Matvei 21

IISUSAN TÖD JERUSALIMAS 21-22

Iisus raccastab Jerusalimha

(Mark. 11:1-11; Luk. 19:28-40; Joan. 12:12-19)

1Konz hö läheneškanziba Jerusalimad i tuliba Viffagia-külähä Voipunmägele, Iisus oigenzi kaks՚ openikad 2i sanui heile: «Mängat külähä, kudamb om sigä edes. Sigä tö teravas löudat pachaze sidotud emäoslan, kudambanke om rindal varzaine. Otkat ned kütkespäi i togat minei. 3I ku ken-se küzub teil midä-ni, ka sanugat, miše Ižandale tarbiž ned, i pigai hän pördutab tagaze.»

4Kaik nece tegihe, miše tuliži todeks se, min Jumalan sanankandai oli sanunu:

5– Sanugat Sion-tütrele#21:5 Sion-tütär nece om Jerusalim.:

Naku sinun kunigaz tuleb!

Hän tuleb sinunnoks tün՚tabaine,

raccastab oslal i radaioslan varzal.

6Openikad läksiba i tegiba muga, kut Iisus oli käsknu. 7Hö toiba oslan i varzan, paniba ičeze sobad niiden sel՚gha, i Iisus ištuihe sobiden päle. 8Rahvast oli lujas äi, i hö levitiba ičeze sobad tele, toižed katkoiba puspäi oksid i levitiba tele niid. 9I rahvazkogo, kudamb astui hänen jäl՚ghe i hänen edes, kidasti:

– Osanna Davidan Poigale!

Blahoslovidud om hän,

ken tuleb Ižandan nimes!

Osanna korktoiš taivhiš!

10Konz hän tuli Jerusalimha, lidnas kaik kehui, i kaik zavodiba küzelta toine tošt: «Ken hän om?» 11Rahvaz sanuiba: «Hän om Iisus, Jumalan sanankandai Galilejan Nazaretaspäi.»

Pühäkodin puhtastamine

(Mark. 11:15-19; Luk. 19:45-48; Joan. 2:13-22)

12Iisus mäni Jumalan pühäkodihe i küksi kaik möjad i ostajad sigäpäi. Hän kukerzi rahanvajehtajiden stolad i kühkjaižiden möjiden laučad 13i sanui heile: «Pühiš Kirjutusiš om sanutud: ‘Minun kodi kucuškatas loičendan kodikš.’ A tö tegit sen razbainikoiden peitsijaks.»

14Iisusannoks pühäkodihe tuliba sogedad i rambičijad, i hän tegi heid tervhikš. 15No ülembaižed papid i käskištonopendajad nägiba čudod, miččid hän tehli, i kuliba lapsiden kidan pühäkodiš: «Osanna Davidan Poigale!» – i hö kurktuiba 16i sanuiba hänele: «Kuled-ik, midä hö sanuba?» «Kulen» – sanui Iisus. «Et-ik tö nikonz olgoi lugenuded nenid sanoid: ‘Lapsid i vagahaižid sinä panid kitmaha ičtaiž’?» 17Hän jäti heid sihe, läksi lidnaspäi Vifaniaha i ödui sigä.

Iisus koletab smokvanpun sanoil

(Mark. 11:12-14, 20-24)

18Aigoiš homendesel, konz Iisus pördihe lidnaha, hänele tegihe näl՚g. 19Hän nägišti teveres smokvanpun i mäni sennoks, no ei löudand nimidä tošt, vaiše lehtesid. Siloi hän sanui pule: «Algha sinuspäi enamb tulgoi plodud igän!» Sid՚-žo smokvanpu kuivehtui.

20Konz openikad sen nägištiba, hö čududelihe i sanuiba: «Kut nece pu ühtnägoi kuivehtui?» 21Iisus sanui: «Todeks sanun teile: ku tö uskoižit i et meletaiži, kut nece voiži olda, ka tö-ki voižit mugošt tehta ei vaiše smokvanpule, a voižit sanuda necile mägele-ki: ‘Libu sijaspäi i tacte merhe,’ i muga tegižihe-ki. 22I kaik, midä tö loites pakičet uskondanke, sen sat-ki.»

Iisusal küzutas hänen valdan polhe

(Mark. 11:27-33; Luk. 20:1-8)

23Konz Iisus mäni pühäkodihe i openzi sigä, sinna tuli erasid ülembaižid papid i rahvahan pämehid. Hö küzuiba: «Miččel valdal sinä teged nenid azjoid? Ken sinei andoi mugoižen valdan?» 24Iisus sanui heile: «Minä-ki küzun teil üht azjad. Ku tö andat vastust, ka minä-ki sanun, miččel valdal minä necidä tegen. 25Kuspäi Joan sai valdan valatada? Taivhaspäi vai rahvahaspäi?»

Hö pagižehtiba kesknezoi: «Ku sanum: ‘Taivhaspäi,’ – hän sanub meile: ‘Ka mikš sid՚ et usknugoi hänele?’ 26A ku sanum: ‘Rahvahaspäi,’ – meile tarbiž varaita rahvast, sikš ku kaik lugeba Joannad Jumalan sanankandajaks.» 27I hö sanuiba Iisusale: «Em tekoi.» Siloi Iisus sanui: «Minä-ki en sanu teile, miččel valdal minä nenid azjoid tegen.»

Ozoitezstarin kahten poigan polhe

28«Midä tö sanut naku mugoižes azjas? Erasel mehel oli kaks՚ poigad. Hän mäni ezmäižennoks i sanui: ‘Poigaižem, mäne tämbei radole minun vinpusadhu.’ 29‘Minä en tahtoi,’ – sanui poig. No sid՚ hän vajehti melen i läksi.

30Tat mäni toižen poigannoks i sanui hänele necen-žo. Poig sanui: ‘Ka minä mänen, tatam,’ – no ei mänend. 31Kudamb heišpäi tegi, kut hänen tat tahtoi?» «Ezmäine», hö sanuiba. Iisus sanui: «Todeks sanun teile: maksunkeradajad i vedeluznaižed päzuba Jumalan valdkundaha edel teid. 32Joan ozuti teile oiktan ten, no tö et usknugoi hänele. No maksunkeradajad i vedeluznaižed uskoiba, i tö hot՚ sen nägit, no et vajehtanugoi mel՚t sen-ki jäl՚ghe i et usknugoi hänele.»

Ozoitezstarin vinpusadun kortomnikoiden polhe

(Mark. 12:1-12; Luk. 20:9-19)

33«Kulgat toine ozoitezstarin: Oli ižand, kudamb ištuti vinpusadun, tegi ümbri aidan, löi kivehe vinkurnan i tegi varjoičendbašn՚an. Sid՚ hän andoi sadun kortomaha vinmarjan kazvatajile i ajoi iče neciš maspäi.

34Konz marjad oliba ehtnüded, hän oigenzi ičeze käskabunikoid vinmarjan kazvatajidennoks samha ičeze palan sadunsatusespäi. 35No hö tabaziba nenid käskabunikoid; keda hö peksiba, keda rikoiba, a kenehe tacliba kivil. 36Ižand oigenzi toižid käskabunikoid, enamban mi ezmäižen kerdan, no heile-ki oli mugažo. 37Lopuks hän oigenzi vinmarjan kazvatajidennoks ičeze poigan. Hän meleti: ‘Heile linneb huiged koskta minun poigad.’ 38No konz hö nägištiba poigan, hö sanuiba kesknezoi: ‘Hänele jäb kaik ižandaspäi. Tulgat, rikkam poig i otkam kaik hänen ma!’ 39Hö tabaziba händast, taciba vinpusaduspäi i rikoiba.

40Konz vinpusadun ižand tuleb, midä hän tegeb nenile mehile?» 41Hö sanuiba: «Ned pahad mehed saba pahan lopun, i hän andab sadun kortomaha toižile mehile, kudambad ičeze aigan andaba hänele hänen palan sadunsatusespäi.»

42Iisus sanui heile: «Et-ik tö nikonz lugenugoi Pühiš Kirjutusišpäi:

– Kivi, kudamban sauvojad taciba laptaha,

om nügüd՚ päkivi.

Necen om tehnu Ižand,

i se om čud meiden sil՚miš.

43Necen tagut minä sanun teile, miše Jumalan valdkund ottas teil i anttas rahvahale, kudamb eläškandeb Jumalan tahton mödhe. 44Ken neche kivehe lankteb, se murendase, a kenen päle nece kivi lankteb, ka sidä mäzötab.»

45Konz ülembaižed papid i farisejad kulištiba nene ozoitezstarinad, hö el՚genziba, miše Iisus pagiži heiden polhe. 46Hö tahtoiba tabata händast, no varaižiba rahvast, sikš miše rahvaz lugi händast Jumalan sanankandajaks.

Currently Selected:

Matvei 21: UZ

Highlight

Copy