Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o मत्ती 13

Rhanna

अर चोखी नाभ जमी प पड़या बीज को मतबल छ वो मनख ज्यो चोखा समचार न्अ सुण्अ छ अर समझ्अ छ। वो फळ्अ छ। अर वो बीज खुदसुं सौ गुणो, साठ गुणो अर तीस गुणा फळ्अ छ।”

झाड़ा मं पड़या बीजा को मतबल छ वो मनख ज्यो चोखा समचार न्अ सुण्अ तो छ पण ई संसार की चन्ता अर माया-पुंजी को लोभ चोखा समचार न्अ दबा देव्अ छ अर वो फळ्अ कोन्अ।

वो बीज ज्यो गेल्‍ला की कोर प पड़यो छो उंको मतबल छ क, ज्दया कोई सरग का राज का समचार न्अ सुण्अ छ अर उन्अ समझ्अ कोन्अ तो सेतान आर उंका मन मं ज्यो बायेड़ो छ उन्अ लेजाव्अ छ।

वे बीज ज्यो काकरोट मं पड़या छा वांको मतबल यो छ, वो मनख ज्यो चोखा समचार न्अ सुण्अ छ उन्अ मजासुं बेगोसोक मान लेव्अ छ। पण खुदक्अ मायन्अ जड़ा कोन्अ पकड़्अ क्युं क वो थोड़ाई दना ढट्‍यो रेव्अ छ पण ज्दया चोखा समचार की बजेसुं दुख अर कळेस आव्अ छ तो वो बेगोई पाछ्अ सरक जाव्अ छ।

सरग को राज खेत मं गढ़ी माया की ज्यान को छ। ज्यो कोई मनख न्अ लाद्‍याई अर वो उन्अ पाछौई उण्डअ गाढ़ दियो। वो अतरो राजी होयो क उकन्अ ज्योबी छो, जार बेच दियो अर उं खेत न्अ मोल ले लियो।

पण चन्याक बीज ज्यो चोखी नाभ जमी मं पड़या छा चोखो फळ देबा लागगा। जतरो बायो गियो छो, उसुं सौ गुणा, साठ गुणा अर तीस गुणा सुं बी साऊटी फसल पैदा होई।

फसल पाक्अ ज्दया ताणी दोन्या न्अ लार लार बड़बादयो, फेर लावणी की बगत लावणी करबाळा न्अ खेऊलो क पेली अळिया की पूळ्या बणार उन्अ बाळ दे, अर फेर गेऊ न्अ काटर म्हारा खलाण-खाता मं भेळा करदे।’”