Exodus 15
15
Y Gân wrth y Môr Coch
1Dyma Moses a phobl Israel yn canu’r gân yma i’r ARGLWYDD:
“Dw i am ganu i’r ARGLWYDD
a dathlu ei fuddugoliaeth:
Mae e wedi taflu’r ceffylau
a’u marchogion i’r môr!
2Yr ARGLWYDD sy’n rhoi nerth a chân i mi!
Fe sydd wedi fy achub i.
Dyma’r Duw dw i’n ei addoli –
Duw fy nhad, a dw i’n mynd i’w ganmol!
3Yr ARGLWYDD ydy ei enw e.
Mae’r ARGLWYDD yn rhyfelwr.
4Mae wedi taflu cerbydau y Pharo
a’i fyddin i gyd i’r môr!
Cafodd eu swyddogion gorau
eu boddi yn y Môr Coch.#15:4 Môr Coch Hebraeg, “Môr y Brwyn”.
5Daeth y dŵr dwfn drostyn nhw,
a dyma nhw’n suddo i’r gwaelod fel carreg.
6Mae dy law gref yn rhyfeddol, ARGLWYDD;
dy law gref di wnaeth ddryllio’r gelyn.
7Am dy fod mor aruthrol fawr,
rwyt ti’n bwrw i lawr y rhai sy’n codi yn dy erbyn –
Ti’n dangos dy fod yn ddig,
ac maen nhw’n cael eu difa fel bonion gwellt.
8Wrth i ti chwythu dyma’r dŵr yn codi’n bentwr,
y llif yn sefyll fel argae,
a’r dŵr dwfn wedi caledu yng nghanol y môr.
9Dyma’r gelyn yn dweud,
‘Ar eu holau nhw! Dalia i nhw,
a rhannu’r ysbail!
Dw i’n mynd i gael amser da!
Fydd neb ar ôl i’r cleddyf ei daro –
dw i’n mynd i’w dinistrio nhw’n llwyr!’
10Ond dyma ti’n chwythu,
a dyma’r môr yn llifo drostyn nhw!
Dyma nhw’n suddo fel plwm yn y tonnau gwyllt!
11Pa un o’r duwiau sy’n debyg i ti, ARGLWYDD?
Does neb tebyg i ti –
mor wych, ac mor sanctaidd,
yn haeddu dy barchu a dy foli;
ti’n gwneud gwyrthiau rhyfeddol!
12Dyma ti’n codi dy law gref
a dyma’r ddaear yn llyncu’r gelyn!
13Yn dy gariad byddi’n arwain
y bobl rwyt wedi’u rhyddhau;
byddi’n eu tywys yn dy nerth
i’r lle cysegredig lle rwyt yn byw.
14Bydd y bobloedd yn clywed ac yn crynu –
bydd pobl Philistia yn poeni,
15ac arweinwyr Edom wedi brawychu.
Bydd dynion cryf Moab yn crynu,
a phobl Canaan yn poeni.
16Bydd ofn a braw yn dod drostyn nhw –
mae dy gryfder di yn eu gwneud yn fud
fel carreg.
Fyddan nhw’n gwneud dim nes bydd dy bobl
wedi pasio heibio, ARGLWYDD;
nes i’r bobl wnest ti eu prynu basio heibio.
17Ond byddi’n mynd â nhw i mewn
ac yn eu plannu ar dy fynydd dy hun –
ble wyt ti wedi dewis byw, ARGLWYDD;
y cysegr rwyt ti wedi’i sefydlu.
18Yr ARGLWYDD sy’n teyrnasu am byth bythoedd!
19Pan aeth ceffylau y Pharo, a’i gerbydau a’i filwyr, i’r môr, dyma’r ARGLWYDD yn gwneud i ddŵr y môr lifo’n ôl drostyn nhw. Ond roedd pobl Israel wedi cerdded ar dir sych drwy ganol y môr.”
Miriam a’r merched yn dawnsio
20Yna dyma Miriam y broffwydes (chwaer Aaron) yn gafael mewn drwm llaw, a dyma’r merched i gyd yn codi drymiau a mynd ar ei hôl, gan ddawnsio.
21Roedd Miriam yn canu’r gytgan:
“Canwch i’r ARGLWYDD
i ddathlu ei fuddugoliaeth!
Mae wedi taflu’r ceffylau
a’u marchogion i’r môr!”
Dŵr chwerw Mara
22Dyma Moses yn cael pobl Israel i symud ymlaen oddi wrth y Môr Coch. Aethon nhw allan i Anialwch Shwr. Buon nhw’n cerdded yn yr anialwch am dri diwrnod heb ddod o hyd i ddŵr. 23Yna dyma nhw’n cyrraedd Mara, ond roedden nhw’n methu yfed y dŵr yno am ei fod mor chwerw. (Dyna pam roedd yn cael ei alw yn Mara – sef “Chwerw.”) 24Dyma’r bobl yn dechrau troi yn erbyn Moses. “Beth ydyn ni’n mynd i’w yfed?” medden nhw. 25Dyma Moses yn gweddïo’n daer am help, a dyma’r ARGLWYDD yn ei arwain at ddarn o bren. Ar ôl i Moses ei daflu i’r dŵr, roedd y dŵr yn iawn i’w yfed.
Yn Mara, dyma’r ARGLWYDD yn rhoi rheol iddyn nhw, er mwyn profi pa mor ffyddlon oedden nhw: 26“Os byddwch chi’n ufudd i’r ARGLWYDD eich Duw, ac yn gwneud beth sy’n iawn yn ei olwg e, gwrando ar beth mae’n ei ddweud a cadw at ei reolau, fydd dim rhaid i chi ddiodde’r afiechydon wnes i daro’r Eifftiaid gyda nhw. Fi ydy’r ARGLWYDD sy’n eich iacháu chi.”
27Yna dyma nhw’n cyrraedd Elim, lle roedd un deg dwy o ffynhonnau a saith deg o goed palmwydd. A dyma nhw’n gwersylla yno wrth ymyl y ffynhonnau.
Dewis Presennol:
Exodus 15: bnet
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Cymdeithas y Beibl 2023
Exodus 15
15
Y Gân wrth y Môr Coch
1Dyma Moses a phobl Israel yn canu’r gân yma i’r ARGLWYDD:
“Dw i am ganu i’r ARGLWYDD
a dathlu ei fuddugoliaeth:
Mae e wedi taflu’r ceffylau
a’u marchogion i’r môr!
2Yr ARGLWYDD sy’n rhoi nerth a chân i mi!
Fe sydd wedi fy achub i.
Dyma’r Duw dw i’n ei addoli –
Duw fy nhad, a dw i’n mynd i’w ganmol!
3Yr ARGLWYDD ydy ei enw e.
Mae’r ARGLWYDD yn rhyfelwr.
4Mae wedi taflu cerbydau y Pharo
a’i fyddin i gyd i’r môr!
Cafodd eu swyddogion gorau
eu boddi yn y Môr Coch.#15:4 Môr Coch Hebraeg, “Môr y Brwyn”.
5Daeth y dŵr dwfn drostyn nhw,
a dyma nhw’n suddo i’r gwaelod fel carreg.
6Mae dy law gref yn rhyfeddol, ARGLWYDD;
dy law gref di wnaeth ddryllio’r gelyn.
7Am dy fod mor aruthrol fawr,
rwyt ti’n bwrw i lawr y rhai sy’n codi yn dy erbyn –
Ti’n dangos dy fod yn ddig,
ac maen nhw’n cael eu difa fel bonion gwellt.
8Wrth i ti chwythu dyma’r dŵr yn codi’n bentwr,
y llif yn sefyll fel argae,
a’r dŵr dwfn wedi caledu yng nghanol y môr.
9Dyma’r gelyn yn dweud,
‘Ar eu holau nhw! Dalia i nhw,
a rhannu’r ysbail!
Dw i’n mynd i gael amser da!
Fydd neb ar ôl i’r cleddyf ei daro –
dw i’n mynd i’w dinistrio nhw’n llwyr!’
10Ond dyma ti’n chwythu,
a dyma’r môr yn llifo drostyn nhw!
Dyma nhw’n suddo fel plwm yn y tonnau gwyllt!
11Pa un o’r duwiau sy’n debyg i ti, ARGLWYDD?
Does neb tebyg i ti –
mor wych, ac mor sanctaidd,
yn haeddu dy barchu a dy foli;
ti’n gwneud gwyrthiau rhyfeddol!
12Dyma ti’n codi dy law gref
a dyma’r ddaear yn llyncu’r gelyn!
13Yn dy gariad byddi’n arwain
y bobl rwyt wedi’u rhyddhau;
byddi’n eu tywys yn dy nerth
i’r lle cysegredig lle rwyt yn byw.
14Bydd y bobloedd yn clywed ac yn crynu –
bydd pobl Philistia yn poeni,
15ac arweinwyr Edom wedi brawychu.
Bydd dynion cryf Moab yn crynu,
a phobl Canaan yn poeni.
16Bydd ofn a braw yn dod drostyn nhw –
mae dy gryfder di yn eu gwneud yn fud
fel carreg.
Fyddan nhw’n gwneud dim nes bydd dy bobl
wedi pasio heibio, ARGLWYDD;
nes i’r bobl wnest ti eu prynu basio heibio.
17Ond byddi’n mynd â nhw i mewn
ac yn eu plannu ar dy fynydd dy hun –
ble wyt ti wedi dewis byw, ARGLWYDD;
y cysegr rwyt ti wedi’i sefydlu.
18Yr ARGLWYDD sy’n teyrnasu am byth bythoedd!
19Pan aeth ceffylau y Pharo, a’i gerbydau a’i filwyr, i’r môr, dyma’r ARGLWYDD yn gwneud i ddŵr y môr lifo’n ôl drostyn nhw. Ond roedd pobl Israel wedi cerdded ar dir sych drwy ganol y môr.”
Miriam a’r merched yn dawnsio
20Yna dyma Miriam y broffwydes (chwaer Aaron) yn gafael mewn drwm llaw, a dyma’r merched i gyd yn codi drymiau a mynd ar ei hôl, gan ddawnsio.
21Roedd Miriam yn canu’r gytgan:
“Canwch i’r ARGLWYDD
i ddathlu ei fuddugoliaeth!
Mae wedi taflu’r ceffylau
a’u marchogion i’r môr!”
Dŵr chwerw Mara
22Dyma Moses yn cael pobl Israel i symud ymlaen oddi wrth y Môr Coch. Aethon nhw allan i Anialwch Shwr. Buon nhw’n cerdded yn yr anialwch am dri diwrnod heb ddod o hyd i ddŵr. 23Yna dyma nhw’n cyrraedd Mara, ond roedden nhw’n methu yfed y dŵr yno am ei fod mor chwerw. (Dyna pam roedd yn cael ei alw yn Mara – sef “Chwerw.”) 24Dyma’r bobl yn dechrau troi yn erbyn Moses. “Beth ydyn ni’n mynd i’w yfed?” medden nhw. 25Dyma Moses yn gweddïo’n daer am help, a dyma’r ARGLWYDD yn ei arwain at ddarn o bren. Ar ôl i Moses ei daflu i’r dŵr, roedd y dŵr yn iawn i’w yfed.
Yn Mara, dyma’r ARGLWYDD yn rhoi rheol iddyn nhw, er mwyn profi pa mor ffyddlon oedden nhw: 26“Os byddwch chi’n ufudd i’r ARGLWYDD eich Duw, ac yn gwneud beth sy’n iawn yn ei olwg e, gwrando ar beth mae’n ei ddweud a cadw at ei reolau, fydd dim rhaid i chi ddiodde’r afiechydon wnes i daro’r Eifftiaid gyda nhw. Fi ydy’r ARGLWYDD sy’n eich iacháu chi.”
27Yna dyma nhw’n cyrraedd Elim, lle roedd un deg dwy o ffynhonnau a saith deg o goed palmwydd. A dyma nhw’n gwersylla yno wrth ymyl y ffynhonnau.
Dewis Presennol:
:
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
© Cymdeithas y Beibl 2023