Лука 15
15
ГЛАВА 15
(Зачало 78)
1Се приближија кон Него сите#Среда од 26-та седмица по Педесетница: Во она време, се приближуваа кон Исуса сите цариници и грешници, за да Го слушаат.
2А фарисеите и книжниците негодуваа, велејќи: – Овој прима грешници и јаде со нив.
3Но, Исус им ја кажа оваа парабола и рече:
4– Кој од вас, имајќи сто овци, кога ќе загуби една од нив, не ќе ги остави деведесет и деветте во пустината и не ќе тргне по загубената, додека не ја најде?
5А кога ќе ја најде, ќе ја крене на рамо, радосен;
6и кога ќе дојде дома, ќе повика пријатели и соседи и ќе им рече: – радувајте се со мене, оти ја најдов мојата загубена овца!
7Ви велам, дека и на небото ќе биде поголема радост за еден грешник кој се кае, отколку за деведесет и девет праведника што немаат потреба од каење.
8Или која жена, имајќи десет драхми, кога ќе загуби една, нема да запали светило и да ја измете куќата, за да побара внимателно, додека не ја најде?
9А штом ќе ја најде, ќе повика пријателки и сосетки, велејќи: – радувајте се со мене, оти ја најдов изгубената драхма!
10Таква радост, ви велам, станува и пред ангелите Божји за еден грешник, којшто се кае.
Крај на средата
(Зачало 79)
11И рече:#Недела 34-та на Блудниот син: Рече Господ во парабола: – Еден човек имаше два сина.
12Помладиот од нив му рече на татка си: – Татко, дај ми го делот што ми припаѓа од имотот. И таткото им го раздели имотот.
13По неколку дена, помладиот син, кога собра сѐ, отиде во далечна земја и таму го потроши својот дел, живеејќи блудно.
14И откако потроши сѐ, настана голем глад во таа земја и тој се најде во неволја;
15па отиде при еден човек од таа земја и се погоди, и тој го испрати во своето поле да пасе свињи.
16И страден беше да го наполни својот стомак со корења што ги јадеа свињите, но никој не му ги даваше.
17А кога дојде на себеси, рече: колку наемници при татка ми имаат леб во изобилие, а јас, пак, умирам од глад.
18Ќе станам и ќе отидам при татка ми и ќе му речам: татко, згрешив против небото и пред тебе,
19и веќе не сум достоен да се наречам твој син; но, прими ме како еден од своите наемници.
20Па, стана и отиде при татка си. И кога беше уште далеку, го виде таткото негов и се сожали на него, па потрча, го прегрна и го целива.
21И синот му рече: – Татко, згрешив против небото и пред тебе, и веќе не сум достоен да се наречам твој син.
22А таткото им рече на слугите свои: – Изнесете најубава промена и облечете го, и дајте му прстен на раката негова и обувки на нозете;
23па дотерајте и заколете угоено теле: да јадеме и да се веселиме,
24оти овој мој син беше мртов и оживе, изгубен беше и се најде. И почнаа да се веселат.
25А постариот негов син беше в поле; и на враќање, кога се приближи до куќата, чу песни и извици.
26Па, откако повика еден од слугите, го праша: – Што е ова?
27А тој му рече: – Брат ти си дојде и татко ти го закла угоеното теле, оти го виде здрав.
28Тој се налути и нејќеше да влезе. Тогаш излезе татко му и го молеше.
29А тој му одговори на татка си и му рече: – Еве, ти служам толку години и никогаш не прекршив твоја заповед; и мене не си ми дал ниту едно јаре, за да се провеселам со моите пријатели;
30а кога дојде овој твој син, којшто го упропасти твојот имот со блудници, за него ти го закла угоеното теле.
31А тој му рече: – Синко, ти си секогаш со мене и сѐ мое е твое;
32но, требаше да се зарадуваме и развеселиме, оти овој твој брат беше мртов и оживе, изгубен беше и се најде.
Крај на неделата
S'ha seleccionat:
Лука 15: MK2008
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008
Лука 15
15
ГЛАВА 15
(Зачало 78)
1Се приближија кон Него сите#Среда од 26-та седмица по Педесетница: Во она време, се приближуваа кон Исуса сите цариници и грешници, за да Го слушаат.
2А фарисеите и книжниците негодуваа, велејќи: – Овој прима грешници и јаде со нив.
3Но, Исус им ја кажа оваа парабола и рече:
4– Кој од вас, имајќи сто овци, кога ќе загуби една од нив, не ќе ги остави деведесет и деветте во пустината и не ќе тргне по загубената, додека не ја најде?
5А кога ќе ја најде, ќе ја крене на рамо, радосен;
6и кога ќе дојде дома, ќе повика пријатели и соседи и ќе им рече: – радувајте се со мене, оти ја најдов мојата загубена овца!
7Ви велам, дека и на небото ќе биде поголема радост за еден грешник кој се кае, отколку за деведесет и девет праведника што немаат потреба од каење.
8Или која жена, имајќи десет драхми, кога ќе загуби една, нема да запали светило и да ја измете куќата, за да побара внимателно, додека не ја најде?
9А штом ќе ја најде, ќе повика пријателки и сосетки, велејќи: – радувајте се со мене, оти ја најдов изгубената драхма!
10Таква радост, ви велам, станува и пред ангелите Божји за еден грешник, којшто се кае.
Крај на средата
(Зачало 79)
11И рече:#Недела 34-та на Блудниот син: Рече Господ во парабола: – Еден човек имаше два сина.
12Помладиот од нив му рече на татка си: – Татко, дај ми го делот што ми припаѓа од имотот. И таткото им го раздели имотот.
13По неколку дена, помладиот син, кога собра сѐ, отиде во далечна земја и таму го потроши својот дел, живеејќи блудно.
14И откако потроши сѐ, настана голем глад во таа земја и тој се најде во неволја;
15па отиде при еден човек од таа земја и се погоди, и тој го испрати во своето поле да пасе свињи.
16И страден беше да го наполни својот стомак со корења што ги јадеа свињите, но никој не му ги даваше.
17А кога дојде на себеси, рече: колку наемници при татка ми имаат леб во изобилие, а јас, пак, умирам од глад.
18Ќе станам и ќе отидам при татка ми и ќе му речам: татко, згрешив против небото и пред тебе,
19и веќе не сум достоен да се наречам твој син; но, прими ме како еден од своите наемници.
20Па, стана и отиде при татка си. И кога беше уште далеку, го виде таткото негов и се сожали на него, па потрча, го прегрна и го целива.
21И синот му рече: – Татко, згрешив против небото и пред тебе, и веќе не сум достоен да се наречам твој син.
22А таткото им рече на слугите свои: – Изнесете најубава промена и облечете го, и дајте му прстен на раката негова и обувки на нозете;
23па дотерајте и заколете угоено теле: да јадеме и да се веселиме,
24оти овој мој син беше мртов и оживе, изгубен беше и се најде. И почнаа да се веселат.
25А постариот негов син беше в поле; и на враќање, кога се приближи до куќата, чу песни и извици.
26Па, откако повика еден од слугите, го праша: – Што е ова?
27А тој му рече: – Брат ти си дојде и татко ти го закла угоеното теле, оти го виде здрав.
28Тој се налути и нејќеше да влезе. Тогаш излезе татко му и го молеше.
29А тој му одговори на татка си и му рече: – Еве, ти служам толку години и никогаш не прекршив твоја заповед; и мене не си ми дал ниту едно јаре, за да се провеселам со моите пријатели;
30а кога дојде овој твој син, којшто го упропасти твојот имот со блудници, за него ти го закла угоеното теле.
31А тој му рече: – Синко, ти си секогаш со мене и сѐ мое е твое;
32но, требаше да се зарадуваме и развеселиме, оти овој твој брат беше мртов и оживе, изгубен беше и се најде.
Крај на неделата
S'ha seleccionat:
:
Subratllat
Comparteix
Copia
Vols que els teus subratllats es desin a tots els teus dispositius? Registra't o inicia sessió
© Македонска Православна Црква 2008
© Мacedonian Orthodox Church 2008