Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Matthäus 6

Rhanna

Tragte olderjest eter Gottes Rik, en eter di Rogtfärdigheid, da wel dit Üder Al ju nog töfål.

Diärom sörge ek foar di Üder Miären, aurdat Miären di Dai wel sin ein Sörrig hå. Hat es nog dat ark Dai sin ein Plåg heed.

Diärom si ik ju: Måke ju niin swår Sörrig om ju Lewent, wat I iit en drink skel, uk ek, wat I aur Lif ti skel. Es dit Lewent ek moar üs Iit en Drink? En dit Lif moar (muar) üs di Kloader.

Mar wan dü bödigst, dan gung ön din Kåmerk, en slüt di Düür tö, en bödige ön di Iinsomheid, en din Våder diär önt Forborgne īnlukket, welt di voar Allemans Ogen gudmåke.

Diärom skel I sa bödige: “Üüs Våder ön Hemmel. Din Nōm skel üüs hellig wiis. Din Rik kom tö üüs. Din Wel ske hjir üp Wârld, allik üs ön Hemmel.

Uüs dågligs Broad iiw üüs delling.

En foriiw üüs üüs Skild, allik üs wü töiiw üüs Skildners.

Leit üüs ek ön Forsjuk, mar forlise üs van al dit Arigs. For dit Rik es din, en di Kraft en di Herligheid ön Ewigheid. Amen.”

For wan I di Mensken jår Feiler töiiw, da wel ju Herr Gott ön Hemmel ju uk ju Send (töiiw) foriiw.

Lukke eter di Vügler önder di Hemmel, ja sä ek, jaa bârige ek, ja såmle nöndt ön Skiin, en ju Våder ön Hemmel niäret jam dag. Sen I da ek vuul moar, üs ja?

I skel ju ek en Skats såmle hjir üp Wârld, diär frat ud van di Motten en van di Rost, en diär di Tiwer eter grēw en stiäl. Såmle ju en Skats ön Hemmel, diär ek frat ud, nogweder van di Würmer, of di Rost, en diär di Tiwer ek etergrew en stiäl. For hur jur Skats es, diär es uk ju Hart.

Nemmen kjen tau Herren tine, öntweder wel hi di jen håte, en di Üder lew hå, of di jen tödön wiis, en di Üder foragte. I kjen ek Gott tine, en uk dit Wårlds Gud.

Wan Gott nu dit Gääs üp Mark sa kloadet, wat dag delling jit stånt, en miären ön Auen smetten ud: skuld hi dit ek vuul moar ju dö? O I Swakglowigen!

Mar wan dü Gåwen ütdilest, da let din left Hunđ ek weet, wat di rogt däd. Omdat din Gåwen hjemmelk bliiw, en din Vader, diär ön dit Forborgne īnlukket, wel-t di ipenbår gudmåke.

Iiw wel agt üp ju Weldön, en dat I ju Gåwen ek ütdile voar Lids Ogen, om van jam sen tö uden. I hå üders niin Loan bi ju Våder ön Hemmel tö forwagten.

Wan I faste, da skel I ek süür lukke, üs di Skīnhelligen. For ja forstel jår Ansegter (Öntlet), omdat ja voar di Lid skin me jår Fastin. Forwår ik si ju, ja hå jår Loan al weg. Mar wan dü fastest, da salwe din Hauđ me Rükkelsweter, en taue din Öntlet (Ansegt). Omdat dü ek me din Fasten di Lid ön-t Oog falst, mar voar üüs Herr Gott, diär forborgen es, en din Våder, diär ön di Forborgenheid skauet, welt di voar Allemans Ogen gudmåke.