseas. 28Do ġluaiseas amaċ ó’n Aṫair, agus do ṫánaġ ar an saoġal; táim ag fágáilt an tsaoġail airís, agus ag dul ag triall ar an Aṫair.
29Duḃairt a ḋeisgiobuil leis: Féaċ, anois taoí ag laḃairt go soiléir, agus ní h-aon tsoluíd atá agat d’á laḃairt. 30Tá ḟios againn anois go ḃfuil fios gaċ uile níḋ agat, agus náċ gáḋ ḋuit aoinne ḃeiṫ ’ġad’ ċeistiú: as so creidimíd gur ó Ḋia a ġluaisís. 31D’ḟreagair Íosa iad: An gcreideann siḃ anois? 32#Mait. 26:31; Marc. 14:27.Féaċ, tá an tráṫ ag teaċt, agus tá sé tagaiṫe ċeana féin, ’n-a sgaipfar siḃ, gaċ duine ċun a ċoda féin, agus ’n-a ḃfágfaid siḃ mise am’ aonar; aċ ní’lim am’ aonar, mar tá an t-Aṫair am’ ḟoċair. 33Do laḃras na neiṫe sin liḃ ionus go mbeaḋ síoṫċain agaiḃ ionam-sa. Beiḋ trioblóid sa tsaoġal agaiḃ; aċ glacaiḋ misneaċ, tá buaiḋte agam-sa ar an saoġal.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
historic text maintained by the Bible Society.