Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Yûhʼenna 10

Rhanna

Diz tʼenê bona dizîyê, kuştinê û qirʼkirinê tê. Lê Ez hatime ku jîyîna wan hebe, jîyîna ser jîyînê.

Ez im şivanê qenc. Şivanê qenc eʼmirê Xwe bona pezê Xwe dide.

Pezêd Min dengê Min dibihên, Ez jî wan nas dikim û ew pey Min tên.

Ez jîyîna hʼeta-hʼetayê didime wan û ew tʼu car unda nabin û tʼu kesê wan ji destê Min dernexe.

Ez im derî. Yê ku bi destê Min bikʼeve hindurʼ, wê xilaz be. Ewê bikʼeve hindurʼ, derkʼeve û çʼêrê bibîne.

Ez im şivanê qenc. Ez yêd Xwe nas dikim û yêd Min jî Min nas dikin

Ewêd ku Bavê Min dane Min, ser her tiştîrʼa ne û tʼu kes nikare wan ji destê Bavê Min derxe. Ez û Bav yek in».

çawa ku Bav Min nas dike, Ez jî usa Wî nas dikim û eʼmirê Xwe bona pezêd Xwe didim.

Tʼu kes wî eʼmirî ji Min nastîne, lê Ez Xwexa wî didim. Hʼukumê Min heye, Ez wî bidim û hʼukumê Min heye dîsa wî bistînim. Min ev tʼemî ji Bavê Xwe standîye».

Awa Îsa dîsa wanrʼa got: «Ez rʼast bê xêlif werʼa dibêjim, Ez im derê pêz.

Lê yê pʼîgar, ku ne şivan e û pez jî ne yê wî ye, gava dibîne gur tê, ew pêz dihêle û dirʼeve. Gur jî dikʼeve nava pêz tʼûrʼ-tʼûrʼî dike.

Ez rʼast bê xêlif werʼa dibêjim, ewê ku dêrîrʼa nakʼeve axilê pêz, lê cîkî dinrʼa dikʼevê, ew diz û qaçax e.