Matvei 14
14
Joan Valatajan surmituz
(Mark. 6:14-29; Luk. 9:7-9)
1Sil aigal man nelländesen pämez՚ Irod kulišti Iisusan i hänen tegoiden polhe. 2Hän sanui ičeze abunikoile: «Nece om Joan Valatai. Hän om eläbzunu kollijoišpäi, sikš hänes om-ki vägi tehta čudoid.»
3Ved՚ Irod oli käsknu tabata Joannan, panda händast čapihe i tacta türmha. Necen hän oli tehnu ičeze vellen Filippan akan Irodiadan tagut. 4Konz-se Joan oli sanunu hänele: «Sinei ei sa eläda vellen akanke.» 5Irod tahtoinuiži surmita Joannan, no varaiži rahvast, sikš miše hö lugiba Joannan Jumalan sanankandajaks.
6Sid՚ Irod praznuiči ičeze sündundpäivän, i Irodiadan tütär tancui adivoile. Neičukaine oli lujas mel՚he Irodale, 7i hän vahval sanal toivoti antta hänele, midä hän vaiše pakičiži. 8Mam openzi neičukašt, i hän sanui: «Anda minei tänna astijal Joan Valatajan pä.» 9Irod tuli pahaze mel՚he, no ičeze vahvan sanan tagut i adivoiden tagut hän käski antta sen hänele. 10Hän oigenzi türmha sanan i käski surmita Joannan. 11Joannan pä todihe astijal i anttihe neičukaižele, i neičukaine vei sen mamaleze. 12Joannan openikad tuliba jäl՚ghe otmaha hänen hibjan i paniba sen maha. Sid՚ hö mäniba sanumaha Iisusale, midä oli tehnus.
Iisus sötab vižtuhad mest
(Mark. 6:30-44; Luk. 9:10-17; Joan. 6:1-14)
13Kulištades necen polhe Iisus läksi venehel rahvahatomha tahoze, miše olda sigä üksnäze. No necen polhe tedištadihe, i lidnoišpäi läksi äi rahvast jaugai hänen jäl՚ghe. 14Konz Iisus läksi venehespäi i nägišti kaiken necen rahvahan, hänele tegihe žal՚ heid, i hän tegi tervhikš kaikid läžujid.
15Ehtpoles openikad mäniba hänennoks i sanuiba: «Nece om rahvahatoi taho, i päiv jo teravas lopiše. Pästa mehid, miše hö mänižiba külihe ostmaha ičeleze sömäd.» 16No Iisus sanui: «Heile ei tarbiž nikuna mända. Antkat tö heile söda.» 17«Meil ei ole kerdal nimidä tošt ku viž leibäd i kaks՚ kalad,» – hö sanuiba. 18«Togat ned tänna minei,» – sanui Iisus. 19Hän käski rahvahale išttas normele. Sid՚ hän oti ned viž leibäd i kaks՚ kalad, kacui ülähäks taivhaze i kiti Jumalad. Hän lohkaiži leibäd i andoi openikoile, i openikad jagoiba ned rahvahale. 20Kaik söiba külläks, i jänuzid paloid keratihe völ kaks՚toštkümne täut puzud. 21Sömäs oli läz vittuhad mužikad i völ akad i lapsed.
Iisus käveleb vetme
(Mark. 6:45-52; Joan. 6:15-21)
22Teravas sen jäl՚ghe Iisus käski openikoile išttas veneheze i ehtatadas toižele randale, kuni hän pästab rahvahan. 23Hän pästi rahvahan i libui mägele loičmaha üksnäze. Konz tuli eht, hän oli sigä üksnäze, 24Veneh oli jo kesk järved i jügedas ajoi lainhiden keskes, sikš ku oli vasttullei. 25Ön nelländen varjoičendaigan Iisus tuli openikoidennoks vetme astten. 26Konz hö nägištiba, miše hän astub järven lainhidme, hö pöl՚gästuiba i kidastaškanziba: hö meletiba, miše heile ozutihe. 27No necen aigan Iisus jo pagiži heile: «Olgat tünäd, nece minä olen. Algat varaikoi.» 28Siloi Petr sanui hänele: «Ižand, ku nece oled sinä, käske minei tulda sinunnoks vetme.» 29«Tule!» – sanui Iisus. Lähttes venehespäi Petr astuškanzi vetme, miše tulda Iisusannoks. 30Konz hän nägišti, kut puhub tullei, ka pöl՚gästui i uptaškanzi. «Ižand, päzuta mindai!» hän kidastaškanzi. 31Iisus sid՚-žo oigenzi käden, tabazi händast i sanui: «Vähäuskoi, mikš ed uskond?» 32Konz hö mäniba veneheze, tullei tüništui. 33I kaik, ked oliba venehes, tuliba i kombištuiba hänen edehe sanudes: «Sinä todeks oled Jumalan Poig.»
Läžujad tegesoiš tervhikš
(Mark. 6:53-56)
34Hö ehtatihe päliči järves i tuliba Gennisaretan maha. 35Konz sen tahon mehed homaičiba, ken om tulnu, hö oigenziba vestid kaikjale sil tahol, i kaikid läžujid todihe Iisusannoks. 36Hö pakičiba hot՚ kosketada hänen sädon röunad, i kaik, ked sen kosketiba, tegihe tervhikš.
Currently Selected:
Matvei 14: UZ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006
Matvei 14
14
Joan Valatajan surmituz
(Mark. 6:14-29; Luk. 9:7-9)
1Sil aigal man nelländesen pämez՚ Irod kulišti Iisusan i hänen tegoiden polhe. 2Hän sanui ičeze abunikoile: «Nece om Joan Valatai. Hän om eläbzunu kollijoišpäi, sikš hänes om-ki vägi tehta čudoid.»
3Ved՚ Irod oli käsknu tabata Joannan, panda händast čapihe i tacta türmha. Necen hän oli tehnu ičeze vellen Filippan akan Irodiadan tagut. 4Konz-se Joan oli sanunu hänele: «Sinei ei sa eläda vellen akanke.» 5Irod tahtoinuiži surmita Joannan, no varaiži rahvast, sikš miše hö lugiba Joannan Jumalan sanankandajaks.
6Sid՚ Irod praznuiči ičeze sündundpäivän, i Irodiadan tütär tancui adivoile. Neičukaine oli lujas mel՚he Irodale, 7i hän vahval sanal toivoti antta hänele, midä hän vaiše pakičiži. 8Mam openzi neičukašt, i hän sanui: «Anda minei tänna astijal Joan Valatajan pä.» 9Irod tuli pahaze mel՚he, no ičeze vahvan sanan tagut i adivoiden tagut hän käski antta sen hänele. 10Hän oigenzi türmha sanan i käski surmita Joannan. 11Joannan pä todihe astijal i anttihe neičukaižele, i neičukaine vei sen mamaleze. 12Joannan openikad tuliba jäl՚ghe otmaha hänen hibjan i paniba sen maha. Sid՚ hö mäniba sanumaha Iisusale, midä oli tehnus.
Iisus sötab vižtuhad mest
(Mark. 6:30-44; Luk. 9:10-17; Joan. 6:1-14)
13Kulištades necen polhe Iisus läksi venehel rahvahatomha tahoze, miše olda sigä üksnäze. No necen polhe tedištadihe, i lidnoišpäi läksi äi rahvast jaugai hänen jäl՚ghe. 14Konz Iisus läksi venehespäi i nägišti kaiken necen rahvahan, hänele tegihe žal՚ heid, i hän tegi tervhikš kaikid läžujid.
15Ehtpoles openikad mäniba hänennoks i sanuiba: «Nece om rahvahatoi taho, i päiv jo teravas lopiše. Pästa mehid, miše hö mänižiba külihe ostmaha ičeleze sömäd.» 16No Iisus sanui: «Heile ei tarbiž nikuna mända. Antkat tö heile söda.» 17«Meil ei ole kerdal nimidä tošt ku viž leibäd i kaks՚ kalad,» – hö sanuiba. 18«Togat ned tänna minei,» – sanui Iisus. 19Hän käski rahvahale išttas normele. Sid՚ hän oti ned viž leibäd i kaks՚ kalad, kacui ülähäks taivhaze i kiti Jumalad. Hän lohkaiži leibäd i andoi openikoile, i openikad jagoiba ned rahvahale. 20Kaik söiba külläks, i jänuzid paloid keratihe völ kaks՚toštkümne täut puzud. 21Sömäs oli läz vittuhad mužikad i völ akad i lapsed.
Iisus käveleb vetme
(Mark. 6:45-52; Joan. 6:15-21)
22Teravas sen jäl՚ghe Iisus käski openikoile išttas veneheze i ehtatadas toižele randale, kuni hän pästab rahvahan. 23Hän pästi rahvahan i libui mägele loičmaha üksnäze. Konz tuli eht, hän oli sigä üksnäze, 24Veneh oli jo kesk järved i jügedas ajoi lainhiden keskes, sikš ku oli vasttullei. 25Ön nelländen varjoičendaigan Iisus tuli openikoidennoks vetme astten. 26Konz hö nägištiba, miše hän astub järven lainhidme, hö pöl՚gästuiba i kidastaškanziba: hö meletiba, miše heile ozutihe. 27No necen aigan Iisus jo pagiži heile: «Olgat tünäd, nece minä olen. Algat varaikoi.» 28Siloi Petr sanui hänele: «Ižand, ku nece oled sinä, käske minei tulda sinunnoks vetme.» 29«Tule!» – sanui Iisus. Lähttes venehespäi Petr astuškanzi vetme, miše tulda Iisusannoks. 30Konz hän nägišti, kut puhub tullei, ka pöl՚gästui i uptaškanzi. «Ižand, päzuta mindai!» hän kidastaškanzi. 31Iisus sid՚-žo oigenzi käden, tabazi händast i sanui: «Vähäuskoi, mikš ed uskond?» 32Konz hö mäniba veneheze, tullei tüništui. 33I kaik, ked oliba venehes, tuliba i kombištuiba hänen edehe sanudes: «Sinä todeks oled Jumalan Poig.»
Läžujad tegesoiš tervhikš
(Mark. 6:53-56)
34Hö ehtatihe päliči järves i tuliba Gennisaretan maha. 35Konz sen tahon mehed homaičiba, ken om tulnu, hö oigenziba vestid kaikjale sil tahol, i kaikid läžujid todihe Iisusannoks. 36Hö pakičiba hot՚ kosketada hänen sädon röunad, i kaik, ked sen kosketiba, tegihe tervhikš.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006