Salmau 116
116
SALM 116
Beth a dalaf i’r Arglwydd?
Breslau MH
1-3Rwy’n caru Duw am iddo ef,
Pan waeddais, wrando ar fy llef.
Amdanaf yr oedd ing yn cau
A chlymau angau yn tynhau.
4-5Ar enw’r Arglwydd gelwais i:
“Rwy’n erfyn, Arglwydd, gwared fi”.
Yr Arglwydd, da a chyfiawn yw,
A llawn tosturi yw ein Duw.
6-7Fe geidw Duw rai syml y byd.
Gwaredodd fi o’m poenau i gyd.
Caf orffwys, lle bûm gynt yn wael,
Cans wrthyf fi bu Duw yn hael.
8-9Gwaredodd fi rhag angau du,
Fy llygaid pŵl rhag dagrau lu,
Fy nhraed rhag baglu. Gerbron Duw
Caf rodio mwy yn nhir y byw.
10-11Yr oeddwn gynt ar lan y bedd,
A chystudd trwm yn hagru ’ngwedd;
Ac meddwn wrthyf fi fy hun,
“Twyllodrus ydyw cymorth dyn”.
12-13Pa beth a dalaf fi yn awr
I Dduw am ei haelioni mawr?
Mi godaf gwpan fy iachâd
A galw’i enw mewn coffâd.
14-15Mi dalaf f’addunedau i Dduw
Yng ngŵydd ei bobl oll. Nid yw
Marwolaeth ei ffyddloniaid ef
Yn fater bach i Dduw y nef.
16-17Yn wir, O Arglwydd, rwyf o dras
Dy weision di; rwyf finnau’n was.
Datodaist fy holl rwymau i.
Rhof aberth diolch nawr i ti.
18-19Mi dalaf f’addunedau i Dduw
Yng ngŵydd ei bobl ac yn eu clyw,
Yn nheml yr Arglwydd uchel-drem,
Dy ganol di, Jerwsalem.
Dewis Presennol:
Salmau 116: SCN
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Gwynn ap Gwilym 2008
Salmau 116
116
SALM 116
Beth a dalaf i’r Arglwydd?
Breslau MH
1-3Rwy’n caru Duw am iddo ef,
Pan waeddais, wrando ar fy llef.
Amdanaf yr oedd ing yn cau
A chlymau angau yn tynhau.
4-5Ar enw’r Arglwydd gelwais i:
“Rwy’n erfyn, Arglwydd, gwared fi”.
Yr Arglwydd, da a chyfiawn yw,
A llawn tosturi yw ein Duw.
6-7Fe geidw Duw rai syml y byd.
Gwaredodd fi o’m poenau i gyd.
Caf orffwys, lle bûm gynt yn wael,
Cans wrthyf fi bu Duw yn hael.
8-9Gwaredodd fi rhag angau du,
Fy llygaid pŵl rhag dagrau lu,
Fy nhraed rhag baglu. Gerbron Duw
Caf rodio mwy yn nhir y byw.
10-11Yr oeddwn gynt ar lan y bedd,
A chystudd trwm yn hagru ’ngwedd;
Ac meddwn wrthyf fi fy hun,
“Twyllodrus ydyw cymorth dyn”.
12-13Pa beth a dalaf fi yn awr
I Dduw am ei haelioni mawr?
Mi godaf gwpan fy iachâd
A galw’i enw mewn coffâd.
14-15Mi dalaf f’addunedau i Dduw
Yng ngŵydd ei bobl oll. Nid yw
Marwolaeth ei ffyddloniaid ef
Yn fater bach i Dduw y nef.
16-17Yn wir, O Arglwydd, rwyf o dras
Dy weision di; rwyf finnau’n was.
Datodaist fy holl rwymau i.
Rhof aberth diolch nawr i ti.
18-19Mi dalaf f’addunedau i Dduw
Yng ngŵydd ei bobl ac yn eu clyw,
Yn nheml yr Arglwydd uchel-drem,
Dy ganol di, Jerwsalem.
Dewis Presennol:
:
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Gwynn ap Gwilym 2008