خودایه، به‌گوێره‌ی میهره‌بانیه‌كه‌ت له‌گه‌ڵم میهره‌بان به. به‌پێی زۆری به‌زه‌یی خۆت یاخیبوونم بسڕه‌وه. زۆر له تاوانم بمشۆره‌وه و له گوناهم بێگه‌ردم بكه‌وه. چونكه من یاخیبوونم ده‌زانم، هه‌میشه گوناهم له به‌رده‌ممدایه. ته‌نها دژ به تۆ گوناهم كرد، له‌به‌رچاوی تۆ خراپه‌م كرد، تاكو له قسه‌كانتدا ڕاست بیت، دادپه‌روه‌ر بیت له حوكمه‌كانت. ئه‌وه‌تا من به زگماكی تاوانبارم، گوناهبارم له‌و كاته‌وه كه دایكم سكی به من پڕ بووه. ئه‌وه‌تا له ناوه‌ڕۆكه‌وه به ڕه‌وا دڵشاد ده‌بیت، له وێژدانه‌وه فێری داناییم ده‌كه‌یت. به زوفا بێگه‌ردم بكه‌وه و بێگه‌رد ده‌بم، بمشۆره‌وه و له به‌فر سپیتر ده‌بم. با گوێم له شادی و خۆشی بێت، با ئه‌و ئێسقانانه‌ی وردوخاشت كردوه شاد بن. چاو له گوناهه‌كانم بپۆشه و هه‌موو خراپه‌كانم بسڕه‌وه. خودایه، دڵێكی پاكم تێدا ئافریده بكه و ڕووحێكی ڕاست له ناخمدا نوێ بكه‌وه. له به‌رچاوی خۆت ده‌رم مه‌كه، ڕووحی پارسای خۆتم لێ مه‌سێنه‌وه. شادیی ڕزگاری خۆتم پێ بده‌ره‌وه، به ڕووحێكی خۆویستانه پشتگیریم بكه. ئینجا یاخیبووان فێری ڕێگای تۆ ده‌كه‌م، گوناهباران ده‌گه‌ڕێنه‌وه لات. خودایه، خودای ڕزگاریم، له سزای خوێن ڕشتن ده‌ربازم بكه، تا زمانم ستایشی چاكخوازیت بكات. ئه‌ی په‌روه‌ردگار، لێوه‌كانم بكه‌ره‌وه و ده‌مم ستایشت ڕابگه‌ێنێت.
په‌سنییه‌كان 51 بخوێنەوە
گوێگرتن لە په‌سنییه‌كان 51
هاوبەشی بکە
هەموو وەشانەکان بەراورد بکە: په‌سنییه‌كان 1:51-15
ئایەتەکان پاشەکەوت بکە، ئۆفلاین بخوێنەرەوە، سەیری کلیپی فێرکاری بکە و زۆر شتی تر!
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان
ئاپی کتێبی پیرۆز
ئاپی کتێبی پیرۆزی تایبەت بە منداڵان
