Marcas 2
2
1Tamall de laethanta ina dhiaidh sin, nuair a dʼfhill sé ar Chaparnáum, chuaigh an scéal amach go raibh sé sa bhaile. 2Agus chruinnigh slua mór, go dtí nach raibh slí dóibh go fiú thart ar an doras; agus bhí sé ag craobh-scaoileadh an bhriathair dóibh. 3Agus tháinig siad chuige ag iompar fir a bhí ina phairiliseach agus ceathrar faoi. 4Agus nuair nár fhéad siad druidim leis tríd an slua, thóg siad an ceann den teach a bhí os a chionn; agus nuair a bhí oscailt déanta acu ann, lig siad anuas an tsráideog sin a raibh an pairiliseach ina luí uirthi. 5Agus nuair a chonaic Íosa an creideamh a bhí acu, ar seisean leis an bpairiliseach, “A mhic liom, tá do pheacaí maite.” 6Anois bhí cuid de na scríobhaithe ina suí ansin, agus iad ag ceistiú ina n‑intinn, 7“An duine seo! Cad é an chaint sin air? Dia-mhasla é! Cé a fhéadas na peacaí a mhaitheamh ach Dia amháin?” 8Ach mhothaigh Íosa láithreach ina spiorad cad í an cheist a bhí ina n‑intinn, agus ar seisean leo, “Cad chuige daoibh bheith ag ceistiú mar sin in bhur n‑intinn? 9Cé acu is fusa, a rá leis an bpairiliseach go bhfuil a pheacaí maite, nó a rá leis, ‘Éirigh, agus ardaigh do shráideog agus siúil leat?’ 10Ach chun go mbeidh a fhios agaibh go bhfuil údarás ag Mac an duine ar talamh leis na peacaí a mhaitheamh”—ar seisean leis an bpairiliseach— 11“Deirim leat, éirigh, ardaigh do shráideog agus gabh abhaile.” 12Agus dʼéirigh sé, agus dʼardaigh sé an tsráideog agus dʼimigh leis os comhair a raibh i láthair; sa dóigh go raibh iontas orthu agus gur thug siad glóir do Dhia, agus iad á rá os ard, “Ní fhacamar a leithéid riamh!”
13Chuaigh sé amach ansin arís le cois na farraige; agus chruinnigh an slua uile ina thimpeall, agus theagasc sé iad. 14Agus nuair a chuaigh sé ar aghaidh, chonaic sé Lébhi mac Alfaeus ina shuí in oifig na cánach, agus ar seisean leis, “Lean mise.” Agus dʼéirigh sé agus lean sé é.
15Agus nuair a shuigh sé chun boird ina theachsan bhí mórán bailitheoirí cánacha agus peacach ina suí i gcuideachta Íosa agus i gcuideachta a dheisceabal; óir bʼiomaí sin duine a lean é. 16Agus nuair a chonaic siad é ag ithe i gcuideachta bailitheoirí cánacha agus lucht na bpeacaí, dʼfhiafraigh scríobhaithe na bhFairiséach dá dheisceabail, “Cad chuige a bhfuil sé ag ithe i gcuideachta bailitheoirí cánacha agus lucht na bpeacaí?” 17Agus dúirt Íosa leo, nuair a chuala sé sin, “Níl feidhm dhochtúra ar an dream atá ina sláinte, ach ar na daoine atá breoite; níor tháinig mise leis na fíréin a ghairm, ach leis na peacaigh a ghairm.”
18Anois bhí deisceabail Eoin agus na Fairiséigh ag troscadh, agus tháinig daoine ag fiafraí de, “Cad chuige a bhfuil deisceabail Eoin agus na Fairiséigh ag troscadh, agus gan do chuidse deisceabal a bheith ag troscadh?” 19Agus dúirt Íosa leo, “An féidir le lucht na bainise bheith ag troscadh agus an fear nuaphósta ina gcuideachta? Chomh fada agus bhíos an fear nuaphósta ina gcuideachta, ní féidir leo troscadh a dhéanamh. 20Ach tiocfaidh an uair a scarfar iad agus an fear nuaphósta ó chéile, agus déanfaidh siad troscadh ansin. 21Ní gnách le haon duine píosa dʼéadach gan traoitheadh a fhuáil ar sheanéadach; mar má dhéanann féin, bíonn an píosa nua ag réabadh ón seanéadach, go dtí gur measaide an stróiceadh é. 22Agus ní gnách le haon duine fíon úr a chur isteach i seanseithí; mar má dhéanann féin, is amhlaidh a phléascfaidh an fíon na seithí, go gcailltear idir fhíon agus sheithí; ach is do sheithí úrleathair an fíon úr.”
23Agus tharla aon sabóid amháin nuair a bhí sé ag siúl na gcuibhreann arbhair gur thosaigh a dheisceabail ar stathadh na ndias sa siúl. 24Agus arsa na Fairiséigh leis, “Féach, cad chuige a bhfuil siad ag déanamh ní atá crosta orthu ag an dlí a dhéanamh lá na Sabóide?” 25Agus ar seisean leo, “An é nár léigh sibh riamh faoin ní a rinne Dáibhí, nuair a bhí sé i gcruachás leis an ocras a bhí air féin agus ar an dream a bhí leis: 26agus an dóigh a ndeachaigh sé isteach i dteach Dé, an t‑am a raibh Abiatar ina ardsagart, gur ith sé arán na toirbhirte, nár cheadmhach ach do na sagairt amháin a ithe, agus, lena chois sin gur thug sé an t‑arán céanna dá chomrádaithe?” 27Agus dʼinis seisean dóibh, “Is ar son an duine a cruthaíodh an tsabóid, ach ní ar son na sabóide a cruthaíodh an duine; 28agus mar sin de tá Mac an duine ina thiarna os cionn na sabóide féin.”
Právě zvoleno:
Marcas 2: OC1970
Zvýraznění
Sdílet
Kopírovat
Chceš mít své zvýrazněné verše uložené na všech zařízeních? Zaregistruj se nebo se přihlas
Cóipcheart 1970 Cumann Gaelach na hEaglaise
Copyright 1970 The Gaelic Guild of the Church of Ireland
Marcas 2
2
1Tamall de laethanta ina dhiaidh sin, nuair a dʼfhill sé ar Chaparnáum, chuaigh an scéal amach go raibh sé sa bhaile. 2Agus chruinnigh slua mór, go dtí nach raibh slí dóibh go fiú thart ar an doras; agus bhí sé ag craobh-scaoileadh an bhriathair dóibh. 3Agus tháinig siad chuige ag iompar fir a bhí ina phairiliseach agus ceathrar faoi. 4Agus nuair nár fhéad siad druidim leis tríd an slua, thóg siad an ceann den teach a bhí os a chionn; agus nuair a bhí oscailt déanta acu ann, lig siad anuas an tsráideog sin a raibh an pairiliseach ina luí uirthi. 5Agus nuair a chonaic Íosa an creideamh a bhí acu, ar seisean leis an bpairiliseach, “A mhic liom, tá do pheacaí maite.” 6Anois bhí cuid de na scríobhaithe ina suí ansin, agus iad ag ceistiú ina n‑intinn, 7“An duine seo! Cad é an chaint sin air? Dia-mhasla é! Cé a fhéadas na peacaí a mhaitheamh ach Dia amháin?” 8Ach mhothaigh Íosa láithreach ina spiorad cad í an cheist a bhí ina n‑intinn, agus ar seisean leo, “Cad chuige daoibh bheith ag ceistiú mar sin in bhur n‑intinn? 9Cé acu is fusa, a rá leis an bpairiliseach go bhfuil a pheacaí maite, nó a rá leis, ‘Éirigh, agus ardaigh do shráideog agus siúil leat?’ 10Ach chun go mbeidh a fhios agaibh go bhfuil údarás ag Mac an duine ar talamh leis na peacaí a mhaitheamh”—ar seisean leis an bpairiliseach— 11“Deirim leat, éirigh, ardaigh do shráideog agus gabh abhaile.” 12Agus dʼéirigh sé, agus dʼardaigh sé an tsráideog agus dʼimigh leis os comhair a raibh i láthair; sa dóigh go raibh iontas orthu agus gur thug siad glóir do Dhia, agus iad á rá os ard, “Ní fhacamar a leithéid riamh!”
13Chuaigh sé amach ansin arís le cois na farraige; agus chruinnigh an slua uile ina thimpeall, agus theagasc sé iad. 14Agus nuair a chuaigh sé ar aghaidh, chonaic sé Lébhi mac Alfaeus ina shuí in oifig na cánach, agus ar seisean leis, “Lean mise.” Agus dʼéirigh sé agus lean sé é.
15Agus nuair a shuigh sé chun boird ina theachsan bhí mórán bailitheoirí cánacha agus peacach ina suí i gcuideachta Íosa agus i gcuideachta a dheisceabal; óir bʼiomaí sin duine a lean é. 16Agus nuair a chonaic siad é ag ithe i gcuideachta bailitheoirí cánacha agus lucht na bpeacaí, dʼfhiafraigh scríobhaithe na bhFairiséach dá dheisceabail, “Cad chuige a bhfuil sé ag ithe i gcuideachta bailitheoirí cánacha agus lucht na bpeacaí?” 17Agus dúirt Íosa leo, nuair a chuala sé sin, “Níl feidhm dhochtúra ar an dream atá ina sláinte, ach ar na daoine atá breoite; níor tháinig mise leis na fíréin a ghairm, ach leis na peacaigh a ghairm.”
18Anois bhí deisceabail Eoin agus na Fairiséigh ag troscadh, agus tháinig daoine ag fiafraí de, “Cad chuige a bhfuil deisceabail Eoin agus na Fairiséigh ag troscadh, agus gan do chuidse deisceabal a bheith ag troscadh?” 19Agus dúirt Íosa leo, “An féidir le lucht na bainise bheith ag troscadh agus an fear nuaphósta ina gcuideachta? Chomh fada agus bhíos an fear nuaphósta ina gcuideachta, ní féidir leo troscadh a dhéanamh. 20Ach tiocfaidh an uair a scarfar iad agus an fear nuaphósta ó chéile, agus déanfaidh siad troscadh ansin. 21Ní gnách le haon duine píosa dʼéadach gan traoitheadh a fhuáil ar sheanéadach; mar má dhéanann féin, bíonn an píosa nua ag réabadh ón seanéadach, go dtí gur measaide an stróiceadh é. 22Agus ní gnách le haon duine fíon úr a chur isteach i seanseithí; mar má dhéanann féin, is amhlaidh a phléascfaidh an fíon na seithí, go gcailltear idir fhíon agus sheithí; ach is do sheithí úrleathair an fíon úr.”
23Agus tharla aon sabóid amháin nuair a bhí sé ag siúl na gcuibhreann arbhair gur thosaigh a dheisceabail ar stathadh na ndias sa siúl. 24Agus arsa na Fairiséigh leis, “Féach, cad chuige a bhfuil siad ag déanamh ní atá crosta orthu ag an dlí a dhéanamh lá na Sabóide?” 25Agus ar seisean leo, “An é nár léigh sibh riamh faoin ní a rinne Dáibhí, nuair a bhí sé i gcruachás leis an ocras a bhí air féin agus ar an dream a bhí leis: 26agus an dóigh a ndeachaigh sé isteach i dteach Dé, an t‑am a raibh Abiatar ina ardsagart, gur ith sé arán na toirbhirte, nár cheadmhach ach do na sagairt amháin a ithe, agus, lena chois sin gur thug sé an t‑arán céanna dá chomrádaithe?” 27Agus dʼinis seisean dóibh, “Is ar son an duine a cruthaíodh an tsabóid, ach ní ar son na sabóide a cruthaíodh an duine; 28agus mar sin de tá Mac an duine ina thiarna os cionn na sabóide féin.”
Právě zvoleno:
:
Zvýraznění
Sdílet
Kopírovat
Chceš mít své zvýrazněné verše uložené na všech zařízeních? Zaregistruj se nebo se přihlas
Cóipcheart 1970 Cumann Gaelach na hEaglaise
Copyright 1970 The Gaelic Guild of the Church of Ireland