Joan 7

Iisus Lehtezpertižen praznikal

1Necen jäl՚ghe Iisus käveli Galilejas. Judejas hän ei tahtoind kävuda, sikš miše evrejalaižed eciba aigad rikta händast.

2Evrejalaižiden Lehtezpertižen praznik oli läz. 3Iisusan velled sanuiba hänele: «Mäne Judejaha, miše sinun openikad-ki nägižiba tegod, miččid sinä teged. 4Ved՚ niken ei peitä ičeze tegoid, ku tahtoib olda tetab. Ku teged mugomid tegoid, ka ozuta mirule, ken sinä oled!» 5Velled-ki ved՚ ei usknugoi hänele. 6Iisus sanui heile: «Minun aig ei ole völ tulnu – a teile kaikutte aig kožub. 7Teiden päle mir ei voi kantta vihad, no minun päle kandab, ved՚ minä todištan, miše sen tegod oma pahad. 8Mängat tö praznikale. A minä völ en mäne necile praznikale, sikš ku minun aig völ ei ole tulnu.» 9Muga hän sanui i jäi Galilejaha.

10No konz hänen velled tuliba, siloi Iisus-ki tuli praznikale, no ei avoin, a kuti peitoiči. 11Praznikan aigan evrejalaižiden pämehed eciba händast i küzeliba: «Kus se mez՚ om?» 12Mehiden keskes oli äi paginoid hänen polhe. Toižed sanuiba, miše hän om hüvä mez՚, toižed, miše ei, hän manitab rahvast. 13Niken ei rohtind pagišta hänen polhe avoin, sikš ku hö varaižiba evrejalaižiden pämehid.

14No kesked praznikad Iisus tuli pühäkodihe i opendaškanzi. 15Evrejalaižiden pämehed čududelihe i sanuiba: «Kut nece mez՚, kudamb ei ole opendanus, voib teta Pühäd Kirjutused?» 16Iisus sanui heile: «Se, midä minä opendan, ei ole minun openduz, a hänen, kudamb om mindai oigendanu. 17Kaikutte, ken tahtoib eläda hänen tahton mödhe, tedištab, om-ik minun openduz Jumalaspäi, vai pagižen-ik ičein päspäi. 18Ken pagižeb ičesazepäi, ka tahtoib kitändad ičeleze. No ken tahtoib kitändad ičeze oigendajale, hän pagižeb tot, hänes ei ole kelastust. 19Ei-ik Moisei andand teile käskištod? No niken teišpäi ei elä sen mödhe. Mikš tö tahtoit rikta mindai?»

20Mehed sanuiba: «Sinus om paha heng. Ken sindai tahtoib rikta?» 21Iisus virki: «Minä tegin ühten tegon, i tö kaik čududeletoiš. 22Moisei andoi teile käskön tehta prihaižile ümbrileiktusen – ka, nece käsk ei ole Moisejaspäi, a tatoiden tatoišpäi – i tö teget sen sobatan-ki. 23I ku mehele tehtas ümbrileiktuz sobatan-ki, miše oliži Moisejan käskišton mödhe, ka mikš tö buraidat minun päle sikš, miše minä sobatan tegin tervheks mehen kogonaz? 24Algat sudigoi pälpäi kacten, a sudigat oiktal sudal.»

Om-ik Iisus Messia?

25Erased jerusalimalaižed sanuiba: «Ei-ik nece ole se, keda hö tahtoiba rikta? 26Kut hän voib pagišta avoin i hänele ei sanugoi nimidä? Voib olda, pämehed oma tedištanuded, miše hän om Messia? 27No mö tedam, kugalaine hän om. A konz Messia tuleb, niken ei teda, kuspäi hän om.»

28Opetes pühäkodiš, Iisus sanui lujal änel: «Tö tundet mindai i tedat kugalaine olen. No minä en tulend ičein valdal, mindai oigenzi se, kudamb om iče tozi! Tö händast et tuntkoi, 29no minä tunden händast, sikš miše tulin hänennopäi i sikš miše hän om mindai oigendanu.» 30Hö tahtoinuižiba tabata händast, no niken ei kosketand, sikš ku hänen aig völ ei tulend. 31No äi rahvast uskoi hänehe. Hö sanuiba: «Voib-ik Messia tuldes tehta enamban tundmuztegoid, mi nece mez՚ om jo tehnu?»

32Konz farisejad kulištiba, miše mehiden keskes pagištihe Iisusan polhe muga, hö i ülembaižed papid oigenziba mehid tabadamha händast. 33Iisus sanui heile: «Minä völ vähäižen olen teidenno. Jäl՚ges lähten hänennoks, kudamb mindai om oigendanu. 34Tö eciškandet mindai, no et löutkoi, i tö et voigoi puta sinna, kus minä linnen.»

35Evrejalaižiden pämehed küzeliba toine tošt: «Kuna hän tahtoib mända, kus mö em voigoi händast löuta? Lähteb-ik hän neniden mijalaižidennoks, kudambad eläba grekalaižiden keskes? Tahtoib-ik hän opeta grekalaižid-ki? 36Midä hän tahtoi sanuda sanoil: ‘Tö eciškandet mindai, no et löutkoi,’ i: ‘Tö et voigoi putta sinna, kus minä linnen’?»

37Praznikan jäl՚gmäižel, surel päiväl Iisus seižutihe i kirgui lujal änel: «Ku kenel-ni om jomannäl՚g, tulgha minunnoks i jogha. 38Ken uskob minuhu, hänen südäimespäi jokseškandeba eläban veden joged, ninga kut om sanutud Pühiš Kirjutusiš.» 39Muga Iisus pagiži Hengen polhe, kudamban saižiba ned, ked uskoba hänehe. Heiden päl völ ei olend Pühäd Henged, sikš ku Iisusan korged arv völ ei tulend kaikehe hoštoteshe.

40Kulištades Iisusan sanoid äjad rahvazkogospäi virkiba: «Hän om todeks se Jumalan sanankandai.» 41Toižed sanuiba: «Hän om Messia.» No toižed sanuiba: «Jose Messia tuleb Galilejaspäi? 42Ei-ik Pühiš Kirjutusiš ole sanutud, miše Messia om Davidan heimokundaspäi i tuleb Viflejemaspäi, Davidan kodilidnaspäi?» 43Muga mehed ridleškanziba hänen polhe. 44Erased tahtoiba tabata händast, no niken ei koskend händast.

45Mehed, keda oigetihe tabadamha Iisusad, pördihe ülembaižiden papidennoks i farisejidennoks. Ned küzuiba: «Mikš et tonugoi händast?» 46Mehed sanuiba: «Igäs völ niken ei pagižend muga kut hän.» 47Siloi farisejad sanuiba: «Olet-ik tö-ki andnuded manitada ičtatoi? 48Om-ik hot՚ üks՚ pämez՚ usknu hänehe? Vai üks՚ farisei? 49No nece rahvaz nikut ei teda käskištod – tulgha heiden päle Jumalan viha!» 50Siloi Nikodim, kudamb konz-se öl oli kävunu Iisusanno da iče-ki oli farisei, sanui heile: 51«Voib-ik meiden käskišt sudida mest, edel sidä ku kundeltas händast i ottas sil՚mnägubale, midä hän om tehnu?» 52No toižed sanuiba hänele: «Ed-ik sinä-ki ole Galilejaspäi? Luge hüvin Pühid Kirjutusid, siloi nägištad, miše Galilejaspäi ei tule Jumalan sanankandai.»

53Kaik läksiba kodihe, 8:1 no Iisus mäni Voipunmägele.

Currently Selected:

Joan 7: UZ

Highlight

Copy