Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luc 9

Rhanna

Ac efe a ddywedodd wrth bawb, “Os oes rhywun am fy nilyn i, rhaid iddo wadu hunan yn llwyr, a chodi ei groes ddydd ar ôl dydd, a ’nghanlyn i.

Mae’r sawl sydd am achub ei fywyd ei hun, yn mynd i’w golli, ond y mae’r sawl sydd yn ei golli er fy mwyn i yn mynd i’w gadw.

Ateb yr Iesu i hwnnw oedd, “Dyw’r sawl sy’n rhoi llaw ar gyrn yr aradr, ac yn edrych yn ôl yn barhaus, dda i ddim i ddibenion teyrnas Dduw.”

Faint gwell yw dyn o ennill y byd i gyd, a cholli ei wir fywyd a chael ei daflu i ffwrdd?

Pwy bynnag sydd arno gywilydd ohonof fi a’m geiriau, bydd gan Fab y Dyn gywilydd ohono yntau pan ddaw yn ei ogoniant, ac yng ngogoniant y Tad a’r angylion santaidd.

Atebodd yr Iesu, “Mae gan y llwynogod ffeuau; a chan adar yr awyr nythod, ond does gan Fab y Dyn unman i roi ei ben i lawr.”

Ac meddai wrthyn nhw, “Mae pwy bynnag sy’n derbyn y plentyn hwn yn f’enw i, yn fy nerbyn i, a’r sawl sy’n fy nerbyn i sydd yn derbyn yr Un a’m hanfonodd i. Y lleiaf yn eich plith chi i gyd, hwnnw sydd fawr.”