لوقا 6
6
خُدانه رُژا شَنبیا مُقدس
1رُژَگَ شَنبیه دا گو رُژا مُقدسا یهودیانَ، عیسی ناو زَویِت گَنِمی دا دَرباز دِبو و شاگِردِت وی قُلِت گَنِمی لِوَ دِگِرِن و ناو دَسته خودا هور دِگِرِن و دِخارِن. 2بله هِندَگ ژه عالِمِت فِرقا فَریسیا گُتن: «بُچی اون شُلَگه دِگَن گو رُژا شَنبیا مُقدس دا نابی بِتَ گِرِن؟» 3عیسی جیواب دا: «ما وَ ناو کِتِبِت مُقدس دا نَخاندیَ گو داوود پاشا چه گِر، وقته گو بوخو و مِرُوِت وی بِرسی بون؟ 4گو چاون چو ناو مالا خدا و نانه مُقدس راگِر و خار و دا مِرُوِت خو ژی گو بُخُن، اَو نانه گو گورَیَگی شِریعَته تِنه کاهینا حَقه خارِنا وی هَبون.» 5ایجا عیسی گُتَ وان: «گوره انسان خُدانه رُژا شَنبیا مُقدسَ.»
عیسی شفایه دِدَتَ مِرُوَگه گو دَسته وی هِشک بویی بو
6شَنبیَگه مُقدسَ دیتِر، عیسی چو ناو دیرا یهودیا و دَستبه دَرس دایینه گِر. مِرُوَگ وِدَره بو گو دَسته وی یه راسته هِشک بِبو. 7ماموستایِت تَوراته و فَریسیا، چاوه وان عیسی بو گو بِبینِن له رُژا شَنبیا مُقدس شفایه دِدَتَ کَسَگه آن نه؛ چون دوو هِنجَتَگه بون گو تُهمَتا وی بِدَن. 8بله عیسی گو فِکره وان دِزانی، گُتَ مِرُوه گو دَسته وی هِشک بویی بو: «رابَ و اِرَ راوَستَ.» اَو ژی رابو و وِدَره راوَستا. 9عیسی گُتَ وان: «اَز پیسیاره وَ دِگَم، کیشگ رُژا شَنبیا مُقدس دا دِبی بِتَ گِرِن: باشیتی آن خِرابی، نجاتا جانه مِرُوَگه آن بَین بِرِنا اَوی؟» 10ایجا بَرخودا یگ بَ یگه وان و پاشه گُتَ اَوه مِرُوی: «دَسته خو دِرِژ گَ!» اَوی مِرُوی ژی وِسا گِر و دَسته وی ساخ بو. 11بله کَربه اَوان گَلَک وَبو و گَل یِگودو راستا هِنده دا گو گَل عیسی چه دِگارِن بِگَن قِسَ گِرِن.
دانزدَه رسول
12یگَ وان رُژا، عیسی بُ دعا گِرِنه چو بُ چییا و شَو بِ عِبادَت گِرِنا خدا گِرَ سِبیزو. 13سِبیزو گاز شاگِردِت خو گِر و ناو واندا دانزدَه مِرُو بِژارتِن و ناوه وان دانا رسول: 14شَمعون (گو ناوه وی دانا پِطرُس)، آندریاس (بِرایه پِطرُس)، یعقوب، یوحنا، فیلیپُس، بَرتولْما، 15مَتّی، توما، یعقوب گوره حَلْفای، شَمعون ناودَنگ بَ وَلاتپارِز، 16یهودا گوره یعقوب و یهودایه اَسخَریوطی گو خیانت عیسی گِر.
خَنیَگه حاله وَ
17عیسی گَل شاگِردِت خو چییادا ژُردا هات و جیَگه راست راوَستا. جَماعَتَگه عَظیم له شاگِردِت وی و گَلَک مِرُو ژه تواوی یهودیه، اورشلیمه و ژه شَهرِت لِوا بَحرا صور و صیدونه، وِدَره بون. 18اَو هاته بون گو قِسِت وی بِبیهیسِن و ژه نَساخیِت خو شفایه بِگِرِن؛ و مِرُوِت گو رِحِت پیس اَذیَتا وان دِگِرن، شفا دِگِرتِن. 19جَماعَته همویا سَعی دِگِرِن دَسته خو وی بِدَن، چون گو قاوَتَگ ژه وی دِهاتَ دَروَ گو شفا دِدا همویا.
20هِنگه عیسی بَرخودا شاگِردِت خو و گُت:
«خَنیَگه حاله وَ گو اون فقیر و ژارِن،
چون گو پادشاهیا خدا یا وَیَ.
21خَنیَگه حاله وَ گو نَهَ اون بِرسینَ،
چون گو اونه تِر بِن.
خَنیَگه حاله وَ گو نَهَ اون دِگیریِن،
چون گو اونه بِکَنِن.»
22«خَنیَگه حاله وَ وقته گو خلق ژه بَر خاطره گوره انسان، نَفرَته وَ بِگَت و وَ ناو خودا پاوژِنَ دَروَ و دِژونا بِدَن و ناوه وَ خِرا گَن. 23وه رُژه، شادیه بِگَن و خو هَلاوِژِن، چون گو خَلاته وَ اَسمانی دا عَظیمَ. چون گو باوانه وان ژی گَل پِیغَمبَرادا هَ وِسا گِرِن.
24بله وَی بُ حاله اون اَونه گو دَولمَندِن،
چون گو رِحَتیا خو وَ پَیدا گِریَ.
25وَی بُ حاله اون اَونه گو نَهَ تِرِن
چون گو اونه بِرسی بِن.
وَی بُ حاله اون اَونه گو نَهَ دِکَنِن،
چون گو اونه تازیه بِگِرن و اونه بِگیریِن.»
26«وَی بُ حاله وَ وقته گو خلق همو قَنجیا وَ بِژِن، چون گو باوانه وان ژی گَل پِیغَمبَرِت دِرَوین دا هَ وِسا گِرِن.»
هَژَ دُژمِنِت خو بِگَن
27«بله اَی اون اَونه گو قِسِت مِن دِبیهیسِن، اَز دِبِژِمَ وَ: هَژَ دُژمِنِت خو بِگَن و بُ اَوان گو ژه وَ نَفرَت هَنَ، باشیتیه بِگَن. 28بُ هَچی کَسه گو نِفِرا وَ بِگَت بَرکته بِخازِن و بُ هَچی کَسه گو اَذیَتا وَ گِر، دعایا قَنج بِگَن. 29هَگو کَسَگ سیلّیَگه سَر لامَگه تَ بِدَت، لاما دیتِر ژی بُ وی پِشکِش گَ. هَگو کَسَگ عبایه تَ ژه تَ بِستِنیت، گِراسه خو ژی بِگِرَ بَر وی. 30هَچی کَسه گو بِ لاواهیا دِشدَگه ژه تَ بِخازیت گو محتاجی وه دِشده یَ بِده دا و ژه اَو کَسه گو ماله تَ بِ زُره تَ دِستینیت، ایدی ماله خو نَخازَ. 31گَل خلقی هَ وه جورَیی رِفتار گَن گو اون دِخازِن گَل وَدا وه رِفتاره بِگَن.»
32«هَگو اون تِنه هَژَ وان مِرُوا بِگَن گو هَژَ وَ دِگَن، چه خِیرا وی بُ وَ هَیَ؟ حتا مِرُوِت گُنَهکار ژی هَژَ دُستِت خو دِگَن. 33و هَگو اون تِنه باشیتیه وان مِرُوا بِگَن گو باشیتیه وَ دِگَن، چه خِیرا وی بُ وَ هَیَ؟ حتا مِرُوِت گُنَهکار ژی وه شُله دِگَن. 34و هَگو اون تِنه قَر بِدَنَ وان مِرُوا گو اون هِویدارِن گو قَره وَ بِزُورینِن، چه خِیرا وی بُ وَ هَیَ؟ هَ مِرُوِت گُنَهکار ژی قَر دِدَنَ گُنَهکارا چون گو رُژَگه دیه قَره خو بِستینِن. 35بله اون، هَژَ دُژمِنِت خو بِگَن و قَنجیه وان بِگَن و به هِویدار بونا زُوِرینا وه، قَر بِدَنَ وان و خَلاته وَ دیه عَظیم بیت و اونه بِبِنَ بِچوگِت خدایه متعال، چون گو اَو گَل مِرُوِت نَشُکُر و شُل پیس ژی مِهربانَ. 36بَهنده اون ژی رَحم بِن، هَ وِسا گو بابه وَ ژی رَحمَ.»
خلقه قضاوت نَگَن
37«قضاوته نَگَن گو قضاوت وَ نَیِتَ گِرِن. محکوم نَگَن گو اون محکوم نَبِن. بِبَخشِن گو اون بِنَ بَخشین. 38بِدَن گو بُ وَ بِتَ دایین. پِیوانَیَگه تِژی، طَمِسی، داکُتایی و سَررِژ گِری، دیه بِتَ رِژاندِن ناو کُشا وَدا! چون گو بِ هَچی پِیوانا گو اون بِپیوِن، بِ هَمَن پِیوانه دیه بُ وَ بِپیوِن.»
39عیسی مَثَلَگ ژی بُ وان اینا: «ما مِرُوَگه گُورَ دِگاریت بِبیتَ رِبَره گُورَیَگَ دی؟ ما هر دوگ ناکَونَ ناو بیره دا؟ 40شاگِرد، ژه ماموستایه خو سَرتِر نینَ، بله هَچی کَسه فِر بون و تربیتا وی کامِل بیت، دیه بینا ماموستایه خو له بِت.»
41«بُچی تِ پوروشگا گایه ناو چاوه بِرایه خودا دِبینی، بله کُتِگه دارِگه گو ناو چاوه تَ بوخودا هَیَ نابینی؟ 42چاون تِ دِگاری بِژی بِرایه خو: ”بِرا، بِهلَ پوروشگا گایه گو ناو چاوه تَدایَ دَرخینِم“، بله تِ کُتِگه دارِگه ناو چاوه خودا نابینی؟ اَی مِرُوه ریاکار، اَوِلی تِ کُتِگه دارِگه ناو چاوه خودا دَرخینَ، هِنگه تِیه باشتِر بِبینی گو بِگاری پوروشگا گایه ناو چاوه بِرایه خودا دَرخینی.»
دار و اِرمیشا وی
43«چه دارا قَنج، اِرمیشا خِراب نادَت و چه دارا خِراب، اِرمیشا قَنج. 44هر دارَگ بِ اِرمیشه وی تِتَ ناس گِرِن. نه ژه دارِگا قَلَمه هَژیر تِن و نه ژه بوتا تِوُتِرکه، تِره! 45مِرُوه قَنج ژه خِزینا قَنجیا دله خو قَنجیه دِگَت، و مِرُوه پیس ژه خِزینا پیسیا دله خو، پیسیه. چون گو اَزمان ژه اَو دِشدا گو دل ژه وه سَررِژَ، قِسَ دِگَت.»
معماره زانا و معماره نَزان
46«بُچی اون گاز مِن دِگَن ’آغایه مِن، آغایه مِن‘، بله اَو دِشدا گو اَز دِبِژِمَ وَ ناینَ جی؟ 47اَوه گو تِتَ لاره مِن و قِسِت مِن دِبیهیسیت و اَوان تینیتَ جی، اَزه نیشا وَ بِدَم گو رَنگه که دِدَت. 48اَو رَنگه وه مِرُوی دِدَت گو بُ چه گِرِنا مالَگه، عَرد کور کُلا و خیمه ماله دانا سَر بَری. وقته لِمِشت هات و لِمِشته اَو مال اِخِستَ زُره، نَگاری وه بِهَژینیت، چون گو قاهیم هاته بو چه گِرِن. 49بله اَو کَسه گو قِسِت مِن دِبیهیسیت بله اَوان ناینیتَ جی، رَنگه وه مِرُوی دِدَت گو مالَگَ به خیم، سَر عَردی چه گِر. وقته لِمِشته اَو مال اِخِستَ زُره، جیدا هاتَ خاره و وِرانیا وه عَظیم بو.»
Currently Selected:
لوقا 6: SKB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
