ລູກາ 6
6
ບັນຫາເລື່ອງວັນຊະບາໂຕ
(ມທ 12:1-8; ມລກ 2:23-28)
1ວັນໜຶ່ງ ໃນວັນຊະບາໂຕຜູ້ທຳນວາຍ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກຳລັງຍ່າງຜ່ານທົງນາພວກສາວົກຂອງພຣະອົງໄດ້ເດັດເອົາຮວງເຂົ້າ ແລະເກັດກິນ. 2ພວກ ຟາຣີຊາຍບາງຄົນຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ເປັນຫັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດໃນສິ່ງທີ່ກົດບັນຍັດຂອງພວກເຮົາບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດໃນວັນຊະບາໂຕ?”
3ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອ່ານບໍກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ດາວິດໄດ້ເຮັດເມື່ອລາວ ແລະຄົນຂອງຕົນຫິວເຂົ້າ? 4ຄືລາວໄດ້ເຂົ້າໄປໃນທີ່ສະຖິດຂອງພຣະເຈົ້າ ເອົາເຂົ້າຈີ່ທີ່ໄດ້ຖວາຍແກ່ພຣະເຈົ້າມາກິນ ແລະຍັງແບ່ງປັນໃຫ້ພັກພວກຂອງຕົນກິນດ້ວຍ, ຊຶ່ງກົດບັນຍັດຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດກິນເຂົ້າຈີ່ນີ້ ນອກຈາກປະໂຣຫິດເທົ່ານັ້ນ.”
5ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໄດ້ບອກພວກເຂົາວ່າ, “ບຸດມະນຸດເປັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງວັນຊະບາໂຕ.”
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດຊາຍມືລີບ
(ມທ 12:9-14; ມລກ 3:1-6)
6ໃນວັນຊະບາໂຕອີກວັນໜຶ່ງ ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າໄປໃນທຳມະສາລາ ແລະສັ່ງສອນໃນທີ່ນັ້ນ ມີຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມືເບື້ອງຂວາລີບ. 7ພວກທຳມະຈານກັບພວກຟາຣີຊາຍບາງຄົນ ຢາກຫາຂໍ້ຟ້ອງພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ ເຮັດຜິດ ພວກເຂົາຈຶ່ງຊອມເບິ່ງວ່າ ພຣະອົງຈະໂຜດຮັກສາຄົນໃຫ້ດີພະຍາດໃນວັນຊະບາໂຕຫລືບໍ່. 8ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຮູ້ຈັກຄວາມຄິດຂອງພວກເຂົາ ຈຶ່ງກ່າວແກ່ຊາຍມືລີບນັ້ນວ່າ, “ຈົ່ງຢືນຂຶ້ນ ແລະມາທາງໜ້າພີ້.” ຊາຍຄົນນັ້ນຈຶ່ງລຸກຂຶ້ນ ແລະໄປຢືນໃນທີ່ນັ້ນ. 9ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ເຮົາຂໍຖາມພວກເຈົ້າວ່າ, ‘ກົດວັນຊະບາໂຕຂອງພວກເຮົາອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດດີ ຫລືເຮັດຊົ່ວ? ໃຫ້ຊ່ວຍຊີວິດໄວ້ ຫລືໃຫ້ທຳລາຍຊີວິດຖິ້ມ?’” 10ພຣະອົງຫລຽວເບິ່ງໜ້າພວກເຂົາທຸກຄົນແລ້ວກ່າວ ແກ່ຊາຍມືລີບວ່າ, “ຈົ່ງຢຽດມືເຈົ້າອອກ” ຊາຍມືລີບຢຽດມືຂອງຕົນອອກ ແລະມືຂອງລາວກໍດີເປັນປົກກະຕິ.
11ຝ່າຍຄົນເຫຼົ່ານັ້ນກໍເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຄຽດແຄ້ນ ແລະໄດ້ປຶກສາກັນວ່າຈະເຮັດຢ່າງໃດກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງເລືອກເອົາອັກຄະສາວົກສິບສອງຄົນ
(ມທ 10:1-4; ມລກ 3:13-19)
12ໃນເວລານັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ຂຶ້ນໄປເທິງພູໜ່ວຍໜຶ່ງ ເພື່ອພາວັນນາອະທິຖານ ແລະໃຊ້ເວລາພາວັນນາອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າຢູ່ທີ່ນັ້ນຕະຫລອດຄືນ. 13ຄັນຮຸ່ງເຊົ້າແລ້ວ, ພຣະອົງໄດ້ເອີ້ນບັນດາສາວົກມາຫາພຣະອົງ ແລະໃນພວກເຂົາພຣະອົງເລືອກເອົາສິບສອງຄົນ ແລ້ວພຣະອົງຊົງຕັ້ງຊື່ໃຫ້ວ່າ ອັກຄະສາວົກ. 14ຄືຊີໂມນ (ທີ່ພຣະອົງຕັ້ງຊື່ໃຫ້ວ່າ, “ເປໂຕ”) ແລະ ອັນເດອານ້ອງຊາຍຂອງຕົນ, ຢາໂກໂບ ແລະ ໂຢຮັນ, ຟີລິບ ແລະ ບາຣະໂທໂລມາຍ 15ມັດທາຍ ແລະ ໂທມາ, ຢາໂກໂບລູກຊາຍຂອງອາລະຟາຍ, ຊີໂມນ ຜູ້ທີ່ເອີ້ນກັນວ່າ, “ເຊໂລເຕ” 16ຢູດາລູກຊາຍຂອງຢາໂກໂບ ແລະ ຢູດາອິດສະກາຣີອົດຜູ້ທີ່ທໍລະຍົດຕໍ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າສັ່ງສອນ ແລະ ຊົງໂຜດຄົນໃຫ້ດີພະຍາດ
(ມທ 4:23-25)
17ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບພວກສາວົກຂອງພຣະອົງລົງມາແຕ່ພູແລ້ວ ກໍຢຸດຢືນຢູ່ທີ່ຮາບພຽງແຫ່ງໜຶ່ງ ໃນບ່ອນນັ້ນ ມີລູກສິດຂອງພຣະອົງຫລາຍຄົນພ້ອມດ້ວຍປະຊາຊົນຈຳນວນຫລວງຫລາຍ ທີ່ມາຈາກທົ່ວທັງແຂວງຢູດາຍ ຈາກນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ແລະຈາກຝັ່ງທະເລຂອງເມືອງຕີເຣກັບເມືອງຊີໂດນ, 18ພວກເຂົາມາເພື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະເພື່ອໃຫ້ພຣະອົງຊົງໂຜດຮັກສາໃຫ້ດີພະຍາດໂຣຄາຂອງພວກເຂົາ ແລະບັນດາຜູ້ທີ່ຖືກຜີມານຮ້າຍລົບກວນ ກໍຊົງໂຜດໃຫ້ດີເໝືອນກັນ 19ປະຊາຊົນທຸກຄົນຕ່າງກໍພະຍາຍາມແຕະຕ້ອງພຣະອົງ ເພາະຣິດອຳນາດອອກຈາກພຣະອົງ ແລະຊົງໂຜດຮັກສາພະຍາດໂຣຄາຂອງພວກເຂົາທຸກຄົນໃຫ້ຫາຍດີ.
ພຣະເຢຊູສອນສາວົກຂອງພຣະອົງ
(ມທ 5:1-12)
20ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າແນມເບິ່ງພວກສາວົກຂອງພຣະອົງແລ້ວ ກໍກ່າວວ່າ,
“ພວກເຈົ້າທີ່ຍາກຈົນກໍເປັນສຸກ,
ເພາະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ
ເປັນຂອງພວກເຈົ້າ
21ພວກເຈົ້າທີ່ອຶດຢາກດຽວນີ້ ກໍເປັນສຸກ,
ເພາະວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະຊົງໂຜດ
ໃຫ້ພວກເຈົ້າອີ່ມເຕັມ
ພວກເຈົ້າທີ່ຮ້ອງໄຫ້ດຽວນີ້ກໍເປັນສຸກ,
ເພາະວ່າ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຫົວ.”
22“ພວກເຈົ້າກໍເປັນສຸກຫຼາຍ ເມື່ອຄົນທັງຫລາຍກຽດຊັງພວກເຈົ້າ, ຂັບໄລ່ພວກເຈົ້າໃຫ້ໜີໄປ, ຕິຕຽນນິນທາພວກເຈົ້າ ແລະປະຕິເສດຊື່ຂອງພວກເຈົ້າວ່າຊົ່ວ ເພາະພວກເຈົ້າເຫັນແກ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າ. 23ໃນວັນນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີ ແລະຈົ່ງຕື່ນເຕັ້ນດ້ວຍຄວາມຍິນດີ ເພາະເບິ່ງແມ! ບຳເໜັດຂອງພວກເຈົ້າມີບໍຣິບູນຢູ່ໃນສະຫວັນ ເພາະວ່າບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຢ່າງນັ້ນ ແກ່ຜູ້ທຳນວາຍເໝືອນກັນ.”
24“ແຕ່ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ຜູ້ເປັນຄົນຮັ່ງມີ,
ເພາະພວກເຈົ້າມີຊີວິດຢູ່ຢ່າງສຸກສະບາຍ
25ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ທີ່ອີ່ມເຕັມດຽວນີ້
ເພາະວ່າພວກເຈົ້າຈະອຶດຢາກ
ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ທີ່ກຳລັງຫົວ
ຢູ່ດຽວນີ້
ເພາະພວກເຈົ້າຈະທຸກໂສກ
ແລະຮ້ອງໄຫ້.”
26ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ເມື່ອມີຄົນຍ້ອງຍໍວ່າພວກເຈົ້າດີ ເພາະບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຂົາກໍໄດ້ເວົ້າຢ່າງດຽວກັນນີ້ແຫຼະ ແກ່ພວກຜູ້ປະກາດພຣະທຳປອມ.
ຄວາມຮັກຕໍ່ສັດຕູ
(ມທ 5:38-48; 7:12)
27“ແຕ່ເຮົາບອກເລື່ອງນີ້ແກ່ພວກເຈົ້າທີ່ໄດ້ຟັງເຮົາວ່າ, ຈົ່ງຮັກສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ ຈົ່ງເຮັດດີແກ່ຜູ້ທີ່ກຽດຊັງພວກເຈົ້າ, 28ຈົ່ງອວຍພອນຄົນທີ່ປ້ອຍດ່າພວກເຈົ້າ ແລະຈົ່ງພາວັນນາອະທິຖານເພື່ອຄົນທີ່ຂົ່ມເຫັງພວກເຈົ້າ. 29ຖ້າຜູ້ໃດຕົບແກ້ມເຈົ້າເບື້ອງໜຶ່ງ ຈົ່ງປິ່ນໃຫ້ລາວຕົບອີກເບື້ອງໜຶ່ງ ຖ້າຜູ້ໃດຍາດເອົາເສື້ອຊັ້ນນອກຂອງເຈົ້າໄປ ຖ້າເຂົາຈະເອົາເສື້ອຊັ້ນໃນກໍຢ່າຫວງຫ້າມ. 30ຈົ່ງໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນທີ່ຂໍຈາກເຈົ້າ ແລະຖ້າຜູ້ໃດເອົາສິ່ງຂອງເຈົ້າໄປ ຢ່າສູ່ທວງຖາມເອົາຄືນ. 31ເຈົ້າຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນເຮັດຢ່າງໃດແກ່ເຈົ້າ ຈົ່ງເຮັດຢ່າງນັ້ນແກ່ເຂົາເໝືອນກັນ.”
32“ຖ້າພວກເຈົ້າຮັກຄົນທີ່ຮັກພວກເຈົ້າແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຄຸນຫັງແກ່ພວກເຈົ້າ? ແມ່ນແຕ່ບັນດາຄົນບາບກໍຍັງຮັກ ຜູ້ທີ່ຮັກພວກເຂົາເໝືອນກັນ. 33ແລະ ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດດີ ຕໍ່ຄົນທີ່ເຮັດດີຕໍ່ພວກເຈົ້າແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຄຸນຫັງແກ່ພວກເຈົ້າ? ແມ່ນແຕ່ຄົນບາບທັງຫລາຍກໍຍັງເຮັດຢ່າງນັ້ນເໝືອນກັນ 34ແລະ ຖ້າພວກເຈົ້າໃຫ້ຄົນຢືມ ໂດຍຫວັງຈະໄດ້ຄືນຈາກເຂົາແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຄຸນຫັງແກ່ພວກເຈົ້າ? ແມ່ນແຕ່ຄົນບາບກໍຍັງໃຫ້ຄົນບາບຢືມ ໂດຍຫວັງຈະໄດ້ຮັບຄືນເທົ່າກັນ. 35ຈົ່ງຮັກສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ ຈົ່ງເຮັດດີຕໍ່ພວກເຂົາ, ຈົ່ງໃຫ້ພວກເຂົາຢືມໂດຍບໍ່ຫວັງຈະໄດ້ຮັບຄືນ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະໄດ້ບຳເໜັດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະພວກເຈົ້າກໍຈະເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າອົງສູງສຸດ ເພາະວ່າພຣະອົງຍັງຊົງໂຜດແກ່ຄົນເນລະຄຸນແລະຄົນຊົ່ວ. 36ເຈົ້າທັງຫລາຍຈົ່ງມີຄວາມເມດຕາປານີ ເໝືອນຢ່າງພຣະບິດາເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ຊົງມີຄວາມເມດຕາປານີ.”
ເລື່ອງການຕັດສິນຄົນອື່ນ
(ມທ 7:1-5)
37“ຢ່າຕັດສິນຄົນອື່ນ ແລະພຣະເຈົ້າຈະບໍ່ຕັດສິນພວກເຈົ້າ ຢ່າກ່າວໂທດຄົນອື່ນເພື່ອພຣະເຈົ້າຈະບໍ່ກ່າວໂທດພວກເຈົ້າ ຈົ່ງຍົກໂທດໃຫ້ຄົນອື່ນເພື່ອພຣະເຈົ້າຈະຍົກໂທດໃຫ້ພວກເຈົ້າ. 38ຈົ່ງໃຫ້ເຂົາ ແລະພຣະເຈົ້າຈະຊົງໃຫ້ເຈົ້າ ແລະໃນຕັກຂອງເຈົ້າ ຈະໄດ້ຮັບຕວງດ້ວຍເຄື່ອງຜອງຍັດສັ່ນລົງແໜ້ນເຕັມລົ້ນ ເພາະວ່າພວກເຈົ້າຈະຕວງໃຫ້ເຂົາດ້ວຍເຄື່ອງຜອງອັນໃດ ພຣະເຈົ້າຈະຊົງຕວງໃຫ້ພວກເຈົ້າດ້ວຍເຄື່ອງຜອງອັນນັ້ນ.”
39ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຍັງໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຂົາເປັນຄຳອຸປະມາວ່າ, “ຄົນຕາບອດຈະຈູງຄົນຕາບອດກໍບໍ່ໄດ້ ຖ້າເຂົາເຮັດ ທັງສອງກໍຈະຕົກລົງໃນຂຸມ. 40ສາວົກໃຫຍ່ກວ່າຄູຂອງຕົນ, ແຕ່ສິດທຸກຄົນເມື່ອໄດ້ຮັບການຝຶກສອນຢ່າງຄົບຖ້ວນແລ້ວ ກໍຈະເປັນດັ່ງຄູຂອງຕົນ.”
41“ເປັນຫັງເຈົ້າຈຶ່ງເຫັນບາບນ້ອຍໆທີ່ເປັນຄືຂີ້ເລື້ອຍເລັກນ້ອຍໆໃນຕາພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າແລະຍັງບໍ່ສົນໃຈກັບບາບໃຫຍ່ທີ່ເຈົ້າມີເຊິ່ງເປັນຄືກັບແຜ່ນໄມ້ໃນຕາຂອງເຈົ້າ! 42ການບອກໝູ່ຂອງເຈົ້າວ່າ, ‘ເພື່ອນເອີຍ, ຂໍໃຫ້ຂ້ອຍຊ່ວຍເຈົ້າແກ້ໄຂຄວາມຜິດພາດນ້ອຍໆຂອງເຈົ້າ, ເມື່ອເຈົ້າບໍ່ໄດ້ແກ້’ ໄຂຄວາມຜິດອັນໃຫຍ່ຂອງຕົວເອງເທື່ອ. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າເປັນຄົນໜ້າຊື່ໃຈຄົດ! ກ່ອນອື່ນ ໝົດ ແກ້ໄຂຄວາມຜິດຂອງເຈົ້າເອງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ທ່ານຈະສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ໝຸ່ເພື່ອນຂອງທ່ານເພື່ອແກ້ໄຂກັບຄວາມຜິດພາດຂະຫນາດນ້ອຍຂອງຕົນເອງ.”
ເລື່ອງຕົ້ນໄມ້ແລະຜົນຂອງມັນ
(ມທ 7:16-20; 12:33-35)
43“ຕົ້ນໄມ້ດີ ບໍ່ຫ່ອນເກີດຜົນບໍ່ດີ ແລະຕົ້ນໄມ້ບໍ່ດີ ກໍບໍ່ຫ່ອນເກີດຜົນດີ. 44ຕົ້ນໄມ້ທຸກຕົ້ນຍ່ອມຮູ້ໄດ້ດ້ວຍຜົນຂອງມັນ ພວກເຈົ້າບໍ່ຫ່ອນເກັບໝາກເດື່ອເທດຈາກຕົ້ນມີໜາມ ແລະບໍ່ຫ່ອນເກັບໝາກອະງຸ່ນຈາກເຄືອໜາມ. 45ຄົນດີຍ່ອມເອົາສິ່ງດີອອກມາຈາກຄັງດີແຫ່ງໃຈຂອງຕົນ ຄົນຊົ່ວຍ່ອມເອົາສິ່ງຊົ່ວອອກມາຈາກຄັງຊົ່ວແຫ່ງໃຈຂອງຕົນ ເພາະວ່າ ໃຈເຕັມລົ້ນດ້ວຍສິ່ງໃດ ປາກກໍເວົ້າສິ່ງນັ້ນອອກມາ.”
ເລື່ອງຮາກຖານສອງຢ່າງ
(ມທ 7:22-27)
46“ເປັນຫັງເຈົ້າທັງຫລາຍຈຶ່ງເອີ້ນເຮົາວ່າ, ‘ພຣະອົງເຈົ້າຂ້າ ພຣະອົງເຈົ້າຂ້າ’ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດຕາມສິ່ງທີ່ເຮົາບອກພວກເຈົ້າ? 47ທຸກຄົນທີ່ມາຫາເຮົາ ແລະຟັງຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ ແລະນຳເອົາໄປປະຕິບັດ ເຮົາຈະແຈ້ງໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ວ່າ ຜູ້ນັ້ນປຽບເໝືອນຜູ້ໃດ. 48ກໍປຽບເໝືອນຄົນຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ກໍ່ສ້າງຕຶກຂອງຕົນ ລາວຂຸດດິນລົງເລິກ ແລະຕັ້ງຮາກຖານໃສ່ເທິງດານຫີນ ແລະເມື່ອນໍ້າມາຖ້ວມ ແລ້ວແປວນໍ້າກໍໄຫລທັ່ງໃສ່, ແຕ່ບໍ່ອາດເຮັດໃຫ້ຕຶກນັ້ນຫວັ່ນໄຫວ ເພາະວ່າໄດ້ສ້າງດີແລ້ວ. 49ສ່ວນຄົນທີ່ໄດ້ຍິນຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ ແລະບໍ່ປະຕິບັດຕາມ ລາວກໍປຽບເໝືອນຄົນຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ກໍ່ສ້າງຕຶກຂອງຕົນເທິງດິນ ໂດຍບໍ່ກໍ່ຮາກຖານ ເມື່ອແປວນໍ້າໄຫລທັ່ງໃສ່ຕຶກນັ້ນ ມັນກໍເຈື່ອນລົງທັນທີ ແລະຄວາມພິນາດຈິບຫາຍຂອງຕຶກນັ້ນກໍໃຫຍ່ຫລວງ.”
Dewis Presennol:
ລູກາ 6: BGL
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Bor (Bo) (ບໍ່)Bible by Beyond Translation is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
ລູກາ 6
6
ບັນຫາເລື່ອງວັນຊະບາໂຕ
(ມທ 12:1-8; ມລກ 2:23-28)
1ວັນໜຶ່ງ ໃນວັນຊະບາໂຕຜູ້ທຳນວາຍ ພຣະເຢຊູເຈົ້າກຳລັງຍ່າງຜ່ານທົງນາພວກສາວົກຂອງພຣະອົງໄດ້ເດັດເອົາຮວງເຂົ້າ ແລະເກັດກິນ. 2ພວກ ຟາຣີຊາຍບາງຄົນຈຶ່ງເວົ້າວ່າ, “ເປັນຫັງພວກເຈົ້າຈຶ່ງເຮັດໃນສິ່ງທີ່ກົດບັນຍັດຂອງພວກເຮົາບໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດໃນວັນຊະບາໂຕ?”
3ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຕອບພວກເຂົາວ່າ, “ພວກເຈົ້າບໍ່ໄດ້ອ່ານບໍກ່ຽວກັບສິ່ງທີ່ດາວິດໄດ້ເຮັດເມື່ອລາວ ແລະຄົນຂອງຕົນຫິວເຂົ້າ? 4ຄືລາວໄດ້ເຂົ້າໄປໃນທີ່ສະຖິດຂອງພຣະເຈົ້າ ເອົາເຂົ້າຈີ່ທີ່ໄດ້ຖວາຍແກ່ພຣະເຈົ້າມາກິນ ແລະຍັງແບ່ງປັນໃຫ້ພັກພວກຂອງຕົນກິນດ້ວຍ, ຊຶ່ງກົດບັນຍັດຫ້າມບໍ່ໃຫ້ຜູ້ໃດກິນເຂົ້າຈີ່ນີ້ ນອກຈາກປະໂຣຫິດເທົ່ານັ້ນ.”
5ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍໄດ້ບອກພວກເຂົາວ່າ, “ບຸດມະນຸດເປັນອົງພຣະຜູ້ເປັນເຈົ້າຂອງວັນຊະບາໂຕ.”
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງໂຜດຊາຍມືລີບ
(ມທ 12:9-14; ມລກ 3:1-6)
6ໃນວັນຊະບາໂຕອີກວັນໜຶ່ງ ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ເຂົ້າໄປໃນທຳມະສາລາ ແລະສັ່ງສອນໃນທີ່ນັ້ນ ມີຊາຍຄົນໜຶ່ງທີ່ມືເບື້ອງຂວາລີບ. 7ພວກທຳມະຈານກັບພວກຟາຣີຊາຍບາງຄົນ ຢາກຫາຂໍ້ຟ້ອງພຣະເຢຊູເຈົ້າວ່າ ເຮັດຜິດ ພວກເຂົາຈຶ່ງຊອມເບິ່ງວ່າ ພຣະອົງຈະໂຜດຮັກສາຄົນໃຫ້ດີພະຍາດໃນວັນຊະບາໂຕຫລືບໍ່. 8ແຕ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າ ຮູ້ຈັກຄວາມຄິດຂອງພວກເຂົາ ຈຶ່ງກ່າວແກ່ຊາຍມືລີບນັ້ນວ່າ, “ຈົ່ງຢືນຂຶ້ນ ແລະມາທາງໜ້າພີ້.” ຊາຍຄົນນັ້ນຈຶ່ງລຸກຂຶ້ນ ແລະໄປຢືນໃນທີ່ນັ້ນ. 9ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍກ່າວແກ່ພວກເຂົາວ່າ, “ເຮົາຂໍຖາມພວກເຈົ້າວ່າ, ‘ກົດວັນຊະບາໂຕຂອງພວກເຮົາອະນຸຍາດໃຫ້ພວກເຮົາເຮັດດີ ຫລືເຮັດຊົ່ວ? ໃຫ້ຊ່ວຍຊີວິດໄວ້ ຫລືໃຫ້ທຳລາຍຊີວິດຖິ້ມ?’” 10ພຣະອົງຫລຽວເບິ່ງໜ້າພວກເຂົາທຸກຄົນແລ້ວກ່າວ ແກ່ຊາຍມືລີບວ່າ, “ຈົ່ງຢຽດມືເຈົ້າອອກ” ຊາຍມືລີບຢຽດມືຂອງຕົນອອກ ແລະມືຂອງລາວກໍດີເປັນປົກກະຕິ.
11ຝ່າຍຄົນເຫຼົ່ານັ້ນກໍເຕັມໄປດ້ວຍຄວາມຄຽດແຄ້ນ ແລະໄດ້ປຶກສາກັນວ່າຈະເຮັດຢ່າງໃດກັບພຣະເຢຊູເຈົ້າ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າຊົງເລືອກເອົາອັກຄະສາວົກສິບສອງຄົນ
(ມທ 10:1-4; ມລກ 3:13-19)
12ໃນເວລານັ້ນ, ພຣະເຢຊູເຈົ້າໄດ້ຂຶ້ນໄປເທິງພູໜ່ວຍໜຶ່ງ ເພື່ອພາວັນນາອະທິຖານ ແລະໃຊ້ເວລາພາວັນນາອະທິຖານຕໍ່ພຣະເຈົ້າຢູ່ທີ່ນັ້ນຕະຫລອດຄືນ. 13ຄັນຮຸ່ງເຊົ້າແລ້ວ, ພຣະອົງໄດ້ເອີ້ນບັນດາສາວົກມາຫາພຣະອົງ ແລະໃນພວກເຂົາພຣະອົງເລືອກເອົາສິບສອງຄົນ ແລ້ວພຣະອົງຊົງຕັ້ງຊື່ໃຫ້ວ່າ ອັກຄະສາວົກ. 14ຄືຊີໂມນ (ທີ່ພຣະອົງຕັ້ງຊື່ໃຫ້ວ່າ, “ເປໂຕ”) ແລະ ອັນເດອານ້ອງຊາຍຂອງຕົນ, ຢາໂກໂບ ແລະ ໂຢຮັນ, ຟີລິບ ແລະ ບາຣະໂທໂລມາຍ 15ມັດທາຍ ແລະ ໂທມາ, ຢາໂກໂບລູກຊາຍຂອງອາລະຟາຍ, ຊີໂມນ ຜູ້ທີ່ເອີ້ນກັນວ່າ, “ເຊໂລເຕ” 16ຢູດາລູກຊາຍຂອງຢາໂກໂບ ແລະ ຢູດາອິດສະກາຣີອົດຜູ້ທີ່ທໍລະຍົດຕໍ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າ.
ພຣະເຢຊູເຈົ້າສັ່ງສອນ ແລະ ຊົງໂຜດຄົນໃຫ້ດີພະຍາດ
(ມທ 4:23-25)
17ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າກັບພວກສາວົກຂອງພຣະອົງລົງມາແຕ່ພູແລ້ວ ກໍຢຸດຢືນຢູ່ທີ່ຮາບພຽງແຫ່ງໜຶ່ງ ໃນບ່ອນນັ້ນ ມີລູກສິດຂອງພຣະອົງຫລາຍຄົນພ້ອມດ້ວຍປະຊາຊົນຈຳນວນຫລວງຫລາຍ ທີ່ມາຈາກທົ່ວທັງແຂວງຢູດາຍ ຈາກນະຄອນເຢຣູຊາເລັມ ແລະຈາກຝັ່ງທະເລຂອງເມືອງຕີເຣກັບເມືອງຊີໂດນ, 18ພວກເຂົາມາເພື່ອຟັງພຣະອົງ ແລະເພື່ອໃຫ້ພຣະອົງຊົງໂຜດຮັກສາໃຫ້ດີພະຍາດໂຣຄາຂອງພວກເຂົາ ແລະບັນດາຜູ້ທີ່ຖືກຜີມານຮ້າຍລົບກວນ ກໍຊົງໂຜດໃຫ້ດີເໝືອນກັນ 19ປະຊາຊົນທຸກຄົນຕ່າງກໍພະຍາຍາມແຕະຕ້ອງພຣະອົງ ເພາະຣິດອຳນາດອອກຈາກພຣະອົງ ແລະຊົງໂຜດຮັກສາພະຍາດໂຣຄາຂອງພວກເຂົາທຸກຄົນໃຫ້ຫາຍດີ.
ພຣະເຢຊູສອນສາວົກຂອງພຣະອົງ
(ມທ 5:1-12)
20ເມື່ອພຣະເຢຊູເຈົ້າແນມເບິ່ງພວກສາວົກຂອງພຣະອົງແລ້ວ ກໍກ່າວວ່າ,
“ພວກເຈົ້າທີ່ຍາກຈົນກໍເປັນສຸກ,
ເພາະອານາຈັກຂອງພຣະເຈົ້າ
ເປັນຂອງພວກເຈົ້າ
21ພວກເຈົ້າທີ່ອຶດຢາກດຽວນີ້ ກໍເປັນສຸກ,
ເພາະວ່າ ພຣະເຈົ້າຈະຊົງໂຜດ
ໃຫ້ພວກເຈົ້າອີ່ມເຕັມ
ພວກເຈົ້າທີ່ຮ້ອງໄຫ້ດຽວນີ້ກໍເປັນສຸກ,
ເພາະວ່າ ພວກເຈົ້າຈະໄດ້ຫົວ.”
22“ພວກເຈົ້າກໍເປັນສຸກຫຼາຍ ເມື່ອຄົນທັງຫລາຍກຽດຊັງພວກເຈົ້າ, ຂັບໄລ່ພວກເຈົ້າໃຫ້ໜີໄປ, ຕິຕຽນນິນທາພວກເຈົ້າ ແລະປະຕິເສດຊື່ຂອງພວກເຈົ້າວ່າຊົ່ວ ເພາະພວກເຈົ້າເຫັນແກ່ພຣະເຢຊູເຈົ້າ. 23ໃນວັນນັ້ນ ພວກເຈົ້າຈົ່ງຊົມຊື່ນຍິນດີ ແລະຈົ່ງຕື່ນເຕັ້ນດ້ວຍຄວາມຍິນດີ ເພາະເບິ່ງແມ! ບຳເໜັດຂອງພວກເຈົ້າມີບໍຣິບູນຢູ່ໃນສະຫວັນ ເພາະວ່າບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຂົາໄດ້ເຮັດຢ່າງນັ້ນ ແກ່ຜູ້ທຳນວາຍເໝືອນກັນ.”
24“ແຕ່ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ຜູ້ເປັນຄົນຮັ່ງມີ,
ເພາະພວກເຈົ້າມີຊີວິດຢູ່ຢ່າງສຸກສະບາຍ
25ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ທີ່ອີ່ມເຕັມດຽວນີ້
ເພາະວ່າພວກເຈົ້າຈະອຶດຢາກ
ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ທີ່ກຳລັງຫົວ
ຢູ່ດຽວນີ້
ເພາະພວກເຈົ້າຈະທຸກໂສກ
ແລະຮ້ອງໄຫ້.”
26ວິບັດມີແກ່ພວກເຈົ້າ ເມື່ອມີຄົນຍ້ອງຍໍວ່າພວກເຈົ້າດີ ເພາະບັນພະບຸລຸດຂອງພວກເຂົາກໍໄດ້ເວົ້າຢ່າງດຽວກັນນີ້ແຫຼະ ແກ່ພວກຜູ້ປະກາດພຣະທຳປອມ.
ຄວາມຮັກຕໍ່ສັດຕູ
(ມທ 5:38-48; 7:12)
27“ແຕ່ເຮົາບອກເລື່ອງນີ້ແກ່ພວກເຈົ້າທີ່ໄດ້ຟັງເຮົາວ່າ, ຈົ່ງຮັກສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ ຈົ່ງເຮັດດີແກ່ຜູ້ທີ່ກຽດຊັງພວກເຈົ້າ, 28ຈົ່ງອວຍພອນຄົນທີ່ປ້ອຍດ່າພວກເຈົ້າ ແລະຈົ່ງພາວັນນາອະທິຖານເພື່ອຄົນທີ່ຂົ່ມເຫັງພວກເຈົ້າ. 29ຖ້າຜູ້ໃດຕົບແກ້ມເຈົ້າເບື້ອງໜຶ່ງ ຈົ່ງປິ່ນໃຫ້ລາວຕົບອີກເບື້ອງໜຶ່ງ ຖ້າຜູ້ໃດຍາດເອົາເສື້ອຊັ້ນນອກຂອງເຈົ້າໄປ ຖ້າເຂົາຈະເອົາເສື້ອຊັ້ນໃນກໍຢ່າຫວງຫ້າມ. 30ຈົ່ງໃຫ້ແກ່ທຸກຄົນທີ່ຂໍຈາກເຈົ້າ ແລະຖ້າຜູ້ໃດເອົາສິ່ງຂອງເຈົ້າໄປ ຢ່າສູ່ທວງຖາມເອົາຄືນ. 31ເຈົ້າຢາກໃຫ້ຄົນອື່ນເຮັດຢ່າງໃດແກ່ເຈົ້າ ຈົ່ງເຮັດຢ່າງນັ້ນແກ່ເຂົາເໝືອນກັນ.”
32“ຖ້າພວກເຈົ້າຮັກຄົນທີ່ຮັກພວກເຈົ້າແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຄຸນຫັງແກ່ພວກເຈົ້າ? ແມ່ນແຕ່ບັນດາຄົນບາບກໍຍັງຮັກ ຜູ້ທີ່ຮັກພວກເຂົາເໝືອນກັນ. 33ແລະ ຖ້າພວກເຈົ້າເຮັດດີ ຕໍ່ຄົນທີ່ເຮັດດີຕໍ່ພວກເຈົ້າແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຄຸນຫັງແກ່ພວກເຈົ້າ? ແມ່ນແຕ່ຄົນບາບທັງຫລາຍກໍຍັງເຮັດຢ່າງນັ້ນເໝືອນກັນ 34ແລະ ຖ້າພວກເຈົ້າໃຫ້ຄົນຢືມ ໂດຍຫວັງຈະໄດ້ຄືນຈາກເຂົາແຕ່ເທົ່ານັ້ນ ຈະເປັນຄຸນຫັງແກ່ພວກເຈົ້າ? ແມ່ນແຕ່ຄົນບາບກໍຍັງໃຫ້ຄົນບາບຢືມ ໂດຍຫວັງຈະໄດ້ຮັບຄືນເທົ່າກັນ. 35ຈົ່ງຮັກສັດຕູຂອງພວກເຈົ້າ ຈົ່ງເຮັດດີຕໍ່ພວກເຂົາ, ຈົ່ງໃຫ້ພວກເຂົາຢືມໂດຍບໍ່ຫວັງຈະໄດ້ຮັບຄືນ ແລ້ວພວກເຈົ້າກໍຈະໄດ້ບຳເໜັດອັນຍິ່ງໃຫຍ່ ແລະພວກເຈົ້າກໍຈະເປັນລູກຂອງພຣະເຈົ້າອົງສູງສຸດ ເພາະວ່າພຣະອົງຍັງຊົງໂຜດແກ່ຄົນເນລະຄຸນແລະຄົນຊົ່ວ. 36ເຈົ້າທັງຫລາຍຈົ່ງມີຄວາມເມດຕາປານີ ເໝືອນຢ່າງພຣະບິດາເຈົ້າຂອງພວກເຈົ້າ ຜູ້ຊົງມີຄວາມເມດຕາປານີ.”
ເລື່ອງການຕັດສິນຄົນອື່ນ
(ມທ 7:1-5)
37“ຢ່າຕັດສິນຄົນອື່ນ ແລະພຣະເຈົ້າຈະບໍ່ຕັດສິນພວກເຈົ້າ ຢ່າກ່າວໂທດຄົນອື່ນເພື່ອພຣະເຈົ້າຈະບໍ່ກ່າວໂທດພວກເຈົ້າ ຈົ່ງຍົກໂທດໃຫ້ຄົນອື່ນເພື່ອພຣະເຈົ້າຈະຍົກໂທດໃຫ້ພວກເຈົ້າ. 38ຈົ່ງໃຫ້ເຂົາ ແລະພຣະເຈົ້າຈະຊົງໃຫ້ເຈົ້າ ແລະໃນຕັກຂອງເຈົ້າ ຈະໄດ້ຮັບຕວງດ້ວຍເຄື່ອງຜອງຍັດສັ່ນລົງແໜ້ນເຕັມລົ້ນ ເພາະວ່າພວກເຈົ້າຈະຕວງໃຫ້ເຂົາດ້ວຍເຄື່ອງຜອງອັນໃດ ພຣະເຈົ້າຈະຊົງຕວງໃຫ້ພວກເຈົ້າດ້ວຍເຄື່ອງຜອງອັນນັ້ນ.”
39ແລ້ວພຣະເຢຊູເຈົ້າກໍຍັງໄດ້ກ່າວແກ່ພວກເຂົາເປັນຄຳອຸປະມາວ່າ, “ຄົນຕາບອດຈະຈູງຄົນຕາບອດກໍບໍ່ໄດ້ ຖ້າເຂົາເຮັດ ທັງສອງກໍຈະຕົກລົງໃນຂຸມ. 40ສາວົກໃຫຍ່ກວ່າຄູຂອງຕົນ, ແຕ່ສິດທຸກຄົນເມື່ອໄດ້ຮັບການຝຶກສອນຢ່າງຄົບຖ້ວນແລ້ວ ກໍຈະເປັນດັ່ງຄູຂອງຕົນ.”
41“ເປັນຫັງເຈົ້າຈຶ່ງເຫັນບາບນ້ອຍໆທີ່ເປັນຄືຂີ້ເລື້ອຍເລັກນ້ອຍໆໃນຕາພີ່ນ້ອງຂອງເຈົ້າແລະຍັງບໍ່ສົນໃຈກັບບາບໃຫຍ່ທີ່ເຈົ້າມີເຊິ່ງເປັນຄືກັບແຜ່ນໄມ້ໃນຕາຂອງເຈົ້າ! 42ການບອກໝູ່ຂອງເຈົ້າວ່າ, ‘ເພື່ອນເອີຍ, ຂໍໃຫ້ຂ້ອຍຊ່ວຍເຈົ້າແກ້ໄຂຄວາມຜິດພາດນ້ອຍໆຂອງເຈົ້າ, ເມື່ອເຈົ້າບໍ່ໄດ້ແກ້’ ໄຂຄວາມຜິດອັນໃຫຍ່ຂອງຕົວເອງເທື່ອ. ຖ້າເຈົ້າເຮັດແບບນັ້ນ ເຈົ້າເປັນຄົນໜ້າຊື່ໃຈຄົດ! ກ່ອນອື່ນ ໝົດ ແກ້ໄຂຄວາມຜິດຂອງເຈົ້າເອງ. ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ທ່ານຈະສາມາດຊ່ວຍໃຫ້ໝຸ່ເພື່ອນຂອງທ່ານເພື່ອແກ້ໄຂກັບຄວາມຜິດພາດຂະຫນາດນ້ອຍຂອງຕົນເອງ.”
ເລື່ອງຕົ້ນໄມ້ແລະຜົນຂອງມັນ
(ມທ 7:16-20; 12:33-35)
43“ຕົ້ນໄມ້ດີ ບໍ່ຫ່ອນເກີດຜົນບໍ່ດີ ແລະຕົ້ນໄມ້ບໍ່ດີ ກໍບໍ່ຫ່ອນເກີດຜົນດີ. 44ຕົ້ນໄມ້ທຸກຕົ້ນຍ່ອມຮູ້ໄດ້ດ້ວຍຜົນຂອງມັນ ພວກເຈົ້າບໍ່ຫ່ອນເກັບໝາກເດື່ອເທດຈາກຕົ້ນມີໜາມ ແລະບໍ່ຫ່ອນເກັບໝາກອະງຸ່ນຈາກເຄືອໜາມ. 45ຄົນດີຍ່ອມເອົາສິ່ງດີອອກມາຈາກຄັງດີແຫ່ງໃຈຂອງຕົນ ຄົນຊົ່ວຍ່ອມເອົາສິ່ງຊົ່ວອອກມາຈາກຄັງຊົ່ວແຫ່ງໃຈຂອງຕົນ ເພາະວ່າ ໃຈເຕັມລົ້ນດ້ວຍສິ່ງໃດ ປາກກໍເວົ້າສິ່ງນັ້ນອອກມາ.”
ເລື່ອງຮາກຖານສອງຢ່າງ
(ມທ 7:22-27)
46“ເປັນຫັງເຈົ້າທັງຫລາຍຈຶ່ງເອີ້ນເຮົາວ່າ, ‘ພຣະອົງເຈົ້າຂ້າ ພຣະອົງເຈົ້າຂ້າ’ ແຕ່ບໍ່ໄດ້ປະຕິບັດຕາມສິ່ງທີ່ເຮົາບອກພວກເຈົ້າ? 47ທຸກຄົນທີ່ມາຫາເຮົາ ແລະຟັງຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ ແລະນຳເອົາໄປປະຕິບັດ ເຮົາຈະແຈ້ງໃຫ້ພວກເຈົ້າຮູ້ວ່າ ຜູ້ນັ້ນປຽບເໝືອນຜູ້ໃດ. 48ກໍປຽບເໝືອນຄົນຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ກໍ່ສ້າງຕຶກຂອງຕົນ ລາວຂຸດດິນລົງເລິກ ແລະຕັ້ງຮາກຖານໃສ່ເທິງດານຫີນ ແລະເມື່ອນໍ້າມາຖ້ວມ ແລ້ວແປວນໍ້າກໍໄຫລທັ່ງໃສ່, ແຕ່ບໍ່ອາດເຮັດໃຫ້ຕຶກນັ້ນຫວັ່ນໄຫວ ເພາະວ່າໄດ້ສ້າງດີແລ້ວ. 49ສ່ວນຄົນທີ່ໄດ້ຍິນຖ້ອຍຄຳຂອງເຮົາ ແລະບໍ່ປະຕິບັດຕາມ ລາວກໍປຽບເໝືອນຄົນຜູ້ໜຶ່ງ ທີ່ກໍ່ສ້າງຕຶກຂອງຕົນເທິງດິນ ໂດຍບໍ່ກໍ່ຮາກຖານ ເມື່ອແປວນໍ້າໄຫລທັ່ງໃສ່ຕຶກນັ້ນ ມັນກໍເຈື່ອນລົງທັນທີ ແລະຄວາມພິນາດຈິບຫາຍຂອງຕຶກນັ້ນກໍໃຫຍ່ຫລວງ.”
Dewis Presennol:
:
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Bor (Bo) (ບໍ່)Bible by Beyond Translation is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.