انجیل یوحنا 8

1اما عیسی بشه زیتون کوه را.

زناکاره زلی بخشِسَن

2صُیبَه دم، عیسی هنی بامه معبده حیاط ک. اَگاره مردم همه چوه دویره بیدا آبنده؛ و عیسی بنشته، اَوانش تعلیم بدا. 3اِم لحظک، توراته معلمه و فَریسی فرقه علما، زلی که اَوشانه زنا موقع دستگیر کرده بیا بوعردشانه، و اَوشانه مردم وسطک پا نیا بداشتا، 4عیسی نه باتشانه: «استاد، اِم زلی یه زنا موقع دستگیر بیا. 5موسی شریعتک چاما راش حکم کرده که ایزنه زلی سِگ ددار بیبینده. اِسا، ته چِه واجی؟» 6اِمشان باته تا اَوه امتحان بکرنده و چی ای، چَوه محکوم کردنه را پیدا بکرنده. امّا عیسی اِشتن سرش بوعرده جیر، اِشتن اَنگوشتنه زمین سرک نیویشترده. 7ولی چون اَوه هی اَوکشان سؤال آپرسرده، بِهِشت و اَواننه باتشه: «شاما دلَک، هر کسی که بی‌گناه اِسته، اولین سِگه اَوه بزنه.» 8و هنی دوقات آبه و زمینک نیویشترده. 9اِم لاوَان اَشنوسننه، اَوه ایگله ایگله، پیله ترینک کته تا ویلی اَگاردنه بشنده، و عیسی اَ زلی نه که وسطک وندرسه بیا تَینا بماند. 10اَدمی عیسی اِشتن سرش راست آکه و اَ زلی نه باتشه: «ای زلی، اَوه کارنده؟ هیچکس تش محکوم نکه؟» 11زلی جواو بدا: «هیچ‌کس، ای آقا.» عیسی اَونه باته: «از نی ته محکوم نکرم. بش و دَ گناه مکه.»

از دنیا نورم

12عیسی هنی مردم نه لاوش بِکه، باتشه: «از دنیا نورم. هر کسی چِمن پَشَنه بایه، هرگز تاریکک نِمجه، بلکم اَ نوری که زندگی بخشه داره.» 13پس فَریسیان عیسی نه باتشانه: «ته اِشتن اِشتن را شهادتی دییری، پس اِشته شهادتی اعتباری نداره.» 14عیسی چوان جواوک باته: «حتی اگم از اِشتن اِشتن را شهادتی ‌آدَیم، چِمن شهادتی اعتبار داره، چون از زانم که کاردنه آمییم و کا شییرم. امّا شاما نِزانا از کاردنه آمییم و کا شییرَم. 15شاما انسانیه فکران نه داوری کرا، امّا از کسی داوری نکرم. 16ولی حتی اگم نی داوری بکرم، چِمن داوری درست اِسته، چون تینا نییم، بلکم پِه ای که مَنش خرسانسِم نی منه اِسه. 17شاما شریعتک نویشته بییه که دو گله شاهده شهادتی اعتبار داره. 18از اِشتن اِشتن را شهادتی دَیم، و پِه ای نی که منِش خِرسانسم، چِمن درباره شهادتی دَیه.» 19اَدمی عیسی نه باتشانه: «اِشته په کارییه؟» عیسی جواو بدا: «شاما، نه من آزانا و نه چِمن په. اگم منران آزانسه چِمن پِه ران نی آزانسه.» 20عیسی اِم لاوَانش اَدمی باتنده، که معبده خزانه دلک مردمش تعلیم دیرده. امّا هیچکس اَوش دستگیر نکه، چون حلا چَه وقت آرسه نبه.

21چاوش عیسی هنی اَوان نه باتشه: «از شیم و شاما چِمن پشه گردا، امّا شاما اِشتن گناک مَرا. اَگا که از شیم، شاما نتانا بایا.» 22پس یهودیان باتشانه: «مگم رایشه اِشتن بوکوشه که واجه ”اَگا که از شیم، شاما نتانا بایا“؟» 23عیسی اَواننه باته: «شاما زمینی اِسران، و از آسمانی. شاما اِم دنیا کین اِسران، امّا از اِم دنیا کین نییم. 24شامانم باته که شاما اِشتن گناهانک مَرا، چون اگم ایمان موعرا که از اَ اِسِم، شاما اِشتن گناهانک مرا.» 25پس عیسی نه باتشانه: «ته کییش؟» عیسی جواو بدا: «هَ کسی که صِفتنه شاما نه باتِمه. 26پِر چییان دارم که شاما درباره باجم و شاما محکوم بکرم. امّا اَ کسی که منش بِخِرسانسم، حق اِسه و از اَ چیانی که اَوکم اَشنوسه، دنیانه واجم.» 27اَوان نزانس که آسمانیه پییر درباره اَواننه لاوَه کردر. 28پس عیسی اَواننه باته: «وقتی که انسان زا چو سَر کفا برا، اَدمی زانا که از اَ اِسم و اِشتنک کاری نکرم، بلکم فقط چی ای واجم که پییَر من آموته. 29و اَ کسی که منش خِرسانسم، منه اِسه. اَ من تینا نرزه، چون از همیشه اَ چی که اَوه خش آیه، انجام دَیِم.» 30اِم لاواننه، خیلیان عیسی شان ایمان بوعرده.

حقیقت شاما آزاد کره

31چاوش عیسی یهودیانی که اَوشان ایمان آورده به نه، باتشه: «اگم چِمن کلامک بندرا، واقعا چِمن شاگرد با. 32و شاما حقیقته آزانا، و حقیقت شاما آزاد کَره.» 33اَوان جواو آدا: «آما ابراهیم پیغمبره نسل اِسمان و هرگز کسی نوکر نِبمان. پس چُنجوریه که ته واجی آما آزاد بام؟» 34عیسی جواو بدا: «حقیقتا، شاما نه واجم، کسی که گناه کره، گناه نوکره. 35نوکر کییک همیشه نِمانه، امّا زا همیشه کییک مانه. 36پس اگم زا شاما آزاد بکره، حقیقتا شاما آزاد با.

37«از زانسرم که ابراهیم‌ پیغمبره خُردنران، امّا رایرانه من بوکوشا، چون چِمن کلام شاماک یاگایی نداره. 38از اَ چیانی کی لاوَه کردرم که چِمن پییرکم وینده و شاما اَ چی که شاما پییرکران اَشنوسه، انجام دیا.» 39اَوان باته: «چاما جد ابراهیم پیغمبر اِسه.» عیسی باته: «اگم ابراهیم خُردنان بِران، ابراهیمه شوار ران کار کرده. 40امّا شاما رایرانه من بوکوشا؛ و از اَ کسی اِسم که اَ حقیقتی که خداکم اَشنوسه شاما نه باتِمه. ابراهیمه اِنجوره کار نکه. 41امّا شاما شاما پییر کاران انجام دییرا.»

اَوان باته: «آما حرامزاده نییه مان! ایگله په دارام که ه خدا اِسه.» 42عیسی اَوان نه باته: «اگم خدا شاما په بِه، منه خَش بران، چون از خدا طرفنه آمییم و اِسا اِنگارک اِسم. از اِشتن طرفنه آمییه نییم، بلکم اَوه من خرسانسِم. 43‌چیه را چِمن لاوَان نفهمسرا؟ چِمه واسنه که نتانا چِمن لاوَان توع بوعرا. 44شاما شاما پییر ابلیس کین اِسران و چوه گوسه چیان انجام دییَرا. اَ صِفتنه آدمه کوش بِه و حقیقتنه کاری شی نداشته، چون هیچ حقیقتی اَوک دینی. هر موقع دوری واجه، اِشتن ذاتک واجه ؛ چون که دوریه واجینه و همه‌ی دوریه واجینان په اِسه. 45امّا شاما چِمن لاوَه باور نکرا، چِمه واسنه که حقیقته شامانه واجم. 46شاما کامین گله تانه من ایگله گناهی را محکوم بکره؟ پس اگم حقیقته شامانه واترم، چیه را چِمن لاوَه باور نکرا؟ 47کسی که خداک اِسه، خدا کلامه قبول کره؛ امّا شاما قبول نکرا، چون که خداک نییران.»

ابراهیمک پران تر از اِسبم

48یهودیان عیسی جواوک باتشانه: «آما درست نواتمانه که سامرییش و دیو داری؟» 49عیسی جواو بدا: «از دیوزده نییم، بلکم چِمن پییر حرمت نَییم، شاما من بی‌حرمتی کرا. 50با اِم که از شکوه و جلاله پَشه نییم. امّا کسی اِسه که چَوه پشه اِسه و داوری اَونه اِسه. 51حقیقتا، شاما نه واجم، اگم کسی چِمن کلامه انجام بِدَیه، تا ابد مرگه نیوینه .» 52یهودیان اَونه باتشانه: «اِسا دَه آما زانام که ته دیوزده‌اش! ابراهیم پیغمبر بِمَرده، پیغمبران نی بمردنده و با ام حال ته واجی، ”اگم کسی چِمن کلامه انجام بِدیه، تا ابد نِمره!“ 53مگم ته چاما پییَرک ابراهیمک نی پیله ترش؟ اَ بِمَرده، و پیغمبره نی بمردند. اِشتن کی زانسری؟» 54عیسی باته: «اگم از اِشتن شکوه و جلال بدَیم، چِمن شکوه و جلال ارزشی نداره. اَ کسی که من جلال دیه، چِمن په اِسه، ه کسی که شاما واجا، چاما خدایه. 55هر چند شاما اَوه آنِزانا، امّا از اَوه آزانم. اگم باجم اَوه آنزانم، شاما شوار دوریه واجین بیم. امّا از اَوه آزانم و چَوه کلامه انجام دَیم. 56شاما په ابراهیم پیغمبر شادی کَردشِه که روجی من بینه؛ و اَوش بینده و شاد آبه.» 57یهودیان اَونه باتشانه: «حلا پنجاه سالین نداری و ابراهیمر وینده؟» 58عیسی اَوان نه باتشه: «حقیقتا، شامانه واجم، پیش از اِم که ابراهیم پیغمبر بیبی، از اِسم!» 59پس سِگشان اَکته تا اَوه سِگ ددار بکرنده، امّا عیسی اِشتنش نُوین آکه و معبدک برشه بر.

Currently Selected:

انجیل یوحنا 8: TIT

Highlight

Copy