Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Maitiú 11

Rhanna

Tagaiḋ go léir ag triall orm-sa, gaċ duine go ḃfuil cruaḋtan agus tromualaċ air, agus taḃarfad-sa faoiseaṁ oraiḃ.

Tógaiḋ mo ċuing-se oraiḃ, agus foġlumaiḋ uaim, óir táim ceannsa agus úṁal ó ċroiḋe; agus ġeoḃaiḋ siḃ suaiṁneas d’ḃúr gcroiḋṫiḃ.

Óir is suairc mo ċuing-se agus is éadtrom m’ualaċ.

Tá gaċ uile níḋ taḃarṫa dóṁ-sa ag m’Aṫair. Agus ní’l aiṫne ag aoinne ar an Mac aċ ag an Aṫair; ná ar an Aṫair aċ ag an Mac, agus ag an t-é gur toil leis an Mac a ḋ’ḟoillsiú ḋó.

Agus duḃairt Íosa leó ’ġá ḃfreagraḋ: Imṫíġiḋ agus ínnsiḋ d’Eóin na neiṫe d’aireaḃair agus do ċonacaḃair; Tá raḋarc ag daill; tá siúḃal ag bacaiġ; glantar na loḃair; tá éisteaċt ag daoine a ḃí boḋar; Eiriġid na mairḃ; Tá an Soisgéal d’á ṫeagasg dos na boċtaiḃ.

An t-é ar a ḃfuil cluasa ċun éisteaċta, éisteaḋ sé.