انجیلِ مَتّی 8
8
جذامی مردَکه شفا
1وختی عیسی کوهَ دَ اَشنیوَ بومه، پِر جماعتی چو پَش بِشِنده. 2اَم موقَع ای مَردکی که جذامش دَ عیسی وَر بومه و چو پیش زانوش بزه و بوات: «ای آقا، اَگم بِگَوی تونی اَمِن شفا بیدی.» 3عیسی اِشتن دَسِش دراز بِکَه و اَجوش دس بزه و بِوات: «گَوِم؛ شفا بیگی» البَحَل، چو جذام چاک ببه. 4اُخُری عیسی اجو بوات: «ویراجون بِبِه و کسی را چیزی موای، بلکم بِشه اِشتن، کاهنه نشون آدِ و اَ قربانی که موسی پیغمبره دستورش داعه بِه تقدیم بِکه تا اَوه بِزونِندِ که شفار گَتِه.»
رومیه اَفسرِ ایمان
5وختی عیسی بِشه شهر کَفَرناحوم دِله، ای رومیه اَفسری بومه چو وَر و مِندَتییَم 6اَجو بوات: «آقا، چمن نوکر فلجه و کَه دِکَتاسَه و سخت درد کَشِه.» 7عیسی بوات: «از آم و اجو شفا دیم.» 8امّا اَ اَفسر جواو بِدا: «آقا، از لایق نیم که ته چِمن کَه بایی. بلکم ته فقط ای چی بوا که چِمن نوکر شفا بگیره. 9چون اَز اِشتن مامورم. سربازونی نی چمن تحت فرمان دارم. وختی ای نفری وام ”بِشه،“ شی و علایدَه نفرِ وام ”بورِ،“ آ. چِمن نوکرِ وام اَم کاره بِکه “کَره.» 10عیسی وختی اَم لاوِش بَشنوس، مات ببه و به اَوی که چو پش اومَیندِ بوات: «حقیقتن، شَما را وام اَز حتی اسراییلِ قومَ دَ نی هِمنَه ایمانیم نوینته. 11و شَما را وام که پِر آدمه شرق و غرب دَ آینده و آسمان پاتشاهیه دَ ابراهیم و اسحاق و یعقوب خَمنا ای سِفره سَرَ نِشِنده، 12امّا اَوی که اَم پاتشاهی را دنیا اومَینده اجون اَبَر کَرِندِه به تایریکی، یقایی که بِرَمِنده و دندون دندونون سر فشار دینده. 13اُخُری اَ اَفسرش بِوات: «بِشِه! مطابق اِشته ایمان اَته آدایه بی.» البحل چو نوکره شفاش بِگَت.
14وَختی عیسی بِشه پِطرُس کییَه، پِطرُس زن ماش بیونت که تَبِش کَرده به و مریض، کَه دَ دکَتِه. 15عیسی چو دَسِشَ دَس بِزه و چو تب قطع ببه. و اَ زَنک اوپاب ببه و عیسی کودَ پذیرایش بِکَه.
16غروو دَم، پِر دیو زده عونِشون بایردِندِ عیسی وَر و عیسی ای کلامییَم دیون اَبَرش بِکَه و همه‌ی مریضونِش شَفاش بِدا. 17هِمنَه ببه، تا اشَعیای پیغمبره پیشگویی اتفاق دِکَت که واتش به:
«اَو چَما دردش اوگت
و چَما مریضیش اِشتن دوشَه سر بِبَه.»
عیسی پیروی کردنه بها
18وَختی عیسی بوینته که پِر جماعتی چو دویر جمع آبنده، دستورش بدا: «دریاچه اَ دیم بِشوم.» 19اَموقع توراتِ ای معلمی بومه عیسی وَر و بوات: «ای استاد، هر یقا بیشی، اَز اِشته پَش آم.» 20عیسی جواو بِدا: «شالِ لونَه دارِنده، آسمانه پرنده نی لونه دارنده، امّا انسان زا یقایی اِشتن سر اونییَنِه را نِداره.» 21علایدَه شاگردی عیسیاش بِوا: «ای آقا، اول اجازه آده تا بِشیم و چِمن پِه نییا بدارِم و وختی بِمه و اَجوم بِخَشارد بام.» 22امّا عیسی اجو بوات: «چِمِن پَشَ بورِ و بارز مَردَعون، اِشتن مَردَعون بِخشارنده.»
دریا طوفانه آرام کردن
23اُخُری عیسی ای قایقی دلَ بِنِشت و چو شاگرده نی چو پش بِشنده. 24ای دَفَه ای توفانی دریاچه د بومه، همنه که نزدیک بِه موجه قایقه غرق بِکَرنده. امّا عیسی خوته به. 25پس عیسی شاگرده بومِنده اَجوشون خواوَ دَ اوپاب بِکه و بواتشون: «ای آقا، اَما کورو هلاک بوم، اَجما نجات آده!» 26عیسی اجون بوات: «ای کم ایمانان، چرا هِمنَه تَرسا؟» اُخُری اوپاب ببه و باد و دریاچه را غِیضش بِکه و همه یقا کامل آرام ببه. 27اَون حیران بِبِنده و هندیگر کودَ آپَرسِسِشون: «اَم چه طَرَه آدَمیه؟ حتی باد و دریاچه نی چو کود فرمان برِنده!»
دِ دیوزده مردکه شفا
28وختی عیسی آرسس ناحیَه جَدریان، که دریاچه اَ دیمَ به، دِ دیوزده مردکِ که قبرستان دَ اَبر شَینده ای دَفَه عیسی پیش بومنده. اَ دِ نفر هِمنه وحشی بِنده که هیچکس نتونِسَی اَ راه دَ رد بِبی. 29اَون جیکیله بِکَردِندِه: «تَه اَجَما چه کار داری، ای خدا زا؟ اومیش تا اَجَما پیش تراَ زمونیکی که گَوَن عذاب بیوینوم عذاب بیدی؟» 30ایکه چونَ دَ دورتر، پیله رَمَه خویی غذاشون خوردَی. 31اَ دیوه مندتیم عیسیاشون بوات: «اَگم اَجما اَبَر کَری، اَجَما بِخرس رَمَه خویه دِله.» 32عیسی اَجون بوات: «بِشا!» اَ دیوه، اَ دِ مردکَ دَ اَبَر بِشنده و خویه دِله بشنده و تموم اَ رَمَه گِلُون آبِه دریاچه دله و آوِ دلَ غرق ببنده. 33اَوه که خویون ویراجون بِنده دِوَشتنده، بِشنده شهره دلَ و همه چیشون بواتِندِ اللخصوص اَ اِتفاقی که اَ دیو زده عونِ را دِکَتَ به، همُّنِ را بواتند. 34اُخُری مردمِ اَ شهر، همُّن عیسی وینتَنِ را بِر بومِنده، وختی عیسی‌شون بوینت مِندتشون بِکه چون ناحیَه ترک بکره.
Currently Selected:
انجیلِ مَتّی 8: KTT
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
