Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Matthäus 10

Rhanna

Betänk, ik stjür ju üs Sjip med mung di Wolwen. Diärom wiis snoad üs di Slangen, en sönder Falsk üs di Düwwen.

Hokken sin Lewent behoald wel, di wel-t forlees, en hokken sin Lewent om min Wel forlast, di wel-t behoad.

En wiis ek bang voar danen, diär ju Likhäm doad slå, en ju Seel ek doad slå kjen, mar wiis lewwer bang voar höm, diär Lif en Seel ön di Hel forbren kjen.

En hokken sin Krüts ek üp sik nemt, en mi ek eterfölgt, di es mi nöndt wert.

Diärom hokken mi bekäänt voar di Mensken, di wel ik uk bekään voar min Våder ön Hemmel. Mar hokken mi benånet, di wel ik uk benåne voar min Våder ön Hemmel.

Måke di Krånken sünd, di Fülflötigen riin, wǟk di Doaden âp, driw di Düweler üt. Foriiws hå I-t fingen, foriiw-s skel I-t weder hen iiw.

Diärom wiis ek bang! I sen vuul beter üs en hiil hoppen Spâriger.

I mut ek miin, dat ek kjemmen sen, om Fred tö skaffin üp Warld. Ik sen ek kjemmen, om Freed tö skaffin, mar Krig en Oarlef.