Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Salmau 37

Rhanna

’Mddigrifa hefyd yn yr Iôr, Dy galon agor ger ei fron, A lleinw ef o’i ras didrai Holl ddymuniadau helaeth hon.

Treigla dy ffordd ar Dduw trwy ffydd, A’th lwybrau cudd, fe’u dwg i ben

Distawa’n Nuw, a disgwyl di Am ei oleuni ef a’i ras, Ac nac ymddigia wrth wŷr gau Fo’n llwyddo ar lwybrau pechod câs.

Yn Nuw o hyd gobeithia di, A gwna ddaioni heb lwfrhau; Ac felly trigi yn y tir, A thi a borthir yn ddiau

Duw yn wastad gyfarwydda Holl gerddediad y gŵr da, Da yw ganddo ffordd yr uniawn, Ei fendithio beunydd wna; Er i’r cyfiawn weithiau gwympo Ar lithrigfa yma a thraw, Ef i lawr yn llwyr ni fwrir — Duw a’i cynnal ef â’i law.

Dwg allan dy gyfiawnder — bydd Dy farn fel canol dydd di‐len

Paid â digofaint — ymaith gâd Gynddaredd anfad, a phob gŵg; Ymgadw rhag byrbwylldra llym, Na ’mddigia er dim i wneuthur drwg

Myfi a fu’m yn ieuangc, ’Rwy’n awr yn hen o oed; Y cyfiawn wedi ei adu Ni welais etto erioed; Ei had ef yn cardota Eu bara o dŷ i dŷ Ni welais chwaith, can’s bendith Duw yn eu dilyn sy’.

Byth nac ymddigia er maint eu rhus Wrth wŷr drygionus ffol eu naws; Na chenfigena mewn poeth sêl Wrth rai a wnel anwiredd traws