1 Samoela 17
17
I Davida sy i Gôliata
1Namory ny miaramilany hiatrika ady tao Sôkao any Joda ny Filistinina, ka nitoby tao Efesa-Damima anelanelan’i Sôkao sy Hazekà#17.1 Sôkao sy Hazekà: tanàna anankiroa tokony ho 30 km ao atsimo andrefan’i Jerosalema.. 2I Saoly sy ny miaramilan’i Israely koa dia tafangona ary nitoby tao amin’ny lohasaha Elà#17.2 Ny lohasaha Elà dia atsimon’i Sôkao sy i Hazekà., efa vonona hiatrika ady amin’ny Filistinina. 3Samy nitana tendrombohitra nifanao andaniny sy ankilany avy ny Filistinina sy ny Israelita, ka ny lohasaha no nampisaraka azy ireo.
4Dia nisy rapeton’olona nivoaka ny tobin’ny Filistinina mba hihantsy ady amin’ny Israelita; ny anarany dia i Gôliata, ary avy any Gata#17.4 Gata: jereo 5.8 sy nta. izy. Nirefy tokony ho telo metatra izy. 5-6satroka varahina aro loha sy fonon-dranjo varahina no nanaovany, ary akanjo misy kirana varahina milanja 60 kilao no aro tena teny aminy. Nisamboady lefom-barahina izy. 7Nitondra lefona iray koa izy ka ny zarany dia lehibe toy ny voditenon’ny mpanenona ary ny lelany dia vy mihoatra ny fito kilao. Nisy miaramila iray mpitondra ny ampingany ka mialoha azy. 8Dia nijanona i Gôliata ary nitodika tamin’ny miaramila israelita sady niantsoantso hoe:
–Nahoana ianareo no vory atrika hiady? Filistinina aho, ary ianareo kosa andevon’i Saoly. Mifidiana ianareo lehilahy iray hidina etỳ hiady amiko. 9Fa raha toa resiny aho ka matiny, dia ho andevonareo izahay; fa raha resiko kosa izy ka matiko, dia ianareo kosa no ho andevonay ka hanompo anay. 10ka hoy aho hoe: Efa nihaika anareo miaramila israelita aho androany; ka omeo lehilahy iray aho mba hiady amiko.
11Raha nandre izany tenin’ilay Filistinina izany i Saoly sy ny miaramilany rehetra, dia nivadi-po sy natahotra mafy.
12I Davida dia zanakalahin’i Jisay avy amin’ny terak’i Efratà, izay nonina tany Betleheman’i Joda; nanan-janaka valo mirahalahy i Jisay izay efa tena antitra tamin’ny andron’i Saoly. 13-14Ny zanany telolahy zokiny, i Eliaba sy i Abinadaba ary i Samà, dia voaantso miaramila ka niara-niantafika tamin’i Saoly. Fa i Davida kosa, ilay zandriny indrindra, 15dia lasa nanompo an’i Saoly ary niverina tsindraindray mikarakara ny ondrin-drainy, tany Betlehema.
16Nandritra ny efapolo andro, dia niseho teo anatrehan’ny tafik’i Israely marain-tsy hariva i Gôliata ilay Filistinina.
17Indray andro dia hoy i Jisay tamin’i Davida zanany:
–Raiso ity lango folo kilao ity sy ireto mofo folo ireto ho an’ny rahalahinao, ka ento haingana any an-toby ho azy ireo. 18Ento koa ireto frômazy folo ireto ho an’ny kômandin’ny antokon-tafika. Dia jereo ireo rahalahinao na mba nanao ahoana ihany izay izy ireo any. Ho hitanao raha toa ka salama tsara izy ireo, ary dia hitondranao vaovao tsara momba azy ireo aho. 19Ary ny hahitanao azy telo mirahalahy dia miaraka amin’i Saoly sy ny miaramila israelita rehetra, eo amin’ny lohasaha Elà sady miady amin’ny Filistinina.
20Ny ampitso vao maraina dia napetrak’i Davida tamin’ny mpiandry hafa ny ondriny. Noraisiny ny entany, dia lasa izy araka ny tenin’i Jisay, ary tonga tany an-toby. Tamin’izay indrindra ny miaramila no milahatra hivoaka hiady sady velona hiakan’ady. 21Ary ny Israelita sy ny Filistinina samy vory atrika imasoimaso, efa vonon-kiady. 22Natolotr’i Davida ny mpiambina ireo entana nentiny, ary dia lasa izy nilomay nankeny am-bava ady nanontany izay vaovao momba ireo rahalahiny. 23Raha mbola niresaka tamin’ny rahalahiny teo i Davida, dia indro i Gôliata, ilay Filistinina avy any Gata, fa nandroso teo anoloan’ny tafiny sady namerina ny fihantsiany mahazatra azy#17.23 fihantsiany mahazatra azy: jereo and 8-10.. Ary ren’i Davida izany. 24Raha vao nahita an’i Gôliata anefa ny Israelita rehetra, dia mihemotra satria matahotra mafy izy ireo; 25fa hoy izy samy izy hoe: «Hitanareo ve io lehilahy miakatra io. Hihaika antsika Israelita no anton’ny niakarany. Koa izay maharesy azy io dia hataon’ny mpanjaka tretrika tokoa amin’ny hareny, sady homeny ho vadiny ny zanany vavy ary ny fianakaviany hahazo tombontsoa manokana eo amin’i Israely.»
26Dia hoy i Davida tamin’ny miaramila iray teo akaikiny:
–Hatao ahoana tsara hoe izay maharesy io Filistinina io ka mahafaka an’i Israely amin’izao fahafaham-baràkany izao? Fa iza moa io Filistinina mpanompo sampy io no sahy mihantsy ny tafik’ilay Andriamanitra velona?
27Dia naverin’ny olona tamin’i Davida indray fa izany sy izany no hataon’ny mpanjaka amin’izay maharesy an’i Gôliata. 28Fa i Eliaba zokiny lahimatoa kosa, raha nandre azy tafaresaka tamin’ny miaramila, dia nisafoaka tamin’i Davida ka nanao hoe:
–Inona moa no ataonao atỳ? Iza no namelanao ireo ondrinao vitsivitsy any an-taniefitra? Fantatro tsara ny fieboeboanao sy ny haratsiam-panahinao, fa hijery ady no nahatongavanao.
29Ary hoy i Davida hoe:
–Fa inona izao no nataoko? Moa tsy mahazo manontany ve aho?
30Dia navelany teo ny zokiny, fa lasa izy nanontany miaramila hafa indray, ary nitovy hatrany ny valin-teny azony.
31Rehefa ren’ny olona fa voasarik’izany toe-javatra izany i Davida, dia nambarany tamin’i Saoly izay nampiantso azy avy hatrany.
32Ka hoy i Davida tamin’i Saoly:
–Tompokolahy, aoka tsy hisy ho ketraka noho ny io Filistinina io ny olona, fa ny tenako mihitsy no handeha hiady aminy.
33Hoy kosa i Saoly tamin’i Davida:
–Aoka itsỳ, anaka, tsy azonao atao ny hiady amin’io Filistinina io. Mbola zaza loatra ianao nefa izy dia efa miaramila hatramin’ny fahatanorany.
34Fa hoy ny navalin’i Davida hoe:
–Tompokolahy, raha miandry ny ondrin-draiko aho, ka nisy liona na bera tonga maka amin’ireo, 35dia nanenjika azy aho ka mikapoka azy ary manaisotra ny haza mby am-bavany; ary raha miantsambotra amiko izy, tonga dia raisiko amin’ny vavany, dia vonoiko ho faty. 36Raha izany no nahafatesan’ny mpanomponao ny liona sy ny bera, dia ho tahaka izany koa no hanjo io Filistinina mpanompo sampy io, satria nihantsy ny tafik’ilay Andriamanitra velona izy. 37Ny TOMPO izay efa niaro ahy tamin’ny hohon’ny liona sy ny bera, dia hanafaka ahy koa amin’ny tanan’io Filistinina io.
Dia hoy i Saoly tamin’i Davida:
–Mandehana àry, ka homba anao anie ny TOMPO!
38Nomen’i Saoly hanaovan’i Davida ny fitafiany fentiny miady dia ny satroka varahina aro loha izay napetrany teo an-dohan’i Davida, ary akanjo varahina aro tena. 39Mbola nafatotr’i Davida tamin’ny akanjony koa ny sabatr’i Saoly, ary dia nanandrana namindra izy, nefa tsy afaka, satria tsy mbola zatra nitondra ireny, ka dia hoy izy tamin’i Saoly: «Tsy mba afa-mamindra amin’ireto zavatra tsy nahazatra ahy ireto aho.» Ary nesorin’i Davida teny aminy avokoa ireny. 40Noraisiny ny tehiny, dia lasa izy nifantina vato kilonjy dimy terỳ amoron’ny ranon-driaka, ka nataony tao anaty kitapony fitondra miandry ondry. Nataony an-tanana ny antsamotadiny, dia roso izy hiatrika ilay Filistinina. 41i Gôliata etsy andaniny, ialohavan’ilay mpitondra ny ampingany, sady manatona tsikelikely an’i Davida. 42Dia nandinika an’i Davida ilay Filistinina ka naneso azy, satria hitany fa mbola tanora izy no mazava endrika#17.42 Jereo 16.12 sy nta. ary tsara tarehy. 43Ary hoy i Gôliata tamin’i Davida:
–Alika angaha aho no hatonin’ialahy amin’ny tehina? Ho voaozona anie ialahy amin’ny alalan’ireo andriamanitray! 44Avia atỳ, fa homeko ny voro-manidina sy ny bibidia ny nofon’ialahy.
45Dia hoy ny navalin’i Davida azy:
–Manatona ahy amin’ny sabatra sy ny lefona ary ny lefom-pohy ianao, izaho kosa manatona anao amin’ny anaran’ny TOMPOn’izao rehetra izao, Andriamanitry ny tafik’i Israely, Izay efa nohantsinao. 46Anio ihany no hanoloran’ny TOMPO anao ho eo am-pelatanako, hahafaty anao aho ka hanapaka ny lohanao. Anio koa dia homeko hohanin’ny voro-manidina sy ny bibidia ny fatin’ny miaramila filistinina. Ary ho fantatry ny tany tontolo fa manana Andriamanitra tokoa i Israely. 47Dia ho fantatry ny Fiangonan’i Israely tsivakivolo koa fa tsy mba mila sabatra na lefona ny TOMPO hanomezam-pandresena. An’ny TOMPO ny ady, koa dia hatolony ho eo an-tananay ianareo.
48Raha vao nanomboka nihetsika hanatona an’i Davida ilay Filistinina, dia nihazakazaka mafy i Davida hitsena azy. 49Nandray vato tao anaty kitapony i Davida ary nandefa izany tamin’ny antsamotady ka nahavoa ilay Filistinina teo an-tampon-kandriny. Tafalentika teo ilay vato ka nidaraboka niankohoka tamin’ny tany izy.
50Toy izany no nandresen’i Davida an’i Gôliata ka namonoany azy tamin’ny antsamotady sy ny vato, fa tsy mba tamin’ny sabatra.
51Dia nihazakazaka nankeny amin’i Gôliata i Davida ka nanatsoaka ny sabatr’i ilay rapeto tamin’ny tranony ary nanapaka ny lohany. Koa rehefa hitan’ny Filistinina fa maty ilay maherifony, dia nitsoaka nandositra izy ireo. 52Tafatsangana ny miaramilan’i Israely sy i Joda ka nanao hiakan’ady sady nanenjika ny Filistinina hatrany am-bavahadin’i Gata sy i Hekrôna#17.52 Gata sy i Hekrôna: jereo 5.8, 10 sy nta.. Ary ny fatin’ny Filistinina niampatrampatra teny an-dalan’i Saharaîma ka hatrany Gata sy i Hekrôna.
53Dia navelan’ny Israelita ny fanenjehana ny Filistinina fa lasa izy ireo namabo ny tobiny. 54Nalain’i Davida ny lohan’i Gôliata mba hoentiny any Jerosalema, fa ny fiadian’ilay rapeto kosa notahiriziny tao an-dainy.
Ny dinam-pisakaizan’i Jônatàna sy i Davida
55Rehefa hitan’i Saoly ny nandehanan’i Davida nifanandrina tamin’ilay Filistinina, dia nanontany an’i Abinera kômandin’ny tafika izy hoe:
–Zanak’iza moa iny tovolahy iny, ry Abinera?
Ka novalian’i Abinera hoe:
–Velona ny ainao, ry andriamanjaka, fa tena tsy fantatro mihitsy iny tovolahy iny.
56Dia hoy ny mpanjaka taminy:
–Ataovy àry izay mety hahafantaranao ny mombamomba azy.
57Koa rehefa tafaverina an-toby avy nahafaty an’i Gôliata i Davida, dia nalain’i Abinera izy ary nentiny tany amin’i Saoly. Mbola teny an-tanany amin’izany ny lohan’lay Filistinina.
58Dia hoy i Saoly nanontany azy:
–Zanak’iza moa ianao, anaka?
Ka novalian’i Davida hoe:
–Zanak’i Jisay mpanomponao avy any Betlehema aho, tompoko.
Currently Selected:
1 Samoela 17: DIEM
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Dikanteny Iombonana Eto Madagasikara © Malagasy Bible Society, 2004.
