Gwyn fyd y rhai perffaith eu ffordd, y rhai a rodiant yng nghyfraith yr ARGLWYDD.
Gwyn fyd y rhai a gadwant ei dystiolaethau ef; ac a’i ceisiant ef â’u holl galon.
Y rhai hefyd ni wnânt anwiredd, hwy a rodiant yn ei ffyrdd ef.
Ti a orchmynnaist gadw dy orchmynion yn ddyfal.
O am gyfeirio fy ffyrdd i gadw dy ddeddfau!
Yna ni’m gwaradwyddid, pan edrychwn ar dy holl orchmynion.
Clodforaf di ag uniondeb calon, pan ddysgwyf farnedigaethau dy gyfiawnder.
Cadwaf dy ddeddfau; O na ad fi yn hollol.
Pa fodd y glanha llanc ei lwybr? wrth ymgadw yn ôl dy air di.
A’m holl galon y’th geisiais: na ad i mi gyfeiliorni oddi wrth dy orchmynion.
Cuddiais dy ymadroddion yn fy nghalon, fel na phechwn i’th erbyn.
Ti, ARGLWYDD, wyt fendigedig: dysg i mi dy ddeddfau.
A’m gwefusau y traethais holl farnedigaethau dy enau.
Bu mor llawen gennyf ffordd dy dystiolaethau, â’r holl olud.
Yn dy orchmynion y myfyriaf, ac ar dy lwybrau yr edrychaf.
Yn dy ddeddfau yr ymddigrifaf: nid anghofiaf dy air.
Bydd dda wrth dy was, fel y byddwyf byw, ac y cadwyf dy air.
Datguddia fy llygaid, fel y gwelwyf bethau rhyfedd allan o’th gyfraith di.
Dieithr ydwyf fi ar y ddaear: na chudd di rhagof dy orchmynion.
Drylliwyd fy enaid gan awydd i’th farnedigaethau bob amser.
Ceryddaist y beilchion melltigedig, y rhai a gyfeiliornant oddi wrth dy orchmynion.
Tro oddi wrthyf gywilydd a dirmyg: oblegid dy dystiolaethau di a gedwais.
Tywysogion hefyd a eisteddasant, ac a ddywedasant i’m herbyn: dy was dithau a fyfyriai yn dy ddeddfau.
A’th dystiolaethau oeddynt fy hyfrydwch a’m cynghorwyr.
Glynodd fy enaid wrth y llwch: bywha fi yn ôl dy air.
Fy ffyrdd a fynegais, a gwrandewaist fi: dysg i mi dy ddeddfau.
Gwna i mi ddeall ffordd dy orchmynion; a mi a fyfyriaf yn dy ryfeddodau.
Diferodd fy enaid gan ofid: nertha fi yn ôl dy air.
Cymer oddi wrthyf ffordd y celwydd; ac yn raslon dod i mi dy gyfraith.
Dewisais ffordd gwirionedd: gosodais dy farnedigaethau o’m blaen.
Glynais wrth dy dystiolaethau: O ARGLWYDD, na’m gwaradwydda.
Ffordd dy orchmynion a redaf, pan ehangech fy nghalon.
Dysg i mi, O ARGLWYDD, ffordd dy ddeddfau, a chadwaf hi hyd y diwedd.
Gwna i mi ddeall, a chadwaf dy gyfraith; ie, cadwaf hi â’m holl galon.
Gwna i mi gerdded yn llwybr dy orchmynion: canys ynddo y mae fy ewyllys.
Gostwng fy nghalon at dy dystiolaethau, ac nid at gybydd-dra.
Tro heibio fy llygaid, rhag edrych ar wagedd; a bywha fi yn dy ffyrdd.
Sicrha dy air i’th was, yr hwn sydd yn ymroddi i’th ofn di.
Tro heibio fy ngwaradwydd yr wyf yn ei ofni: canys dy farnedigaethau sydd dda.
Wele, awyddus ydwyf i’th orchmynion: gwna i mi fyw yn dy gyfiawnder.
Deued i mi dy drugaredd, ARGLWYDD, a’th iachawdwriaeth yn ôl dy air.
Yna yr atebaf i’m cablydd: oherwydd yn dy air y gobeithiais.
Na ddwg dithau air y gwirionedd o’m genau yn llwyr: oherwydd yn dy farnedigaethau di y gobeithiais.
A’th gyfraith a gadwaf yn wastadol, byth ac yn dragywydd.
Rhodiaf hefyd mewn ehangder: oherwydd dy orchmynion di a geisiaf.
Ac am dy dystiolaethau di y llefaraf o flaen brenhinoedd, ac ni bydd cywilydd gennyf.
Ac ymddigrifaf yn dy orchmynion, y rhai a hoffais.
A’m dwylo a ddyrchafaf at dy orchmynion, y rhai a gerais; a mi a fyfyriaf yn dy ddeddfau.
Cofia y gair wrth dy was, yn yr hwn y peraist i mi obeithio.
Dyma fy nghysur yn fy nghystudd: canys dy air di a’m bywhaodd i.
Y beilchion a’m gwatwarasant yn ddirfawr: er hynny ni throais oddi wrth dy gyfraith di.
Cofiais, O ARGLWYDD, dy farnedigaethau erioed; ac ymgysurais.
Dychryn a ddaeth arnaf, oblegid yr annuwiolion, y rhai sydd yn gadu dy gyfraith di.
Dy ddeddfau oedd fy nghân yn nhŷ fy mhererindod.
Cofiais dy enw, ARGLWYDD, y nos; a chedwais dy gyfraith.
Hyn oedd gennyf, am gadw ohonof dy orchmynion di.
O ARGLWYDD, fy rhan ydwyt; dywedais y cadwn dy eiriau.
Ymbiliais â’th wyneb â’m holl galon: trugarha wrthyf yn ôl dy air.
Meddyliais am fy ffyrdd, a throais fy nhraed at dy dystiolaethau di.
Brysiais, ac nid oedais gadw dy orchmynion.
Minteioedd yr annuwiolion a’m hysbeiliasant: ond nid anghofiais dy gyfraith di.
Hanner nos y cyfodaf i’th foliannu, am farnedigaethau dy gyfiawnder.
Cyfaill ydwyf fi i’r rhai oll a’th ofnant, ac i’r rhai a gadwant dy orchmynion.
Llawn yw y ddaear o’th drugaredd, O ARGLWYDD: dysg i mi dy ddeddfau.
Gwnaethost yn dda â’th was, O ARGLWYDD, yn ôl dy air.
Dysg i mi iawn ddeall a gwybodaeth: oherwydd dy orchmynion di a gredais.
Cyn fy nghystuddio yr oeddwn yn cyfeiliorni: ond yn awr cedwais dy air di.
Da ydwyt, a daionus: dysg i mi dy ddeddfau.
Y beilchion a glytiasant gelwydd i’m herbyn; minnau a gadwaf dy orchmynion â’m holl galon.
Cyn frased â’r bloneg yw eu calon: minnau a ymddigrifais yn dy gyfraith di.
Da yw i mi fy nghystuddio; fel y dysgwn dy ddeddfau.
Gwell i mi gyfraith dy enau, na miloedd o aur ac arian.
Dy ddwylo a’m gwnaethant, ac a’m lluniasant: pâr i mi ddeall, fel y dysgwyf dy orchmynion.
Y rhai a’th ofnant a’m gwelant, ac a lawenychant; oblegid gobeithio ohonof yn dy air di.
Gwn, ARGLWYDD, mai cyfiawn yw dy farnedigaethau; ac mai mewn ffyddlondeb y’m cystuddiaist.
Bydded, atolwg, dy drugaredd i’m cysuro, yn ôl dy air i’th wasanaethwr.
Deued i mi dy drugareddau, fel y byddwyf byw; oherwydd dy gyfraith yw fy nigrifwch.
Cywilyddier y beilchion, canys gwnânt gam â mi yn ddiachos: ond myfi a fyfyriaf yn dy orchmynion di.
Troer ataf fi y rhai a’th ofnant di, a’r rhai a adwaenant dy dystiolaethau.
Bydded fy nghalon yn berffaith yn dy ddeddfau; fel na’m cywilyddier.
Diffygiodd fy enaid am dy iachawdwriaeth: wrth dy air yr ydwyf yn disgwyl.
Y mae fy llygaid yn pallu am dy air, gan ddywedyd, Pa bryd y’m diddeni?
Canys ydwyf fel costrel mewn mwg; ond nid anghofiais dy ddeddfau.
Pa nifer yw dyddiau dy was? pa bryd y gwnei farn ar y rhai a’m herlidiant?
Y beilchion a gloddiasant byllau i mi, yr hyn nid yw wrth dy gyfraith di.
Dy holl orchmynion ydynt wirionedd: ar gam y’m herlidiasant; cymorth fi.
Braidd na’m difasant ar y ddaear; minnau ni adewais dy orchmynion.
Bywha fi yn ôl dy drugaredd; felly y cadwaf dystiolaeth dy enau.
Yn dragywydd, O ARGLWYDD, y mae dy air wedi ei sicrhau yn y nefoedd.
Dy wirionedd sydd hyd genhedlaeth a chenhedlaeth: seiliaist y ddaear, a hi a saif.
Wrth dy farnedigaethau y safant heddiw: canys dy weision yw pob peth.
Oni bai fod dy ddeddf yn hyfrydwch i mi, darfuasai yna amdanaf yn fy nghystudd.
Byth nid anghofiaf dy orchmynion: canys â hwynt y’m bywheaist.
Eiddot ti ydwyf, cadw fi: oherwydd dy orchmynion a geisiais.
Yr rhai annuwiol a ddisgwyliasant amdanaf i’m difetha: ond dy dystiolaethau di a ystyriaf fi.
Yr ydwyf yn gweled diwedd ar bob perffeithrwydd: ond dy orchymyn di sydd dra eang.
Mor gu gennyf dy gyfraith di! hi yw fy myfyrdod beunydd.
A’th orchmynion yr ydwyt yn fy ngwneuthur yn ddoethach na’m gelynion: canys byth y maent gyda mi.
Deellais fwy na’m holl athrawon: oherwydd dy dystiolaethau yw fy myfyrdod.
Deellais yn well na’r henuriaid, am fy mod yn cadw dy orchmynion di.
Ateliais fy nhraed oddi wrth bob llwybr drwg, fel y cadwn dy air di.
Ni chiliais oddi wrth dy farnedigaethau: oherwydd ti a’m dysgaist.
Mor felys yw dy eiriau i’m genau! melysach na mêl i’m safn.
Trwy dy orchmynion di y pwyllais: am hynny y caseais bob gau lwybr.
Llusern yw dy air i’m traed, a llewyrch i’m llwybr.
Tyngais, a chyflawnaf, y cadwn farnedigaethau dy gyfiawnder.
Cystuddiwyd fi yn ddirfawr: bywha fi, O ARGLWYDD, yn ôl dy air.
Atolwg, ARGLWYDD, bydd fodlon i ewyllysgar offrymau fy ngenau, a dysg i mi dy farnedigaethau.
Y mae fy enaid yn fy llaw yn wastadol: er hynny nid wyf yn anghofio dy gyfraith.
Y rhai annuwiol a osodasant fagl i mi: ond ni chyfeiliornais oddi wrth dy orchmynion.
Cymerais dy orchmynion yn etifeddiaeth dros byth: oherwydd llawenydd fy nghalon ydynt.
Gostyngais fy nghalon i wneuthur dy ddeddfau byth, hyd y diwedd.
Meddyliau ofer a gaseais: a’th gyfraith di a hoffais.
Fy lloches a’m tarian ydwyt: yn dy air y gobeithiaf.
Ciliwch oddi wrthyf, rai drygionus: canys cadwaf orchmynion fy NUW.
Cynnal fi yn ôl dy air, fel y byddwyf byw: ac na ad i mi gywilyddio am fy ngobaith.
Cynnal fi, a dihangol fyddaf: ac ar dy ddeddfau yr edrychaf yn wastadol.
Sethraist y rhai oll a gyfeiliornant oddi wrth dy ddeddfau: canys twyllodrus yw eu dichell hwynt.
Bwriaist heibio holl annuwiolion y tir fel sothach: am hynny yr hoffais dy dystiolaethau.
Dychrynodd fy nghnawd rhag dy ofn, ac ofnais rhag dy farnedigaethau.
Gwneuthum farn a chyfiawnder: na ad fi i’m gorthrymwyr.
Mechnïa dros dy was er daioni: na ad i’r beilchion fy ngorthrymu.
Fy llygaid a ballasant am dy iachawdwriaeth, ac am ymadrodd dy gyfiawnder.
Gwna i’th was yn ôl dy drugaredd, a dysg i mi dy ddeddfau.
Dy was ydwyf fi; pâr i mi ddeall, fel y gwypwyf dy dystiolaethau.
Amser yw i’r ARGLWYDD weithio: diddymasant dy gyfraith di.
Am hynny yr hoffais dy orchmynion yn fwy nag aur; ie, yn fwy nag aur coeth.
Am hynny uniawn y cyfrifais dy orchmynion am bob peth; a chaseais bob gau lwybr.
Rhyfedd yw dy dystiolaethau: am hynny y ceidw fy enaid hwynt.
Agoriad dy eiriau a rydd oleuni: pair ddeall i rai annichellgar.
Agorais fy ngenau, a dyheais: oblegid awyddus oeddwn i’th orchmynion di.
Edrych arnaf, a thrugarha wrthyf, yn ôl dy arfer i’r rhai a garant dy enw.
Cyfarwydda fy nghamre yn dy air: ac na lywodraethed dim anwiredd arnaf.
Gwared fi oddi wrth orthrymder dynion: felly y cadwaf dy orchmynion.
Llewyrcha dy wyneb ar dy was: a dysg i mi dy ddeddfau.
Afonydd o ddyfroedd a redant o’m llygaid, am na chadwasant dy gyfraith di.
Cyfiawn ydwyt ti, O ARGLWYDD, ac uniawn yw dy farnedigaethau.
Dy dystiolaethau y rhai a orchmynnaist, ydynt gyfiawn, a ffyddlon iawn.
Fy sêl a’m difaodd; oherwydd i’m gelynion anghofio dy eiriau di.
Purwyd dy ymadrodd yn ddirfawr: am hynny y mae dy was yn ei hoffi.
Bychan ydwyf fi, a dirmygus: ond nid anghofiais dy orchmynion.
Dy gyfiawnder sydd gyfiawnder byth, a’th gyfraith sydd wirionedd.
Adfyd a chystudd a’m goddiweddasant; a’th orchmynion oedd fy nigrifwch.
Cyfiawnder dy dystiolaethau a bery yn dragywydd: gwna i mi ddeall, a byw fyddaf.
Llefais â’m holl galon; clyw fi, O ARGLWYDD: dy ddeddfau a gadwaf.
Llefais arnat; achub fi, a chadwaf dy dystiolaethau.
Achubais flaen y cyfddydd, a gwaeddais; wrth dy air y disgwyliais.
Fy llygaid a achubasant flaen gwyliadwriaethau y nos, i fyfyrio yn dy air di.
Clyw fy llef yn ôl dy drugaredd: ARGLWYDD, bywha fi yn ôl dy farnedigaethau.
Y rhai a ddilynant ysgelerder a nesasant arnaf: ymbellhasant oddi wrth dy gyfraith di.
Tithau, ARGLWYDD, wyt agos; a’th holl orchmynion sydd wirionedd.
Er ys talm y gwyddwn am dy dystiolaethau, seilio ohonot hwynt yn dragywydd.
Gwêl fy nghystudd, a gwared fi: canys nid anghofiais dy gyfraith.
Dadlau fy nadl, a gwared fi: bywha fi yn ôl dy air.
Pell yw iachawdwriaeth oddi wrth y rhai annuwiol: oherwydd ni cheisiant dy ddeddfau di.
Dy drugareddau, ARGLWYDD, sydd aml: bywha fi yn ôl dy farnedigaethau.
Llawer sydd yn fy erlid, ac yn fy ngwrthwynebu; er hynny ni throais oddi wrth dy dystiolaethau.
Gwelais y troseddwyr, a gresynais; am na chadwent dy air di.
Gwêl fy mod yn hoffi dy orchmynion: ARGLWYDD, bywha fi yn ôl dy drugarowgrwydd.
Gwirionedd o’r dechreuad yw dy air; a phob un o’th gyfiawn farnedigaethau a bery yn dragywydd.
Tywysogion a’m herlidiasant heb achos: er hynny fy nghalon a grynai rhag dy air di.
Llawen ydwyf fi oblegid dy air, fel un yn cael ysglyfaeth lawer.
Celwydd a gaseais, ac a ffieiddiais: a’th gyfraith di a hoffais.
Seithwaith yn y dydd yr ydwyf yn dy glodfori; oherwydd dy gyfiawn farnedigaethau.
Heddwch mawr fydd i’r rhai a garant dy gyfraith: ac nid oes dramgwydd iddynt.
Disgwyliais wrth dy iachawdwriaeth di, O ARGLWYDD; a gwneuthum dy orchmynion.
Fy enaid a gadwodd dy dystiolaethau; a hoff iawn gennyf hwynt.
Cedwais dy orchmynion a’th dystiolaethau: canys y mae fy holl ffyrdd ger dy fron di.
Nesaed fy ngwaedd o’th flaen, ARGLWYDD: gwna i mi ddeall yn ôl dy air.
Deued fy ngweddi ger dy fron: gwared fi yn ôl dy air.
Fy ngwefusau a draetha foliant, pan ddysgech i mi dy ddeddfau.
Fy nhafod a ddatgan dy air: oherwydd dy holl orchmynion sydd gyfiawnder.
Bydded dy law i’m cynorthwyo: oherwydd dy orchmynion di a ddewisais.
Hiraethais, O ARGLWYDD, am dy iachawdwriaeth; a’th gyfraith yw fy hyfrydwch.
Bydded byw fy enaid, fel y’th folianno di; a chynorthwyed dy farnedigaethau fi.
Cyfeiliornais fel dafad wedi colli: cais dy was; oblegid nid anghofiais dy orchmynion.
Ap Beibl
Bible App for Kids
