Lyfr y Psalmau 17
17
1Clyw, Arglwydd, mor gyfiawn yw f’ochain,
Ystyria fy llefain a’m llais;
A gwrando fy nhaer erfyniadau,
O ddidwyll wefusau daw ’nghais;
2A deued fy marn o’th breswylfod
A’m dedryd o’th wyddfod i’th was;
Edryched dy lygaid yn gyfiawn,
Ar gwynfan yr uniawn, o’th ras.
3Dwfn eigion fy nghalon a brofaist,
Y nos yr ymwelaist â’m gwaith;
Anwiredd a phechod a geisiaist,
Ni chefaist, pan chwiliaist, ychwaith:
4Gweithredoedd plant dynion pan welais,
Bwriedais y geiriwn yn gall;
Ymgedwais rhag llwybrau ’r yspeilydd,
Wrth d’ eiriau Di beunydd heb wall.
YR AIL RAN
5O cynnal fi ’n cerdded dy lwybrau,
Rhag llithro llesg gamrau fy nhraed:
6Pan elwais, gwrandawyd fy nghwynion,
A’m hachub yn union a wnaed:
Ior, ystyr wrth lais f’ ymadroddion,
A’m taerion erfynion, O clyw;
Gostynged dy glust at fy llefain,
A gwrando fi ’n ochain, fy Nuw.
7Dod im’ dy ragorol drugaredd,
I’m gwaeledd mor ryfedd yw’th ras!
I bawb wyt Achubydd a nodded,
A’th gred, fel i minnau dy was:
8O cudd rhag fy ngelyn fi ’n wastad,
Fel canwyll dy lygad, â’th law;
Fy enaid i ’mguddio ’n dragywydd
Dan gysgod d’ adenydd y daw.
Y DRYDEDD RAN
9Duw, cadw fi rhag y drygionus
Sydd im’ mor orthrymmus a thrwch,
A rhag y rhai ’n gas a’m hamgylchant;
Os cânt, hwy a’m llethant i’r llwch:
10Cauasant o amgylch gan frasder,
Llefarant mewn balchder a gwawd;
11Ein llwybrau amgylchant o bobtu,
O fwriad i lethu ’r tylawd.
Eu llygaid ar gil gosodasant
I lethu ’m gogoniant i lawr;
12Eu dull sy fel llew a ddyrwygai
Ysglyfaeth a garai yn fawr,
Ac megis llew ieuangc yn gwyliaw
Yn ddirgel i larpiaw ei wledd;
13Duw, achub ei flaen ef, ’rwy ’n ofnus,
A chwymp ef yn glwyfus â’th gledd.
Y BEDWAREDD RAN
14Duw, cadw fi rhag yr annuwiol,
Dy gleddyf anfeidrol ei fin;
Ond beth ydyw dynion i’w hofni?
Dy gadarn law Di sy ’n eu trin;
Nid ydynt ond dynion daearol,
A’u heinioes yn farwol i fod,
A moethau ’r byd hwn yw eu cyfran
Eu hamcan a’u rhan îs y rhod.
O’th drysor cuddiedig Ti beunydd
A lenwaist â chynnydd eu chwant;
Llawn ydynt o feibion a llwyddiant,
A’u gweddill gadawant i’w plant.
15Hyn, Arglwydd, yw ’m gweddi bob amser,
Cael gwel’d mewn cyfiawnder dy wedd;
A’th ddelw digonir fi ’n ddïau
Pan ddeffr’wyf o barthau y bedd.
Dewis Presennol:
Lyfr y Psalmau 17: SC1850
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Y Psallwyr gan y Parch. Morris Williams (Nicander). Cyhoeddwyd gan H. Hughes, Llundain 1850. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.
Lyfr y Psalmau 17
17
1Clyw, Arglwydd, mor gyfiawn yw f’ochain,
Ystyria fy llefain a’m llais;
A gwrando fy nhaer erfyniadau,
O ddidwyll wefusau daw ’nghais;
2A deued fy marn o’th breswylfod
A’m dedryd o’th wyddfod i’th was;
Edryched dy lygaid yn gyfiawn,
Ar gwynfan yr uniawn, o’th ras.
3Dwfn eigion fy nghalon a brofaist,
Y nos yr ymwelaist â’m gwaith;
Anwiredd a phechod a geisiaist,
Ni chefaist, pan chwiliaist, ychwaith:
4Gweithredoedd plant dynion pan welais,
Bwriedais y geiriwn yn gall;
Ymgedwais rhag llwybrau ’r yspeilydd,
Wrth d’ eiriau Di beunydd heb wall.
YR AIL RAN
5O cynnal fi ’n cerdded dy lwybrau,
Rhag llithro llesg gamrau fy nhraed:
6Pan elwais, gwrandawyd fy nghwynion,
A’m hachub yn union a wnaed:
Ior, ystyr wrth lais f’ ymadroddion,
A’m taerion erfynion, O clyw;
Gostynged dy glust at fy llefain,
A gwrando fi ’n ochain, fy Nuw.
7Dod im’ dy ragorol drugaredd,
I’m gwaeledd mor ryfedd yw’th ras!
I bawb wyt Achubydd a nodded,
A’th gred, fel i minnau dy was:
8O cudd rhag fy ngelyn fi ’n wastad,
Fel canwyll dy lygad, â’th law;
Fy enaid i ’mguddio ’n dragywydd
Dan gysgod d’ adenydd y daw.
Y DRYDEDD RAN
9Duw, cadw fi rhag y drygionus
Sydd im’ mor orthrymmus a thrwch,
A rhag y rhai ’n gas a’m hamgylchant;
Os cânt, hwy a’m llethant i’r llwch:
10Cauasant o amgylch gan frasder,
Llefarant mewn balchder a gwawd;
11Ein llwybrau amgylchant o bobtu,
O fwriad i lethu ’r tylawd.
Eu llygaid ar gil gosodasant
I lethu ’m gogoniant i lawr;
12Eu dull sy fel llew a ddyrwygai
Ysglyfaeth a garai yn fawr,
Ac megis llew ieuangc yn gwyliaw
Yn ddirgel i larpiaw ei wledd;
13Duw, achub ei flaen ef, ’rwy ’n ofnus,
A chwymp ef yn glwyfus â’th gledd.
Y BEDWAREDD RAN
14Duw, cadw fi rhag yr annuwiol,
Dy gleddyf anfeidrol ei fin;
Ond beth ydyw dynion i’w hofni?
Dy gadarn law Di sy ’n eu trin;
Nid ydynt ond dynion daearol,
A’u heinioes yn farwol i fod,
A moethau ’r byd hwn yw eu cyfran
Eu hamcan a’u rhan îs y rhod.
O’th drysor cuddiedig Ti beunydd
A lenwaist â chynnydd eu chwant;
Llawn ydynt o feibion a llwyddiant,
A’u gweddill gadawant i’w plant.
15Hyn, Arglwydd, yw ’m gweddi bob amser,
Cael gwel’d mewn cyfiawnder dy wedd;
A’th ddelw digonir fi ’n ddïau
Pan ddeffr’wyf o barthau y bedd.
Dewis Presennol:
:
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Y Psallwyr gan y Parch. Morris Williams (Nicander). Cyhoeddwyd gan H. Hughes, Llundain 1850. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.