Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Matha 10

Rhanna

“Seo mé do bhur gcur amach uaim mar chaoirigh i measc mac tíre; bígí mar sin chomh glic le nathracha nimhe agus chomh soineanta le coilm.

Agus an té a gheobhas a bheo caillfidh sé é, agus an té a chaillfeas a bheo mar mhaithe liomsa is é a gheobhas a bheo.

Agus ná bíodh eagla oraibh roimh an dream a mharaíos an corp agus nach féidir leo an t‑anam a mharú, ach ina ionad sin bíodh eagla oraibh roimh an té sin arbh fhéidir leis idir chorp agus anam a scriosadh in ifreann.

agus an té nach dtógann a chrois air agus nach leanann mé ní fiú liom agam é.

Dá bhrí sin de, an té sin a admhaíos mé os comhair na ndaoine, admhóidh mé é os comhair mʼAthar atá ar neamh; ach an té a shéanas mé os comhair na ndaoine, séanfaidh mise é os comhair mʼAthar atá ar neamh.

Leigheasaigí na daoine breoite, tógaigí na marbháin, glanaigí na Iobhair, díbrígí na deamhain. Fuair sibh saor in aisce, tugaigí uaibh saor in aisce.

Ná bíodh eagla oraibh mar sin; is fiú mórán níos mó ná a lán gealbhan sibh.

“Ná síligí gur tháinig mise le síocháin a tabhairt ar an talamh; níor tháinig mé ag tabhairt na síochána liom, ach ag tabhairt claímh liom.