Genezo 19
19
1Kaj la du anÄťeloj venis Sodomon vespere, kaj Lot tiam sidis ĉe la pordego de Sodom. Kiam Lot ilin ekvidis, li leviÄťis renkonte al ili kaj kliniÄťis vizaÄťaltere. 2Kaj li diris: Mi petas vin, sinjoroj, envenu en la domon de via sklavo kaj pasigu la nokton kaj lavu viajn piedojn, kaj vi leviÄťos matene kaj iros vian vojon. Kaj ili diris: Ne, ni pasigos la nokton sur la strato. 3Kaj li tre petegis ilin, kaj ili direktis sin al li kaj envenis en lian domon; kaj li faris al ili festenon, kaj li bakis macojn, kaj ili manÄťis. 4AntaĹ ol ili kuĹťiÄťis, la homoj de la urbo, la homoj de Sodom, ĉirkaĹis la domon, de la junuloj Äťis la maljunuloj, la tuta popolo, de ĉiuj finoj. 5Kaj ili vokis Loton, kaj diris al li: Kie estas la viroj, kiuj venis al vi dum la nokto? elirigu ilin al ni, por ke ni ilin ekkonu. 6Kaj Lot eliris al ili antaĹ la sojlon, kaj la pordon li Ĺťlosis post si. 7Kaj li diris: Ho, miaj fratoj, ne agu malbone! 8Jen mi havas du filinojn, kiuj ankoraĹ ne ekkonis viron; mi elirigos ilin al vi, kaj faru kun ili, kion vi deziras; nur al tiuj viroj nenion faru, ĉar por tio ili venis sub la ombron de mia tegmento. 9Sed ili diris: Iru for! Kaj ili diris plue: Vi venis ĉi tien kiel fremdulo, kaj vi volas juÄťi! nun ni pli malbone agos kun vi, ol kun ili. Kaj ili tre insiste postulis de la viro, de Lot, kaj ili aliris, por elrompi la pordon. 10Tiam tiuj viroj etendis siajn manojn kaj envenigis Loton al si en la domon, kaj la pordon ili Ĺťlosis; 11kaj la homojn, kiuj estis antaĹ la sojlo de la domo, ili frapis per blindeco, de la malgrandaj Äťis la grandaj, tiel ke tiuj laciÄťis, serĉante la pordon. 12Kaj la viroj diris al Lot: Kiun vi havas ĉi tie? bofilon, aĹ viajn filojn aĹ viajn filinojn, aŠĉiun ajn, kiun vi havas en la urbo, elirigu ilin el ĉi tiu loko; 13ĉar ni ekstermos ĉi tiun lokon, ĉar granda fariÄťis ilia kriado antaĹ la Eternulo, kaj la Eternulo sendis nin, por Äťin pereigi. 14Kaj Lot eliris, kaj parolis kun siaj bofiloj, prenontaj liajn filinojn, kaj diris: LeviÄťu, eliru el ĉi tiu loko, ĉar la Eternulo pereigos la urbon. Sed liaj bofiloj rigardis lin kiel Ĺťercanton. 15Kiam leviÄťis la matenruÄťo, la anÄťeloj rapidigis Loton, dirante: LeviÄťu, prenu vian edzinon kaj ambaĹ viajn filinojn, kiuj ĉi tie troviÄťas, por ke vi ne pereu pro la krimeco de la urbo. 16Sed ĉar li malrapidis, tial la viroj kaptis lian manon kaj la manon de lia edzino kaj la manojn de liaj du filinoj, pro kompato de la Eternulo al li, kaj ili elirigis lin kaj metis lin ekster la urbon. 17Kaj kiam ili elkondukis lin eksteren, ili diris al li: Savu vin pro via animo; ne rigardu malantaĹen kaj haltu nenie en la tuta ĉirkaĹaĵo; sur la monton savu vin, por ke vi ne pereu. 18Kaj Lot diris al ili: Ho, ne, mia Sinjoro! 19Jen Via sklavo plaĉis al Vi, kaj granda estas la favorkoreco, kiun Vi montris al mi, konservante la vivon al mia animo; sed mi ne povas savi min sur la monton, ĉar povus trafi min malfeliĉo kaj mi mortus. 20Jen ĉi tiu urbo estas sufiĉe proksima, por kuri tien, kaj Äťi estas malgranda; mi savos min tien; Äťi estas ja malgranda; kaj mia animo restos viva. 21Kaj Li diris al li: Jen Mi komplezos al vi ankaĹ en ĉi tiu afero, kaj Mi ne renversos la urbon, pri kiu vi parolis. 22Rapide savu vin tien, ĉar Mi nenion povas fari, Äťis vi venos tien. Tial tiu urbo ricevis la nomon Coar. 23La suno leviÄťis super la teron, kiam Lot venis Coaron. 24Kaj la Eternulo pluvigis sur Sodomon kaj Gomoran sulfuron kaj fajron de la Eternulo el la ĉielo. 25Kaj Li ruinigis tiujn urbojn kaj la tutan ĉirkaĹaĵon kaj ĉiujn loÄťantojn de la urboj kaj la kreskaĵojn de la tero. 26Kaj lia edzino ekrigardis malantaĹen, kaj Ĺťi fariÄťis kolono el salo. 27Kaj matene Abraham leviÄťis kaj iris al la loko, kie li estis starinta antaĹ la Eternulo; 28kaj li ekrigardis en la direkto al Sodom kaj Gomora kaj al la tuta lando de la ĉirkaĹaĵo, kaj li vidis, ke jen fumo leviÄťas de la tero kiel fumo el forno.
29Kaj kiam Dio estis pereiganta la urbojn de la ĉirkaĹaĵo, Li rememoris pri Abraham, kaj Li elirigis Loton el la mezo de la ruinigado, kiam Li estis ruiniganta la urbojn, en kiuj loÄťis Lot.
30Kaj Lot eliris el Coar kaj ekloÄťis sur la monto, kaj liaj du filinoj kun li; ĉar li timis loÄťi en Coar. Kaj li loÄťis en kaverno, li kaj liaj du filinoj. 31Kaj la pli maljuna diris al la pli juna: Nia patro estas maljuna, kaj en la lando ne ekzistas viro, kiu envenus al ni laĹ la moro de la tuta tero; 32tial ni ebriigu nian patron per vino, kaj ni kuĹťu kun li, por ke ni aperigu de nia patro idaron. 33Kaj ili ebriigis sian patron per vino en tiu nokto; kaj venis la pli maljuna kaj kuĹťis kun sia patro; kaj li ne sciis, kiam Ĺťi kuĹťiÄťis kaj kiam Ĺťi leviÄťis. 34La morgaĹan tagon la pli maljuna diris al la pli juna: Jen mi kuĹťis hieraĹ kun mia patro; ni ebriigu lin per vino ankaĹ en ĉi tiu nokto, kaj vi venu, kuĹťu kun li, por ke ni aperigu de nia patro idaron. 35Kaj ili ankaĹ en ĉi tiu nokto ebriigis sian patron per vino; kaj la pli juna iris kaj kuĹťis kun li; kaj li ne sciis, kiam Ĺťi kuĹťiÄťis kaj kiam Ĺťi leviÄťis. 36Kaj ambaĹ filinoj de Lot gravediÄťis de sia patro. 37Kaj la pli maljuna naskis filon, kaj Ĺťi donis al li la nomon Moab; li estas la prapatro de la Moabidoj Äťis nun. 38Kaj la pli juna ankaĹ naskis filon, kaj Ĺťi donis al li la nomon Ben-Ami; li estas la prapatro de la Amonidoj Äťis nun.
Currently Selected:
Genezo 19: ESP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published by the British and Foreign Bible Society (Brita Kaj Alilanda Biblia Societo) in 1926.
