Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ин 7

Rhanna

Кӱ Мӹлӓнем ӹнянӓ, Писаништӹ келесӹмӹ семӹнь, тӹдӹн кӧргӹжӹ гӹц ӹлӹшӹ вӹдӓн рекӓвлӓ йогаш тӹнгӓлӹт!»

Празныкын остатка сек кого кечӹнжӹ Иисус кӹньӹл шагалын дӓ чӹнь попен: «Кӱн йӱмӹжӹ шоэш, Мӹнь докем толжы дӓ йӱжӹ!

Тӹдӹлӓн ӹнянӹшӹвлӓ Шӱлӹшӹм нӓлшӓшлык ылыт ыльы, дӓ Шӱлӹш гишӓн Иисус тенге попен. Тӹ жепӹн Святой Шӱлӹш эче пуалтде, вет Иисус эче лӹмлештӓрӓлтмӓшкӹ шоде.

Вӹлец анжен агыл, а тӧр суйыда».

Ӹшке гӹц попышы ӹшкӹлӓнжӹ лӹмлештӓрӓлтмӓшӹм кӹчӓлеш, а кӱ Колтышыжылан лӹмлештӓрӓлтмӓшӹм кӹчӓлеш, Тӹдӹ лачок, дӓ Тӹдӹн алталымашыжы уке.

Иисус нӹнӹлӓн келесен: «Мӹньӹн тымдымем – Мӹньӹн агыл, а Мӹньӹм Колтышын тымдымыжы.

Сӓндӓлӹк тӓмдӓм ужын керддӹмӹ лин ак керд, а Мӹньӹм ужын керддӹмӹ ылеш, вет тӹдӹн пӓшӓвлӓжӹ худа ылыт манын пӓлдӹртем.