Jôba 2
2
1Indray andro, raha tonga teo anatrehan’i Iaveh ireo zanak’Andriamanitra, dia mba tonga teo afovoan’izy ireo koa i Satana, ka tonga teo anatrehan’i Iaveh. 2Ary hoy i Iaveh tamin’i Satana: «Avy aiza ianao?» Ka hoy i Satana namaly an’i Iaveh: «Avy nitety ny tany aho ary nitsangantsangana teny». 3Dia hoy i Iaveh tamin’i Satana: «Efa nandinika an’i Jôba mpanompoko va ianao? Tsy misy olona toa azy eny ambonin’ny tany, marina, mahitsy, matahotra an’Andriamanitra ary mifady ny ratsy. Maharitra mandrakariva amin’ny fahamarinana izy, na dia notaominao hamery azy tsy ahoan-tsy ahoana aza Aho». 4Fa hoy ny navalin’i Satana an’i Iaveh: «Hoditra fefin’ny hoditra#2,4 Hoditra fefin’ny hoditra: Izany hoe afoin’ny olona ny zavatra rehetra, na fananana, na zanaka aza, hamonjeny ny ainy; sahalahala amin’ny hoe: Raha ho faty aho, matesa rahavana; raha ho faty rahavana, matesa raomby...! Izay ananan’ny olona dia atolony ho fefin’ny ainy avokoa. 5Fa ahinjiro hikasika ny nofo amam-batany ny tananao, raha tsy manozona Anao manatrika izy!» 6Ka hoy i Iaveh tamin’i Satana: «Indro atolotro eo an-tananao izy; ny ainy tokana no hany tsimbino».
7Dia niala teo anatrehan’ny tavan’i Iaveh i Satana, ka nasiany habokana#2,7 Habokana: na hoe, fery ratsy, na boiboika. ratsy i Jôba, hatrany am-paladiany ka hatrany an-tampon-dohany. 8Ary i Jôba naka tavim-bilany hihaorany ny feriny, sy nipetraka teo ambony lavenona#2,8 Nipetraka teo ambony lavenona: Any amin’ny tanàna rehetra any atsinanana any, eo akaikikaikin’ny vavahady, dia misy fitoerana voatokana hanariana ny lavenona sy ny fakon-javatra avy amin’ny fahitra; ka indraindray dorana izany, dia miavosa miavosa eo, ka zary havoana ataony hoe Mezbele. Eo ambonin’izany lavenona izany no ipetrahan’ny olona ferena tsy azo raisina hipetraka ao an-tanàna; ao koa no andriany alina. Dia mangataka fiantrana amin’ny olona miditra sy mivoaka ao an-tanàna izy ireo.. 9Dia hoy ny vavy taminy: «Mbola maharitra amin’ny fahamarinanao ihany va ianao? Ozòny Andriamanitra dia aoka ho faty ianao». 10Fa hoy izy taminy: «Miteny toy ny vehivavy adala ianao! Mandray ny soa avy amin’Andriamanitra isika, ka nahoana no tsy handray ny ratsy avy aminy koa?» Tamin’izany rehetra izany i Jôba tsy mba nanota tamin’ny molony.
11Nony nandre ny loza rehetra nanjò an’i Jôba ireo sakaizany telo lahy: i Elifaza avy any Temàna#2,11 Elifaza avy any Temàna: Anarana idomeanina ny an’ireo sakaizan’i Jôba sy ny tanàna fiaviany., i Baldada avy any Sohe, ary i Sôfara avy any Naamà, dia samy niainga avy any amin’ny fonenany avy, ka niara-nidinika izay handehanana hitsapa alahelo sy hampionona azy. 12Mbola teny lavidavitra teny izy, dia nanopy ny masony fa tsy nahalala azy, ka nanandra-peo nitomany; samy nandrovitra ny kapaotiny izy ireo, nanipy vovoka mankany an-danitra ambonin’ny lohany. 13Dia niara-nipetraka tamin’ny tany teo akaikiny izy, fito andro sy fito alina#2,13 Fito andro sy fito alina: Fetr’andro fisaonana izany hafitoana izany. Ny hoe, niara-nipetraka tamin’ny tany... tsy niteny taminy na indraimbava aza... dia fomba fiteny amin’izany tany izany. Tsy tokony horaisina ara-bakiteny, fa araka ny hevitra ambarany. Ka noho izany aza heverina ho niara-nipetraka tamin’i Jôba izy ka tsy nisaraka taminy kely akory, na hoe tsy nisy teny nolazainy taminy akory. tsy nisy niteny taminy, na dia indraimbava aza, satria hitany fa mafy loatra ny fahoriany.
Currently Selected:
Jôba 2: MBC
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.