Oblíbené biblické verše z Marcus 3

Sdílet

Óir cibé duine do‐ġní toil Dé, is é sin mo ḋearḃráṫair, agus mo ḋeirḃṡiúr, agus mo ṁáṫair.

Go fírinneaċ adeirim liḃ, Maiṫfear do ċlannaiḃ daoine a bpeacaiḋe go léir, agus gaċ dia‐ṁaslaḋ d’á ndéanfaid: aċt cibé duine adéaras dia‐ṁaslaḋ i n‐aġaiḋ an Spioraid Naoiṁ, ní ḃfaiġiḋ seisean maiṫeaṁnas ċoiḋċe, aċt béiḋ sé cionntaċ i bpeacaḋ síorraiḋe

Agus má ḃíonn ríoġaċt deaġailte ’n‐a coinniḃ féin, ní féidir do’n ríoġaċt sin seasaṁ. Agus má ḃíonn líon tiġe deaġailte ’n‐a ċoinniḃ féin, ní féidir do’n líon tiġe sin seasaṁ.

Agus nuair do‐ċíoḋ na spioraide neaṁ‐glana é, do ṡléaċtaidír dó, agus do ġlaoḋaidís amaċ agus adeiridís, Is tusa Mac Dé.