Oblíbené biblické verše z مَتّی 5

Sdílet

هیچکَ چراغ روشن ناکُن تا زیر سر پوشی بُنوسِه، بلکه رو چراغدُن اَنوسِه تا نوری به همۀ کسوئی که توو لَهَرَن بُخارِه. همیطوَم بُوالی نورتُ به مردم بُخارِه، تا اُشُ کاروی خُبِتُ بیگینِن و به بَپ شما که توو آسَمُنِن، حمد و ثنا بُکنِن.

«شما نور دنیایین. شهری که رو کوه شُساختِن، نابو زَفتی بُکنی.

خوش وا حال اُشُ که دلشُ پاکِن چون اُشُ به خدا اَگینِن.

خوش وا حال کسوئی که گُشنه و چِهنه اییَن که صالح بَشِن، چون اُشُ سیر اَبِن.

ولی مه به شما اَگَم به دشمنُ خو محبت بُکنین و به اُشُویی که به شما اذیت آزار اَرسونِن، دعای خیر بُکنین،

«خوش وا حال کسوئی که در روح فَخیرَن، چون پادشاهی آسَمُن مالِ اُشُن.

خوش وا حال کسوئی که صُل برکرار اَکُنِن، چون به اُشُ چوکُن خدا اَگِن.

خوش وا حال کسوئی که ماتَم شُهَه، چون دلشُ آرُم اَگِنت.

خوش وا حال اُشُ که توو راه صالح بودِن اذیت شاکُنَن، چون پادشاهی آسَمُن مالِ اُشُن.

خوش وا حال رحیمُ چون به اُشُ رحم اِبوت.

«خوش وا حال شما، اُغایه که مردم وا خاطر مه، به شما دِشمُن اَدِنُ و اذیت و آزار اَرِسونِن و به دورو، همه طور گَپ بدی به ضدّ شما اَگَن. خاش بَشین و شادی بُکنین چون پاداشِتُ توو آسَمُن خیلی گَپِن. چونکه همیطو هم به پیغُمبَرُنی که کَبل اَ شما هَستَرِن، اذیت و آزار شُرسوند.

خوش وا حال کسوئی که افتاده اَن، چون اُشُ زمینُ به ارث اَبَرِن.

«شما نِمِکِ دنیایین. ولی اگه نِمِک مِزه خو اَ دَس هادِه، دگه چطو اِبو سوری بُکنی؟ دگه به کار نِتا جُلَ ایی که در بریزین و مردم روش پا بُنوسَن.

پَ شما هم بایه کامل بِشی همطو که بَپِ آسَمُنی شما کاملِن.

پَ بُوالی ’بلهِ‘ شما ’بله‘ بَشِت و ’نهِ‘ شما ’نه‘، بِشتِه اَ ایی، اَ شریرِن.

«تُشنُتِن که توو تورات شُگُفتِن، ”چِهم به عوض چِهم و دندُن به عوض دندُن.“ ولی مه به شما اَگَم، جلوی شخص شریر مَووستی. اگه کسی به طَرَه راست روت چَک ایزَه، اُ طَرَه رو خو هم طَرَه اُ بَربِگَردُن تا بِزَنت

پَ اگه چِهمِ راستِت به گناه تَکَردُنه، به اُ در بیار و در بِکَردُن، چون بِهتِرن که یه عضو اَ بدنِ خو اَ دَس هادِی تا ایی که تَمُنِ بدنت توو جَهَندم بِکِت. و اگه دَس راستِت توو گناه تَکَردُنه، به اُ کَطعی بُکن و در بِکَرد، چون بِهتِرن که یه عضو اَ بدنِ خو اَ دَس هادِی تا ایی که تَمُنِ بدنت توو جَهَندم بِکِت.