Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Evangeliið eftir Jóhannes 1

Rhanna

Men so mongum, sum tóku ímóti honum, teimum gav hann mátt til at verða Guðs børn, teimum, sum trúgva á navn hansara

Í fyrstuni var orðið, og orðið var hjá Guði, og orðið var Guð.

Og ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið tók ikki við tí.

Og orðið varð hold og tók búgv okkara millum, og vit skoðaðu dýrd hansara, dýrd, sum einborin sonur hevur frá faðir sínum, fulla av náði og sannleika.

Allir lutir eru vorðnir til við tí, og uttan tað varð einki til av tí, sum til er vorðið. Í tí var lív, og lívið var ljós menniskjunnar.

Dagin eftir sær hann Jesus koma til sín og sigur: «Sí, Guðs lambið, sum ber synd heimsins!

Hann var í heiminum, og heimurin er vorðin til við honum, og heimurin kendi hann ikki. Hann kom til sítt egna, og hansara egnu tóku ikki ímóti honum.

Hitt sanna ljósið, sum upplýsir hvørja menniskju, var við at koma í heimin.

tí at lógin varð givin við Mósesi, náðin og sannleikin komu við Jesusi Kristi.