Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioan 15

Rhanna

Myfi yw yr winwŷdden, chwithau yw y canghennau. Yr hwn sydd yn aros ynof fi, a minnau ynddo yntau, hwnnw sydd yn dwyn ffrwyth lawer: oblegyd hebof fi ni ellwch chwi wneuthur dim.

Arhoswch ynof fi, a mi ynoch chwi. Megis na all y gangen ddwyn ffrwyth o honi ei hun, onid erys yn y winwŷdden; felly ni ellwch chwithau, onid arhoswch ynof fi.

Os arhoswch ynof fi, ac aros o’m geiriau ynoch, beth bynnag a ewyllysioch, gofynwch, ac efe a fydd i chwi.

Nid chwi a’m dewisasoch i, ond myfi a’ch dewisais chwi, ac a’ch ordeiniais chwi, fel yr eloch ac y dygech ffrwyth, ac yr arhosai eich ffrwyth, megis pa beth bynnag a ofynoch gan y Tad yn fy enw i, y rhoddo efe i chwi.

Nid oes gan neb gariad mwy nâ hwn; sef, bod i un roi ei einioes dros ei gyfeillion.

Pob cangen ynof fi heb ddwyn ffrwyth, y mae efe yn ei thynnu ymaith: a phob un a ddygo ffrwyth, y mae efe yn ei glanhâu, fel y dygo fwy o ffrwyth.

Dyma fy ngorchymyn i; Ar i chwi garu eich gilydd, fel y cerais i chwi.

Yn hyn y gogoneddwyd fy Nhad, ar ddwyn o honoch ffrwyth lawer: a disgyblion fyddwch i mi.

MYFI yw y wir winwŷdden, a’m Tad yw y winllanwr.

Onid erys un ynof fi, efe a daflir allan megis cangen, ac a wywodd; ac y maent yn casglu y cyfryw, ac yn eu bwrw yn y tân, a hwy a losgir.

Hyn a ddywedais wrthych, fel yr arhosai fy llawenydd ynoch, ac y byddai eich llawenydd yn gyflawn.

Os cedwch fy ngorchymynion, chwi a arhoswch yn fy nghariad; fel y cedwais i orchymynion fy Nhad, ac yr wyf yn aros yn ei gariad ef.

Hyn yr wyf yn ei orchymyn i chwi, garu o honoch eich gilydd.

Pe byddech o’r byd, y byd a garai yr eiddo; ond oblegyd nad ydych o’r byd, eithr i mi eich dewis allan o’r byd, am hynny y mae y byd yn eich casâu chwi.