Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o मत्ती 13

Rhanna

जको आच्छी भोंये मां राहले गेले, ये वे छी, जको वचना नु सुणती कर समझे, ते फल आणे, कुई साओ गुणा, कुई साठ गुणा, ते कुई त्रीस गुणा।”

जको झाड़ीया मां राहले गेले, ईं ऊंही बीज छै, जको वचना नु सुणे, पर ऐ संसारा ची चिन्ता ते धन चा धोक्‍का वचना नु दब़ाती नाखे, ते ऊं फल ना आणी।

जको कुई राज़ चा वचन सुणती कर ना समझी, ओचे मना मां जको कोच्छ राहले गेले हुते, ओनु ओ दुष्ट आती कर खोसती कर चाह्‍ला जाये, ईं ऊंही बीज छै, जको मार्ग़ चे किनारे राहले गेले हुते।

ते जको पत्थरीली भोंये उपर राहले गेले, ये वे छी, जको वचना नु सुणती कर तुरन्त खुशी लारे मनती गिही। पर आपणे भीतर ज़हड़ ना राखणे ची वजह कनु वे थोड़े ही ङिहां चे छी। ते जिसे बेले वचना ची वजह कनु वांचे उपर क्लेश जा परेशानी आवे, तां वे तुरन्त ठोकर खाती जई।

“स्वर्ग़ा चा राज़ खेता मां लुकले आले धन आलीकर छै, कुई बन्दे ने ओनु सोहले ते बल्ति लुकाती नाखले, ते खुशी लारे जती कर आपणे सारा कोच्छ बेचती नाखले ते ओ खेत मोल गेहती गेला।

पर कोच्छ बीज आच्छी भोंये उपर ढेले, ते फल आणला, कुई साऔ गुणा, कुई साठ गुणा, ते कुई त्रीस गुणा।

फसल बाढणे चे समय तक ङुंहु नु हेकी लारे बध्धु ङिया, ते बाढणे चे समय उपर मैं बाढणे आला नु किही कि पेहले तां जंगली खड़ा चे ब़ूटा नु चुणती कर ब़ालणे वास्ते वांचे ग़ंढे ब़ांहती गेहजा, ते कणकी नु माये पिएड़ा मां भेले करती नाखा।’ ”