Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Jóhannesar Evangelium 13

Rhanna

Eitt nytt boðorð gevi eg tykkum, at tit skulu elska hvőr annan, líkasum eg havi elskað tykkum, til tess at eisini tit skulu elska hvőr annan. Á tí skulu allir kenna, at tit eru lærisveinar hjá mær, um tit hava kærleika tykkara mill-um.

Tá ið nú eg, harrin og meistarin, havi tvigið tykkara føtur, eiga eisini tit at tváa føturnar hvőr hjá őðrum. Ti eitt fyridømi havi eg givið tykkum, at eisini tit skulu gera, sum eg havi gjőrt við tykkum.

Jesus svaraði og segði við hann: Hvat eg geri, veitst tú ikki nú, men seinni mant tú fara at skilja tað.!

Sanniliga, sanniliga, sigi eg tykkum, ein tænari er ikki meiri enn harri hansara, ei heldur ein sendimaður meiri enn hann, ið sendi hann.

Tá ið tit vita hetta, sælir eru tit, um tit so gera.

Og hann tekur yvirklæðini av sær, og hann tók ein líndúk og bant hann um seg. Síðan hellir hann vatn í vaskiílátið, og hann fór at tváa føturnar hjá lærisveinunum og turka teir við ti líndúki, hann hevði bundið um seg.