لۆقا 12:5-13

جا له‌ یه‌كێک له‌ شاره‌كان بوو، پیاوێكی پڕ له‌ گولی هه‌بوو، كه‌ ئیشۆعی بینی به‌ ڕوودا كه‌وت و لێی پاڕایه‌وه‌ و وتی: “گه‌وره‌م، ئه‌گه‌ر بته‌وێت، ده‌توانی پێگه‌ردم بكه‌یته‌وه‌”. جا ده‌ستی درێژكرد و ده‌ستی لێدا، فه‌رمووی: “ده‌مه‌وێت، بێگه‌ردببه‌وه‌!”. یه‌كسه‌ر گولییه‌كه‌ی لێبووه‌وه‌.