Eóin 13
13
Caibidil XIII
Iósa Críosd ná shompla iongantach an úmhla, 44 agus ar ghradh ghlan.
1Agus roimh shollamáin na cásg, ar na aithe Díosa go dtáinig a uáir ann a rachadh sé as an tsáoghalsa chum a Nathar, ar ngrádhughadh a mhuinntire féin do bhí ar a tsáoghal, do ghradhuigh sé go deireadh íad.
2Agus a ndíagh suipéir, (an tan do chuir an díabhal a gcoidhe Iúdáis Iscaríot, mhic Símóin, eisean do bhrath;) 3Ar na aithne Diosa go dtug an Tahair na huile néithe fá ná lámhuibh, agus gur ab ó Dhía tháinig sé, agus gur chum Dé do bhí sé ag dul; 4Déirigh sé ó shuipéir, agus do chuir sé a bhrat de; agus ar agabháil linéadaigh chuige, do cheanguil sé roimhe féin é. 5Na dhiáigh sin do chuir sé uisge a mbáisín, agus do thionnsgain sé cosa a dheisciobal dionnladh, agus do thiormaghadh leis an línéadach do bhí fá na úchd. 6Ann sin tháinig sé chum Siomóin Peadair: agus a dubhairt Peadar ris, a Thighearna, an bhfuil tusa ag ionnladh mo chosa sa? 7Do fhreaguir Iósa agus a dubhairt sé ris, Ní bhfuil a fhios agadsa nois créd do nímsi; achd biáidh a fhíos agad na dhiáigh so. 8A deir Peadar rís, Ní nighfe tú mo chosasa ga bráth. Do freaguir Iósa é, Muna nighfe mé thú, ní bhía cumann agad ríum. 9A dubhairt Siomón Peadar ris, A Thighearna, ní híad mo chosa amhain, achd mo lámha agus mo cheann mar an gcéadna. 10A dubhairt Iósa ris, Gidh bé atá nighte ní bhfuil duireasbhuidh air achd a chosa nighe, achd atá sé glan uile: agus atá sibhsa glan, gidheadh ní bhfuilti uile glan. 11Oír do bhí a fhios aige cía bhraithfeadh é; uime sin a dubhairt sé, Ní bhfuiltí uile glan.
12Ar a nadhbharsin tar éis a gcos dionnladh dhó, agus a bhruit do ghabháil uime, ar suidhe síos dhó a ris, a dubhairt sé ríu, An dtuigthí créd do rinne mé ribh? 13Goirthísi Maighisdir agus Tighearna dhíomsa: agus as maith a deirthi sin; óir as mar sin atáim. 14Ar a nadhbharsin, má díonnail misi atá am Thighearna agus am Mhaighisdir bhur gcosasa; as coir dháoibhsi mar an gceadna cosa chéile díonnladh. 15Oír tug mé éisiomplair dháoibh, do chum go ndéanadh sibhsi, mar do rinne misi dháoibhsi. 16Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, Ní mó an tóglach na a mhaighisdir; agus ní mó an teachdaire na an té do chuir úadh é. 17Má thuigthí na neithesi, bía sibh beannaighe má níthí íad. 18Ní labhruim oruibh uile: atá a fhios agum cía an dream do thogh mé: achd do chum go gcoimhlíonfuidhe an sgríobtúir, An té ata ag ithe aráin am fhochair, do thóg sé a sbál am aghaidh. 19A nois deirim so ribh suil thiocfus sé chum críche, ionnas, an tan do dhéuntar é, go gceidfe sibh gur mé atá ann. 20Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, Gidh bé ghabhus chuige an té chuirimse uáim gabhuidh sé misi chuige; agus gidh bé ghabus misi chuige gabhuidh sé an té chuir úadh mé chuige.
21Ar na rádh so Díosa, do bhí sé buaidheartha na sbioraid, agus do rinne sé fínne, agus a dubhairt sé, Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, go mbraithfi áon dáoibh misi. 22Uime sin dféuchadar na deisciobail ar a chéile, ag déunamh amharuis cía air ar labhuir sé. 23Agus do bhí áon dá dheisciobluibh na luidhe a nuchd Iósa, noch dob ionmhuin leis. 24Ar a nadhbharsin do sméid Síomón Peadár ar an bhfearsin, do chum go bhfiafróchadh se cía ar labhair sé. 25Ann sin ar gcláonadh dhósan a nuchd Iósa, a dubhairt sé ris, A Thighearna, cía hé? 26Do fhreaguir, As é an té, dhá dtiobhra misi greim aráin, déis a thumtha. Agus ar na thuma thug sé an greim do Iúdás Iscaríot mhac Síomóin. 27Agus tar éis an ghreama annsin do chúaidh an Táidhbherseóir a steach ann san. Ar a nadhbharsin a dubhairt Iósa ris, Gidh bé ní atá tú dhéanamh, déuna go tapaidh é. 28Achd níor thuig éainneach dá raibh a dtimcheall an bhuird créd fá ndubhairt sé so ris. 29Oír do sháoileadar cuid dhíobh, do bhrigh gur ab ag Iúdas do bhí an sparán, gur ab é ní a dubhairt Iósa ris, Ceannuigh dhúinn gidh bé bhías a riachdanus oruinn chum na sollamna; nó, ní éigin do thabhairt do na bochdaibh. 30Agus an tan do ghlac seision an greim dimthigh sé amach ar ball: agus do bhí an oidhche ann.
31Uime sin, ar ndul amach dhó, a dubhairt Iósa, a nois atá Mac an duine ar na ghlórughadh, agus atá Día ar na ghlórughadh ann. 32Má atá Día ar na ghlórughadh annsan, do bhéara Día glóir dhósan ann féin mar an gcéudna, agus do bhéura sé glóir dhó ar an mball. 33A chlann bheag, atáim fós seal beag bhur bhfarradh. Iarrfuidhe mé: gidheadh már a dubhairt mé ris na Iúduidhibh, Gidh bé áit a dtéighimsi, ní fhéudfáoisi theachd ann; is mar sin a deirim ribhsi a nois. 34Do bheirim áithne núa dhíbh, Grádhuighe a chéile; mar do ghrádhuigh misi sibhsi, grádhuighidh féin a chéile amhluidh sin. 35Air so aithéonaid na huile dháoine gur deisciobail dhamhsa sibh, má bhíonn grádh aguibh féin dá chéile.
36A dubhairt Siomón Peadar ris, A Thighearna, gá háit a dtéid tú? Do fhreaguir Iósa é, Mar a dtéighimsi, ni fheudann tusa a nois mo leanmhuin; gidheadh leanfuidh tú mé na dhiáigh so. 37A dubhairt Peadar ris, A Thighearna, créud fá nach bhféaduim do leanmhuin a nois? Cuirfidh mé manam ar do shon. 38Do fhreagair Iósa é, An gcuirfe tú thanam ar mo shonsa? Go deimhin, deimhin, a deirim riot, Ní ghoirfe an coileach suil shéanfas tú mé trí huáire.
Currently Selected:
Eóin 13: Bedell
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published by the British and Foreign Bible Society in 1817.
Maintained by the British and Foreign Bible Society (BFBS) on behalf of the National Bible Society of Ireland (NBSI) and the Bible Society in Northern Ireland (BSNI)
Eóin 13
13
Caibidil XIII
Iósa Críosd ná shompla iongantach an úmhla, 44 agus ar ghradh ghlan.
1Agus roimh shollamáin na cásg, ar na aithe Díosa go dtáinig a uáir ann a rachadh sé as an tsáoghalsa chum a Nathar, ar ngrádhughadh a mhuinntire féin do bhí ar a tsáoghal, do ghradhuigh sé go deireadh íad.
2Agus a ndíagh suipéir, (an tan do chuir an díabhal a gcoidhe Iúdáis Iscaríot, mhic Símóin, eisean do bhrath;) 3Ar na aithne Diosa go dtug an Tahair na huile néithe fá ná lámhuibh, agus gur ab ó Dhía tháinig sé, agus gur chum Dé do bhí sé ag dul; 4Déirigh sé ó shuipéir, agus do chuir sé a bhrat de; agus ar agabháil linéadaigh chuige, do cheanguil sé roimhe féin é. 5Na dhiáigh sin do chuir sé uisge a mbáisín, agus do thionnsgain sé cosa a dheisciobal dionnladh, agus do thiormaghadh leis an línéadach do bhí fá na úchd. 6Ann sin tháinig sé chum Siomóin Peadair: agus a dubhairt Peadar ris, a Thighearna, an bhfuil tusa ag ionnladh mo chosa sa? 7Do fhreaguir Iósa agus a dubhairt sé ris, Ní bhfuil a fhios agadsa nois créd do nímsi; achd biáidh a fhíos agad na dhiáigh so. 8A deir Peadar rís, Ní nighfe tú mo chosasa ga bráth. Do freaguir Iósa é, Muna nighfe mé thú, ní bhía cumann agad ríum. 9A dubhairt Siomón Peadar ris, A Thighearna, ní híad mo chosa amhain, achd mo lámha agus mo cheann mar an gcéadna. 10A dubhairt Iósa ris, Gidh bé atá nighte ní bhfuil duireasbhuidh air achd a chosa nighe, achd atá sé glan uile: agus atá sibhsa glan, gidheadh ní bhfuilti uile glan. 11Oír do bhí a fhios aige cía bhraithfeadh é; uime sin a dubhairt sé, Ní bhfuiltí uile glan.
12Ar a nadhbharsin tar éis a gcos dionnladh dhó, agus a bhruit do ghabháil uime, ar suidhe síos dhó a ris, a dubhairt sé ríu, An dtuigthí créd do rinne mé ribh? 13Goirthísi Maighisdir agus Tighearna dhíomsa: agus as maith a deirthi sin; óir as mar sin atáim. 14Ar a nadhbharsin, má díonnail misi atá am Thighearna agus am Mhaighisdir bhur gcosasa; as coir dháoibhsi mar an gceadna cosa chéile díonnladh. 15Oír tug mé éisiomplair dháoibh, do chum go ndéanadh sibhsi, mar do rinne misi dháoibhsi. 16Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, Ní mó an tóglach na a mhaighisdir; agus ní mó an teachdaire na an té do chuir úadh é. 17Má thuigthí na neithesi, bía sibh beannaighe má níthí íad. 18Ní labhruim oruibh uile: atá a fhios agum cía an dream do thogh mé: achd do chum go gcoimhlíonfuidhe an sgríobtúir, An té ata ag ithe aráin am fhochair, do thóg sé a sbál am aghaidh. 19A nois deirim so ribh suil thiocfus sé chum críche, ionnas, an tan do dhéuntar é, go gceidfe sibh gur mé atá ann. 20Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, Gidh bé ghabhus chuige an té chuirimse uáim gabhuidh sé misi chuige; agus gidh bé ghabus misi chuige gabhuidh sé an té chuir úadh mé chuige.
21Ar na rádh so Díosa, do bhí sé buaidheartha na sbioraid, agus do rinne sé fínne, agus a dubhairt sé, Go deimhin, deimhin, a deirim ribh, go mbraithfi áon dáoibh misi. 22Uime sin dféuchadar na deisciobail ar a chéile, ag déunamh amharuis cía air ar labhuir sé. 23Agus do bhí áon dá dheisciobluibh na luidhe a nuchd Iósa, noch dob ionmhuin leis. 24Ar a nadhbharsin do sméid Síomón Peadár ar an bhfearsin, do chum go bhfiafróchadh se cía ar labhair sé. 25Ann sin ar gcláonadh dhósan a nuchd Iósa, a dubhairt sé ris, A Thighearna, cía hé? 26Do fhreaguir, As é an té, dhá dtiobhra misi greim aráin, déis a thumtha. Agus ar na thuma thug sé an greim do Iúdás Iscaríot mhac Síomóin. 27Agus tar éis an ghreama annsin do chúaidh an Táidhbherseóir a steach ann san. Ar a nadhbharsin a dubhairt Iósa ris, Gidh bé ní atá tú dhéanamh, déuna go tapaidh é. 28Achd níor thuig éainneach dá raibh a dtimcheall an bhuird créd fá ndubhairt sé so ris. 29Oír do sháoileadar cuid dhíobh, do bhrigh gur ab ag Iúdas do bhí an sparán, gur ab é ní a dubhairt Iósa ris, Ceannuigh dhúinn gidh bé bhías a riachdanus oruinn chum na sollamna; nó, ní éigin do thabhairt do na bochdaibh. 30Agus an tan do ghlac seision an greim dimthigh sé amach ar ball: agus do bhí an oidhche ann.
31Uime sin, ar ndul amach dhó, a dubhairt Iósa, a nois atá Mac an duine ar na ghlórughadh, agus atá Día ar na ghlórughadh ann. 32Má atá Día ar na ghlórughadh annsan, do bhéara Día glóir dhósan ann féin mar an gcéudna, agus do bhéura sé glóir dhó ar an mball. 33A chlann bheag, atáim fós seal beag bhur bhfarradh. Iarrfuidhe mé: gidheadh már a dubhairt mé ris na Iúduidhibh, Gidh bé áit a dtéighimsi, ní fhéudfáoisi theachd ann; is mar sin a deirim ribhsi a nois. 34Do bheirim áithne núa dhíbh, Grádhuighe a chéile; mar do ghrádhuigh misi sibhsi, grádhuighidh féin a chéile amhluidh sin. 35Air so aithéonaid na huile dháoine gur deisciobail dhamhsa sibh, má bhíonn grádh aguibh féin dá chéile.
36A dubhairt Siomón Peadar ris, A Thighearna, gá háit a dtéid tú? Do fhreaguir Iósa é, Mar a dtéighimsi, ni fheudann tusa a nois mo leanmhuin; gidheadh leanfuidh tú mé na dhiáigh so. 37A dubhairt Peadar ris, A Thighearna, créud fá nach bhféaduim do leanmhuin a nois? Cuirfidh mé manam ar do shon. 38Do fhreagair Iósa é, An gcuirfe tú thanam ar mo shonsa? Go deimhin, deimhin, a deirim riot, Ní ghoirfe an coileach suil shéanfas tú mé trí huáire.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published by the British and Foreign Bible Society in 1817.
Maintained by the British and Foreign Bible Society (BFBS) on behalf of the National Bible Society of Ireland (NBSI) and the Bible Society in Northern Ireland (BSNI)